ORTAÖĞRETİM 9. SINIF FİZİK ÖĞRETİM PROGRAMININ TYLER'IN HEDEFE DAYALI DEĞERLENDİRME MODELİNE GÖRE DEĞERLENDİRİLMESİ

Bu çalışmada 2013 yılında TTKB tarafından güncellenen ortaöğretim 9. sınıf fizik öğretim programında yer alan kazanımlar dikkate alınarak öğrencilerin bu kazanımlara ulaşma düzeyi belirlenmiştir. Çalışmada Tyler'ın hedefe dayalı değerlendirme modeli kullanılmıştır. Araştırma 2014-2015 eğitim-öğretim yılında Van ili merkezinde bir lisenin 9. sınıfında okuyan 32 öğrenci ve 1 öğretmen ile 10 haftalık bir süreçte yürütülmüştür. Veri toplama aracı olarak gözlem, görüşme ve başarı testi kullanılmıştır. Geçerlik ve güvenirlik çalışması yapılan başarı testi araştırmacı tarafından geliştirilmiştir. Başarı testi hem ön-test hem de son-test olarak uygulanmıştır. Kazanımların ulaşılma düzeyinin belirlenmesinde madde güçlük indeksi kullanılmıştır. Verilerin analizinde ilişkili örneklemler için t-testi, gözlem ve görüşme verileri için betimsel analiz kullanılmıştır. Son olarak programın öğrenci başarısı üzerindeki etkisine Cohens' d testi ile bakılmıştır. Çalışmada ön-test ile son-test puan ortalamaları arasında son-test lehine anlamlı fark bulunmuştur. Ancak çalışmada öğrencilerin programda yer alan 13 kazanımdan sadece 5'ine ulaştığı ve bu haliyle kazanımların sadece % 38'ine ulaşıldığı belirlenmiştir. Öğretmen, programın mevcut şartlarda uygulanmasının zor olduğunu belirtmiştir. Dolayısıyla programda belirlenen kazanımları kazandırmada daha etkili öğrenme-öğretme süreçlerinin tasarlanması, deneyler ve etkinlikler için okulda laboratuvar bulunmaması durumunda aynı kazanımı kazandırmayı sağlayacak alternatif yöntem ve tekniklerin program içerisinde belirtilmesi gerekmektedir.

AN EVALUATION OF HIGH SCHOOL 9TH GRADE PHYSICS CURRICULUM ACCORDING TO TYLER'S BASED EVALUATION MODEL

The aim of this study is to identify the attainment degree of the high school 9th grade physics teaching program objectives which are updated by The Board of Education in 2013. Tyler's Objective Based evaluation model was used in this study. The study was conducted during 2014-2015 academic year, in a high school in Van through 10 weeks and included 32 9th graders. For data collection, observation, interview and achievement test were used. The achievement test whose validity and reliability studies had been done was developed by the researcher. Achievement test was applied as both a pre-test and post-test. To identify the attainment degree of the objectives, item difficulty index was used. In the analysis of quantitative data paired-samples t test was used and descriptive analysis was used for analyzing the observation and interview data. In conclusion, the effect of curriculum on students' achievement was examined by Cohen's d test. It was found that there was statistically significant difference between pre-test and post test score in favor of post test score. However, it was found that the students had reached only 5 (%38) out of 13 objectives (%100). The teacher stated that the program is difficult to be applied in the present circumstances. Thus, the program should be applied more effectively with teaching-learning process, and be designed even with minimum tools to be effective. Therefore, designing more effective learning-teaching environment for attaining the objectives which have been remarked in the curriculum, needs to be specified in the alternative method and models which will enable students to reach the same objectives in the lack of laboratories in the school for experiments and activities.

PDF

___

Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri. (14.Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Çepni, S., Küçük, M. & Ayvacı, H. Ş. (2003) İlköğretim Birinci Kademedeki Fen Bilgisi Programının Uygulanması Üzerine Bir Çalışma, Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi.
Demirel, Ö. (2012). Eğitimde program geliştirme: Kuramdan uygulamaya. Ankara: PegemA.
Ertürk, S. (2013). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Edge Akademi Yayınları.
Erden, M. (1998). Eğitimde program değerlendirme. Ankara: Anı Yayıncılık.
Fitzpatrick, L. J., Sanders, J. R. & Worthen, B. R. (2004). Program Evaluation: Alternative approaches and practical guidelines. NY: Pearson Education.
Koç, S. ve Yayla, A. (2015). Fizik dersi öğretim programının 10. sınıf elektrik ve manyetizma ünitesinin değerlendirilmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, (4)4.
Kozikoğlu, İ. (2014). Ortaokul 7. sınıf İngilizce öğretim programının değerlendirilmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14 (1), 361-375
Küçükahmet, L. (2009). Program geliştirme ve öğretim. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Lewy, A. (1977). Handbook of curriculum evaluation. Newyork: Longman Inc. Marsh, C.J. & Willis, G. (2007). Curriculum: Alternative approaches, ongoing issues. New Jersey: Pearson Merrill Prentice Hall.
McNeil, J.D. (2006). Contemporary curriculum.New Jersey: John Wiley & Sons, Inc. MEB, TTKB. (2013). Ortaöğretim 9. Sınıf fizik dersi öğretim programı. 15.12.2014 tarihinde http://ttkb.meb.gov.tr/www/guncellenen-ogretim-programlari/icerik/151 adresinden alınmıştır.
Miles, M. B ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook (2. bs.). Thousand Oaks, CA: SAGE Publications.
Oliva, P.F. (2009). Developing the curriculum. New York: Pearson Allyn and Bacon. Ornstein, A. C, & Hunkins, F. P. (2004). Curriculum: Foundations, principles, and issues. USA: Pearson Education, Inc.
Posner, G.J. (2004). Analyzing the curriculum. Boston: McGraw-Hill Senemoğlu, N. (2013). Gelişim, öğrenme ve öğretim: kuramdan uygulamaya (23. baskı). Ankara: Yargı Yayınevi.
Şeker, H. (2014). Eğitimde program geliştirme: Kavramlar ve yaklaşımlar. H.Şeker (Ed.). Program değerlendirme. Ankara: Anı Yayınevi.
Tüysüz, C. ve Aydın, H. (2009). İlköğretim Fen ve Teknoloji Dersi Öğretmenlerinin Yeni Fen ve Teknoloji Programına Yönelik Görüşleri GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29( 1), 37-54.
Tyler, R.W. (1949). Basic principles of curriculum and instruction. Chicago: The University of Chicago Press.
Uşun, S. (2012). Eğitimde program değerlendirme: Süreçler, yaklaşımlar ve modeller. Ankara: Anı Yayınclık
Varış, F. (1996). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Alkım Yayınevi.
Yurdakul, B. (2004). Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Öğrenenlerin Problem Çözme Becerilerine, Bilişötesi Farkındalık ve Derse Yönelik Tutum düzeylerine Etkisi ile Öğrenme Sürecine Katkıları. Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara
Yüksel, İ. ve Sağlam. M. (2014). Eğitimde program değerlendirme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.