AMAÇ: Patojenik fungal biyofilm oluşumunda, ilk ve önemli aşama herhangi bir oral dokuya veya restoratif dental materyale mantar hücresinin adezyonudur. Bu çalışma, Candida albicans’ın 11 farklı tür pedodontik dental restoratif materyale adezyon yatkınlığının karşılaştırılmasını amaçlamıştır.GEREÇ VE YÖNTEM: Her bir dental restoratif materyalin 1x7 mm boyutlarında disk örnekleri üretici firmaların önerileri doğrultusunda hazırlanmıştır. Kontrol grubu olarak amalgam örnekleri kullanılmıştır. Örnekler, agar plaklarda ekili C. albicans (SC 5314) kültürü üzerine yerleştirilerek, örneklerin etrafında inhibisyon olup olmadığı değerlendirilmiştir. Biyofilm oluşumunu değerlendirmek için XTT {2,3-bis (2-methoxy-4-nitro-5-sulfophenyl)-5 [(phenylamino) carbonyl]-2H-tetrazolium hydroxide} kolorimetrik teknik kullanılmıştır. Ayrıca, örnekler taramalı elektron mikroskobunda incelenmiştir.BULGULAR: Hiçbir örneğin etrafında inhibisyon zonu gözlenmedi ve mantar gelişim miktarı azalmadı. En yüksek XTT değeri amalgamda bulunurken, cam ionomer siman (Ionofil Molar) en düşük biyofilm oluşumunu gösterdi. SEM incelemesinde, tüm örneklerde biyofilm oluşumu gözlendi. Bağlanan C. albicans miktarı rezin modifiye cam ionomer siman (Ionolux AC) ve cam ionomer siman (Fuji IX GP) örneklerin yüzeyinde önemli derecede daha düşük görüldü. Bağlanan C. albicans miktarı sırasıyla iki kompomer (Twinky Star, Dyract Extra) ve kompozit (Grandio SO) örneklerinde daha yüksek görüldü.SONUÇ: Bu sonuçlar, özellikle, nötropeni, kanser ve zayıflamış immün sisteme sahip hastalarda, dental restoratif materyallere C. albicans adezyonunun azaltılmasında cam ionomer simanları ön plana çıkarmaktadır.

OBJECTIVE: Candida adhesion to any oral substrata is the first and the essential stage in the formation of a fungal biofilm. This study aimed to compare the adherence of Candida albicans cells to 11 restorative materials.MATERIALS AND METHOD: Disc-shaped specimens of each material were prepared according to the manufacturers’ instructions. Amalgam specimens were used as control. The specimens were placed in contact with C. albicans cultures on agar plates and inhibition zones around the specimens were evaluated. In order to evaluate biofilm formation, XTT {2,3-bis (2-methoxy-4-nitro-5-sulfophenyl)-5-[(phenylamino) carbonyl]-2H-tetrazolium hydroxide} technique and scanning electron microscopy (SEM) were used.RESULTS: No inhibition zone was observed around the specimens. According to XTT assays, the glass ionomer cement (Ionofil molar) revealed the least biofilm formation whereas the amalgam (ANA 2000) revealed the highest XTT value. In the SEM examination, the amount of C. albicans growth was shown significantly less on the resin modified glass ionomer (Ionolux AC) and glass ionomer cement (Fuji IX GP) specimens. The two compomers (Twinky Star, Dyract Extra) and the composite (Grandio SO) specimens exhibited greater number of C. albicans cells adhering to the surfaces.CONCLUSION: The results of the study point to use of glass ionomer cements if reduced C. albicans adhesion to dental restorative materials is aimed; this may be particularly important in patients with neutropenia, cancer or compromised immune system.