Öğretmenlik uygulaması sürecinde etkili matematik öğretimi ölçeği'nin türkçe'ye uyarlama çalışması : Sınıf öğretmeni adaylarının uygulama sürecine ilişkin deneyimleri

Bu arastırmada Peard ve Hudson (2006) tarafından gelistirilen Ögretmenlik Uygulaması Sürecinde Etkili Matematik Ögretimi Ölçegi (Mentoring for Effective Mathematics Teaching) Türkçe’ye uyarlanmıstır. Böylelikle, sınıf ögretmeni adaylarının ögretmenlik uygulaması dersi kapsamında matematik ögretimine iliskin edindikleri deneyimlerini incelemeyi saglayan bir ölçme aracına sahip olmak amaçlanmıstır. Ayrıca, bu ölçek sayesinde, uygulama ögretmenlerinin matematik ögretiminde sınıf ögretmeni adaylarına rehberlik etmeleri, adayların kendi bakıs açılarından yola çıkılarak açıklanmıstır. Bu arastırmada nicel arastırma yöntemlerinden tarama modeli kullanılmıstır. 244 sınıf ögretmeni adayına uygulanarak toplanan verilere Açımlayıcı ve Dogrulayıcı Faktör Analizi uygulanmıstır. Arastırmada, yapı geçerligine iliskin elde edilen bulgular ölçegin özgün formunda yer alan bütün maddelerin Türkçe formunda da yer alabilecegini göstermektedir. Bununla beraber, ölçek maddelerinin faktörlere göre dagılımlarının ölçegin özgün halinden farklılık gösterdigi anlasılmaktadır. Ölçegin uyarlanması sonucunda ortaya çıkan faktör yapısının kabul edilebilir oldugu sonucuna ulasılmıstır. Ölçegin uyarlanması sürecinde yapılan güvenirlik çalısmaları incelendiginde iç tutarlık ve test–tekrar test yöntemleriyle elde edilen korelasyon katsayılarının da kabul edilebilir düzeyde oldugu görülmektedir. Ölçegin Cronbach alfa iç tutarlık katsayısı 0.969 olarak hesaplanmıstır. Ögretmen adaylarının ölçege vermis oldugu yanıtlar incelendiginde; adayların görüslerinin cinsiyetlerine baglı olarak farklılık göstermedigi belirlenmistir. Ayrıca, adayların basarı notu ile ögretmenlik uygulaması kapsamında etkili matematik ögretimine iliskin görüsleri arasında anlamlı bir fark olmadıgı da tespit edilmistir.

Turkısh adaptatıon of mentorıng for effectıve mathematıcs teachıng ınstrument : Elementary pre-servıce teachers' experıences regardıng teachıng practıce

The main purpose of this study was to investigate the reliability and validity of the adaptation of Mentoring for Effective Mathematics Teaching Instrument (Peard & Hudson, 2006) into Turkish. This instrument was developed to examine elementary preservice teachers’ experiences for teaching mathematics during their teaching practice. Through the use of the instrument, this study also intends to explain mentors’ guidance of mentees for teaching mathematics from the perspectives of pre-service teachers. The survey method was used in this research study and the data gathered from 244 preservice teachers were used for Exploratory and Confirmatory Factor Analysis to determine the structure of factor loading. Results of the factor analysis revealed that the number of the factors in the original instrument remained in the Turkish version. However, factor loading among the sub-scales showed differences from the original instrument. Reliability analysis of the instrument included the calculation of cronbach alpha coefficient for the overall and five sub-scales and test–retest. The analysis revealed that coefficients were acceptable. Cronbach alpha coefficient for the overall instrument was 0.969. Thus, the instrument is considered valid, reliable, and appropriate to use in Turkish culture. The analysis of the pre-service teachers’ responses to the instrument indicated that there were no differences amongst pre-service teachers’ views regarding gender and achievement.

