Farklı programlarda okutulan matematik dersi sınavlarına yönelik değişen madde fonksiyonu analizi
Bir sınavın farklı alt gruplara avantaj/ dezavantaj oluşturması durumunda ortaya çıkan test yanlılığı önemli bir problemdir. Test yanlılığını belirlemede, değişen madde fonksiyonu (DMF) çalışmalarından elde edilen bilgiler kullanılmaktadır. Bu çalışmada, Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Sisteminde gerçekleştirilen matematik sınavları maddelerinin programlara göre DMF gösterip göstermediği araştırılmıştır. Çalışma kapsamında 2013-2014 ile 2016-2017 öğretim yılları arasında gerçekleştirilen matematik dersinin ara ve dönem sonu sınavları incelenmiştir. Toplam 12 farklı programda okutulan bu dersin sınavlarına katılan ortalama yaklaşık 23.000 öğrenene ait veriler incelenmiştir. Yapılan çalışmada, DMF belirleme yöntemlerinden Mantel-Haenszel (MH) yöntemi kullanılmıştır. Analizler jMetrik 4.1.0 ile gerçekleştirilmiştir. Çalışma sonucunda 8 sınavda toplam 64 maddede DMF bulunduğu ve bunlardan 37’sinin daha fazla sayısal beceri gerektiren bir program olan referans grup lehine olduğu belirlenmiştir. Ek olarak, toplam 6 maddede yüksek düzeyde DMF bulunmaktadır ve bunlardan 5’i referans grup lehinedir.
___
- Agresti, A. (1984). Analysis of ordinal categorical data. New York: John Wiley & Sons.
- Akyıldız, M. (2015). Açık ve uzaktan öğretimde ölçme ve değerlendirme politikaları. AUAd, 1(3), 8-25.
- Arıkan Akın, Ç. (2015). Değişen Madde Fonksiyonu Belirlemede MTK-Olabilirlik Oranı,
Ordinal Lojistik Regresyon ve Poly-Sıbtest Yöntemlerinin Karşılaştırılması. eInternational
Journal of Educational Research, 6(1), 1-16.
Atalay Kabasakal, K., Arsan, N., Gök, B. ve Kelecioğlu, H. (2014). Değişen Madde
Fonksiyonunun Belirlenmesinde MTK Olabilirlik Oranı SIBTEST ve Mantel-Haenszel
Yöntemlerinin Performanslarının (I. Tip Hata ve Güç) Karşılaştırılması. Kuram ve
Uygulamada Eğitim Bilimleri, 14(6), 2175-2193.
Bakan Kalaycıoğlu, D. ve Kelecioğlu, H. (2011). Öğrenci Seçme Sınavı’nın madde yanlılığı
açısından incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 36(161), 3-12.
Clauser, B. E., & Mazor, K. M. (1998). Using statistical procedures to identify differentially
functioning test items. Educational Measurement: issues and practice, 17(1), 31-44.
Creswell, J. W. (2014). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods
approaches. Sage publications.
Demir, S. ve Köse, İ. A. (2014). Mantel-Haenszel, SIBTEST ve Lojistik Regresyon Yöntemleri
ile değişen madde fonksiyonunu analizi. Journal of Human Sciences, 11(1), 700-714.
Doğan, N. ve Öğretmen, T. (2008). Değişen Madde Fonksiyonunu Belirlemede Mantel ‐
Haenszel, Ki‐Kare ve Lojistik Regresyon Tekniklerinin Karşılaştırılması. Eğitim ve
Bilim, 33(148), 100-112.
Dorans, N. J. and Holland, P. W. (1992), DIF Detection and Description: Mantel-Haenszel and
Standardization. ETS Research Report Series, 1992(1), i–40.
Finch, W. H., and French, B. F. (2007). Detection of Crossing Differential Item Functioning A
Comparison of Four Methods. Educational and Psychological Measurement, 67(4), 565-
582.
Hidalgo, M.D., & LÓPez-Pina, J. A. (2004). Differential item functioning detection and effect
size: A comparison between logistic regression and Mantel-Haenszel procedures.
Educational and Psychological Measurement, 64(6), 903-915.
Holland, P. W., & Thayer, D. T. (1988). Differential item performance and the MantelHaenszel
procedure. Test validity, 129-145.
AUAd 2018, Cilt 4, Sayı 1, 47-60 Tuna Büyükköse
59
Lim, R. G., ve Drasgow, F. (1990). Evaluation of two methods for estimating item response
theory parameters when assessing differential item functioning. Journal of Applied
Psychology. 75(2), 164‐174.
Raju, N. S. (1990). Determining the significance of estimated signed and unsigned areas
between two item response functions. Applied Psychological Measurement, 14(2), 197–
207.
Zumbo, B. D. (2007) Three Generations of DIF Analyses: Considering Where It Has Been,
Where It Is Now, and Where It Is Going, Language Assessment Quarterly, 4(2), 223-
233.