Gökhan MARALCAN, İlhami KURU, Ümit Yusuf AYDIN, Levent ALTINEL, Mehmet Eray BOZAN, Hülya ELLİDOKUZ

Afyon'un Çay ilçesinde ortopedik özürlerin sıklığı

Amaç: Bu çalışmada, ortopedik özürlerin tüm toplumdaki sıklığını belirlemek için örnek teşkil edebilecek bir böl¬gedeki özürlü kişilere ait veriler çıkarıldı. Çalışma planı: Çalışma Afyon'un Çay ilçesinde iki aşamalı saha çalışması olarak yapıldı. İlk aşamada ön tarama ile bölgedeki tüm ortopedik özürlü bireyler belirlendi; daha sonra ortopedi ve travmatoloji uzmanları tarafından bu bireylerin sorgulamaları ve muayeneleri yapıldı. Gerektiğinde radyolojik incelemeye başvuruldu. Süreklilik gösteren ve kişide belirgin bir fonksiyon kaybına yol açan bir kas-iskelet sistemi patolojisi ortopedik özür olarak kabul edildi. Ortopedik özürler doğuştan, travmatik, serebral felç, poliomi-yelit ve diğer nedenler olmak üzere beş gruba ayrıldı. Sonuçlar: Toplam nüfusu 35,571 olan alanda ortopedik özürlü 189 kişi saptandı (53/10,000). Sakatlık görülme oranı erkeklerde kadınlara göre 1.8 kat fazla idi. Doğuştan hastalıklar en sık ortopedik özür nedeni olarak belirlendi (%25.9; 13.7/10,000); bunu travma (%23.8; 12.6/10,000), serebral felç (%21.7; 11.5/10,000), poliomiyelit (%10.1; 5.3/10,000) ve diğerleri (%18.5; 9.8/10,000) izlemekteydi. En düşük ortalama yaş (19±5) serebral felç grubunda bu¬lundu; aynı zamanda, en fazla fonksiyon kaybına yol açan sakatlık nedeni idi. Poliomiyelitli grupta yaş ortalaması 29+7 bulundu. Özürlülerin %37'sinde dar ya da geniş kapsamlı bir cerrahi girişimle belirli bir iyileşme elde edilebileceği, %9'unda ise fizik tedavi ve protez-ortez gibi cihazlar ile fonksiyonlarda ve yaşam kalitelerinde belirgin iyileşme sağlanabileceği saptandı; buna karşın sadece %18'inin bir sağlık güvencesi vardı. Çıkarımlar: Bulgularımız, ülkemizde ortopedik özür sıklığını ve sonuçlarını belirlemeye yönelik çalışmalara ışık tutabilir.

Anahtar Kelimeler:

Nüfus etüdleri, Engelli kişiler, Yaygınlık, Türkiye, Halk sağlığı, Afyon

The prevalance of orthopedic disabilities in the district of Çay, Afyon, Turkey

Objectives: Data were collected on disabilities from a sample population in order to estimate the prevalence of orthopedic disabilities in the general population. Methods: A two-stage field study was conducted in Çay, a district of Afyon, Turkey. In the first stage, a list of all individuals with orthopedic disabilities was derived. Then, medical histories were elicited and examinations were made by a team of specialists of orthopedics and traumatology. Radiographic studies were made when necessary. Orthopedic disabilities were defined as any muscle or skeletal abnormality that was associated with a permanent functional loss and were classified as congenital, traumatic, cerebral palsy, poliomyelitis, and other causes. Results: The overall population was 35,571, of whom 189 had orthopedic disabilities (53/10,000). The male-to-female ratio was 1.8. The most common cause was congenital diseases (25.9%; 13.7/10,000), followed by trauma (23.8%; 12.6/10,000), cerebral palsy (21.7%; 11.5/10,000), poliomyelitis (10.1%; 5.3/10,000), and others (18.5%; 9.8/10,000). The lowest mean age (19±5 years) was found in those with cerebral palsy, which was associated with the highest degree of functional loss. The mean age in patients with poliomyelitis was 29±7 years. It was found that 37% of the disabled could benefit from either a limited or extensive surgical intervention, and 9% could have significant improvement both in functional ability and life quality through physical therapy or the use of a prosthesis/orthosis. Only 18% were under the coverage of a health insurance, though. Conclusions: The data of this study may throw some new light on the prevalence and implications of orthopedic disabilities in Turkey.

Keywords:

Population Surveillance, Disabled Persons, Prevalence, Turkey, Public Health, Afyon,

PDF

___

1. Dönmez NB. I. Özürlüler Şurası. Ankara: Takav Matbaacılık ve Yayıncılık; 1999.
2. Serin E, Sadioğlu M, Öztürk M, Yılmaz E. Elazığ il merkezinde ortaöğretim okullarındaki öğrencilerde ortopedik özür prevalansı. Acta Orthop Traumatol Turc 1998;32:315-21.
3. Günal İ, Diker M, Münger A. 1938-1993 yılları arasında Eskiflehir yöresi erkek nüfusunda ortopedik sakatlık nedenleri. Acta Orthop Traumatol Turc 1994;28:250-3.
4. Eren OT, Heybeli N, Okan E. The incidence of radiographic lumbar spine abnormalities in 1500 asymptomatic military school candidates. [Article in Turkish] Acta Orthop Traumatol Turc 2001;35:130-4.
5. Yalçınkaya SS, Özerdemoğlu RA, Mumcu EF. Pes cavus: an analysis of epidemiologic and clinical features.[Article in Turkish] Acta Orthop Traumatol Turc 2001;35:283-91.
6. Tosun N, Akpınar F, Bozkurt M, Akman N, Doğan A, İslam C. Van yöresinde okulçağı çocuklarda ortopedik sakatlıkların araştırılması. Van Tıp Dergisi 1995;2:31-5.
7. Saltık A, Kayapınar R, Yorulmaz F. Edirne merkezinde 30 küme örneklemesi tekniği ile özürlü taraması. İstanbul Halk Sağlığı Bülteni 1990;4:25-35.
8. Swaddiwudhipong W, Amaritchavarn V, Boonyabuncha S. Prevalence of disabling conditions in a rural northern Thai community: a survey conducted by village health communicators. Southeast Asian J Trop Med Public Health 1994;25:45-9.
9. Disler PB, Jacka E, Sayed AR, Rip MR, Hurford S, Collis P. The prevalence of locomotor disability and handicap in the Cape Peninsula. Part II. The black population of Nyanga. S Afr Med J 1986;69:353-5.
10. Disler PB, Jacka E, Sayed AR, Rip MR, Hurford S, Collis P. The prevalence of locomotor disability and handicap in the Cape Peninsula. Part I. The coloured population of Bishop Lavis. S Afr Med J 1986;69:349-52.
11. Mittal RL, Sekhon AS, Singh G, Thakral H. The prevalence of congenital orthopaedic anomalies in a rural community. Int Orthop 1993;17:11-2.
12. Lambert ML, Francois I, Salort C, Slypen V, Bertrand F, Tonglet R. Household survey of locomotor disability caused by poliomyelitis and landmines in Afghanistan. BMJ 1997; 315:1424-5.