PDF

___

Alaz, A., & Birinci–Konur, K. (2009, Mayıs). Ögretmen adaylarının ögretmenlik uygulaması dersine yönelik deneyimleri. I. Uluslarası Egitim Arastırmaları Kongresi’nde sunulan bildiri, Çanakkale, Türkiye.
Argün, Z. (2008). Lise matematik ögretmenlerin yetistirilmesinde mevcut yargılar, yeni fikirler. Türk Bilim Arastırmaları Vakfı Dergisi, 1(2), 89–95.
Ball, D.L., & McDiarmid, G.W. (1990). The subject-matter preparation of teachers. In W.R. Houston (Ed.),
Handbook of Research on Teacher Education (437–449). New York, NY: MacMillan. Barnett, B. G. (1995). Developing reflection and expertise: Can mentors make the difference? Journal of Educational Administration, 33(5), 45–59.
Blanton, M. L., Berenson, S. B., & Norwood, K. S. (2001). Exploring a pedagogy for the supervision of prospective mathematics teachers. Journal of Mathematics Teacher Education, 4, 177–204.
Büyüköztürk, S., Akgün, Ö. E., Kahveci, Ö. ve Demirel, F. (2004). Güdülenme ve Ögrenme Stratejileri Ölçeginin Türkçe Formunun Geçerlik ve Güvenirlik Çalısması. Kuram ve Uygulamada Egitim Bilimleri, 4(2), 210–239.
Büyüköztürk, S., Kılıç–Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, S., & Demirel, F. (2008). Bilimsel Arastırma Yöntemleri (2. baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Crasborn, F., Hennissen, P., Brouwer, N., Korthagen, F., & Bergen, T. (2008). Promoting versatility in mentor teachers’ use of supervisory skills. Teaching and Teacher Education, 24(3), 499–514.
Çimer, A., & Odabası–Çimer, S. (2002, Eylül). Ögretmen adaylarının okullardaki uygulama ögretmenlerinin özellikleri hakkındaki görüsleri. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Egitimi Kongresi’nde sunulan bildiri, Ankara, Türkiye.
Dursun, Ö. Ö., & Kuzu, A. (2008). Ögretmenlik uygulaması dersinde yasanan sorunlara yönelik ögretmen adayı ve ögretim elemanı görüsleri. Selçuk Üniversitesi Ahmet Kelesoglu Egitim Fakültesi Dergisi, 25, 159–178.
Egitim Fakültesi Ögretmenlik Uygulaması Dersi Yönergesi, 2010.
Eroglu, A. (2009). Faktör analizi. S. Kalaycı (Ed.) SPSS Uygulamalı Çok Degiskenli *statistik Teknikleri (321–331). Ankara: Asil Yayın Dagıtım.
Even, R. (1989). Preservice secondary teachers’ knowledge and understanding about mathematical functions. Yayımlanmamıs doktora tezi, Michigan State University, East Lansing, MI.
Even, R. (1990). Subject matter knowledge for teaching and the case of functions. Educational Studies in Mathematics, 21, 521–554.
Even, R., & Tirosh, D. (1995). Subject-matter knowledge and knowledge about students as sources of teacher presentations of the subject matter. Educational Studies in Mathematics, 29, 1–20.
Fernandez, M.L., & Erbilgin, E. (2009). Examining the supervision of mathematics student teachers through analysis of conference communications. Educational Studies in Mathematics, 72, 93–110. Field, A. (2005). Discovering Statistics Using SPSS (2. baskı). Thousand Oaks, CA: Sage Publications, Inc.
Hudson, P. (2003). Mentoring first-year preservice teachers. Action in Teacher Education: The Journal of the Association of Teacher Educators, 15(3), 91-99.
Hudson, P., & Skamp, K. (2003). Mentoring preservice teachers of primary science. The Electronic Journal of Science Education, 7(1). (8 Kasım 2009). http://unr.edu/homepage/jcannon/ejse/ejse.html
Hudson, P. (2004a). Specific mentoring: A theory and model for developing primary science teaching practices. European Journal of Teacher Education, 27(2), 139-146.
Hudson, P. (2004b). Toward identifying pedagogical knowledge for mentoring in primary science teaching. Journal of Science Education and Technology, 13(2), 215-225.
