Açık ve uzaktan öğrenmede ders tasarımı: bilim etiği dersi örneği

Anadolu Üniversitesinde Lisansüstü öğrenim gören bütün öğrencilere Bilim Etiği dersinin verilmesi yönetmelik gereği zorunlu kılınmıştır; ancak, öğrenci sayısı fazlalığından ve öğretim elemanı sıkıntısından dolayı dersin geleneksel yöntemle yüz yüze sağlanması mümkün olamadığından açık ve uzaktan öğrenme yaklaşımlarından yararlanılması karar verilmiştir. Bu doğrultuda Blackboard Öğrenme Yönetim sistemi kullanılmış ve dersin tasarım sürecinde kolay takip edilebilir bir yapı sağlamak amacıyla ADDIE (Analiz, tasarım, geliştirme, uygulama ve değerlendirme) öğretim tasarım modelinin adımları izlenmiştir. Dönem sonunda likert tipi ölçek aracılığıyla öğrencilerin görüşlerine başvurulmuş ve büyük bir çoğunluğunun dersin etkili ve verimli olduğunu düşündükleri sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Açık ve Uzaktan Öğrenme, Öğretim Tasarımı, Blackboard, Öğrenme Yönetim Sistemi, Bilim Etiği

-

Science Ethics Course is obliged to be given to the graduate students of Anadolu University in accordance with the regulationsset. However, some hurdles appeared in terms of conducting the course in traditional (face to face) method due to large numberof students and lack of faculty. Accordingly, it is decided to utilize from open and distance learning approaches. Therefore,Blackboard Learning Management System has been used and ADDIE Instructional Systems Design Model (stands for Analysis,Design, Development, Implementation and Evaluation) has been tracked. At the end of the semester, learners’ opinions are

Keywords:

Open and Distance Learning, Instructional Design, Blackboard, Learning Management System, Science Ethics,

PDF

___

Branch, R. M. (2009). Instructional design: The ADDIE approach. New York, NY: Springer.
Duran, N., Önal, A., ve Kurtuluş, C. (2006). E- öğrenme ve kurumsal eğitimde yeni yaklaşım öğrenim yönetim sistemleri. Akademik Bilişim Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
Habanek, D. V. (2005). An examination of the integrity of the syllabus. College Teaching, 53(2), 62–64.
Holmberg, B. (1989). Theory and practice of distance education. London, UK: Routledge.
Keegan, D. (1996). Foundations of distance education. London, UK: Routledge.
Moore, M. G., & Kearsley, G. (2005). Distance education: A systems view. Belmont, CA: Wadsworth.
Özenç Uçak, N., ve Birinci, H. G. (2008). Bilimsel etik ve intihal. Türk Kütüphaneciliği, 22(2), 187-204.
Rovai, A. P. (2000). Building and sustaining community in asynchronous learning networks. The Internet and Higher Education, 3(4), 285-297.
Simonson, M., Smaldino, S., Albright, M., & Zvacek, S. (2012). Teaching and learning at a Distance: Foundations of distance education (5th ed.). Boston, MA: Pearson.
Smith, P. L., & Ragan, T. J. (2005). Instructional design. (3rd ed.). Hoboken, NJ: Wiley.
Taylor, R. W. (2002). Pros and cons of online learning – a faculty perspective. Journal of European Industrial Training, 26(1), 24-37.
Wasley, P. (2008). The syllabus becomes a repository of legalese. The Chronicle of Higher Education, 54(27), A1.