Hudson, P., Skamp, K., & Brooks, L. (2005). Development of an instrument: Mentoring for effective primary science teaching. Science Education, 89(4), 657–674.
Hudson, P. (2007, Temmuz). Benchmarking preservice teachers’ perceptions of their mentoring for developing mathematics teaching practices. Mathematics Education Research Group of Australia(MERGA) Konferansı’nda sunulan bildiri, Hobart, Tasmania.
Isiksal, M., Koc, Y., Bulut, S., & Atay–Turhan, T. (2007). An analysis of the new elementary mathematics teacher education curriculum in Turkey. The Mathematics Educator, 17(2), 41–51.
Isıkoglu, N., ivrendi, A., & Sahin, A. (2007). Ögretmenlik uygulaması sürecine ögretmen adaylarının gözüyle derinlemesine bir bakıs. Egitim Arastırmaları Dergisi, 26, 131–142.
Karasar, N. (1999). Bilimsel Arastırma Yöntemi (9. baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık.
Kiraz, E. (2003). Uygulama ögretmeni yeterlilik ölçegi: Ölçü aracı gelistirme örnegi. Türk Egitim Bilimleri Dergisi, 4(1), 387–400.
Little, J. W. (1990). The mentor phenomenon and the social organization of teaching. In C. B. Cazden (Ed.), Review of Research in Education, Vol. 16 (297–351). Washington, DC: American Educational Research Association.
Milli Egitim Bakanlıgı (2005). ilkögretim Matematik 1–5. Sınıflar Ögretim Programı Kitabı. Ankara: MEB Yayınları.
Muir, T., & Beswick, K. (2007). Stimulating reflection on practice: Using the supportive classroom reflection process. Mathematics Teacher Education and Development Journal, 8, 74–93.
Norman, P., & Feiman-Nemser, S. (2005). Mind activity in teaching and mentoring. Journal of Teaching and Teacher Education, 21(6), 681-697.
Peard, R. & Hudson, P. (2006, Kasım) Mentoring Pre-Service Elementary Teachers in Mathematics Teaching. EDU-COM 2006 International Conference, Thailand, Nong Khai.
Sag, R. (2007). Okul uygulama çalısmaları birimi neden kurulmalıdır? Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Egitim Fakültesi Dergisi, 8(14),128–136.
Sahin Taskin, C. (2006). Student teachers in the classroom: their perceptions of teaching practice. Educational Studies, 32(4), 387–398.
Slick, S. (1997). Assessing versus assisting: The supervisor’s roles in the complex dynamics of the student teaching triad. Teaching and Teacher Education, 13(7), 713–726.
Sundli, L. (2007). Mentoring – a new mantra for education? Teaching and Teacher Education, 23(2), 201– 214.
Sümer, N. (2000). Yapısal Esitlik Modelleri: Temel Kavramlar ve Örnek Uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6), 49–74.
Vural, M. (2005).ilkögretim Okulu Ders Programları ve Ögretim Kılavuzları (1.baskı). Erzurum: Yakutiye Yayıncılık.
Wang, J., & Odell, S. J. (2002). Mentored learning to teach according to standards based reform: a critical review. Review of Educational Research, 72(3), 481–546.
Yılmaz, V. & Çelik, E. H. (2009). Lisrel ile Yapısal Esitlik Modellemesi-I: Temel Kavramlar, Uygulamalar, Programlama. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Yüksek Ögretim Kurulu. (1998). Egitim Fakülteleri Ögretmen Yetistirme Programlarının Yeniden Düzenlenmesi. Ankara: Mart.
Yüksek Ögretim Kurulu. (2007). Ögretmen Yetistirme ve Egitim Fakülteleri (1982–2007). Ankara, Temmuz.
Zahorik, J. A. (1988). The observing-conferencing role of university supervisors. Journal of Teacher Education, 39(2), 9–16.
Zanting, A., Verloop, N., & Vermunt, J.D. (2001). Student teachers' beliefs about mentoring and learning to teach during teaching practice. British Journal of Educational Psychology, 71, 57–80.
Zeichner, K. (2005). Becoming a teacher educator: A personal perspective. Teaching and Teacher Education, 21(2), 117–124.