Purpose: To evaluate the relationships among demographicfactors, pain levels, dental anxiety, coping methods, and painperception in adult patients.Material and Methods: A total of 150 randomly selectedadult patients completed a survey, which was divided intofive parts. The first part covered demographic features andpatient history; the second part covered details regardingorofacial pain; the third part included the visual analoguescale (VAS) for pain determination; the fourth part includedthe Modified Dental Anxiety Scale (MDAS); and the fifth partincluded the COPE inventory to evaluate patient coping methods. The survey data were analyzed using t-tests or Mann–Whitney U-tests and one-way analysis of variance (ANOVA),as appropriate. Chi-square tests were used for table analyses.Results: The results revealed that coping methods differedaccording to gender, marital status, anxiety, and pain levels.According to results of our study, “Use of Instrumental Social Support” (3.0739), “Positive reinterpretation and growth”(3.0706) and “Active Coping” (3.0556) methods are mostcommonly used coping methods, respectively. While “mental disengagement” (t: 2.3039, p<0.05) and “use of emotionalsocial support” (t: 2.3657, p<0.05) were higher for women,“drug use” (t: 2.2170, p<0.05) was higher for men. Anxietylevels were higher in women (W:14.48 – M:11.43, t: 4.041,p<0.05) and patients with severe pain; there were no correlations between anxiety levels and any of the other assessedfactors.Conclusions: Pain perception and dental anxiety are multi-factorial problems. Several internal and external factors canaffect an individual’s strategies to cope with dental anxietyand pain. According to the results of this study, the methodsof coping with pain are influenced by several factors such asgender, age, marital status, anxiety level, as well as pain location, severity, and duration. "> Amaç: Bu çalışmada erişkin hastaların ağrı ile başa çıkma yöntemi tercihin üzerine demografik faktörlerin, ağrı düzeyinin, dental anksiyetenin etkilerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Rastgele seçilen 150 erişkin hastadan, beş parçadan oluşan bir anketi doldurması istenmiştir. Birinci bölüm demografik özellikleri ve hasta öyküsünü kapsamaktadır; ikinci bölüm orofasiyal ağrı ile ilgili detayları kapsar; üçüncü bölüm ağrı tespiti için görsel analog skala (VAS)’da oluşmaktadır; dördüncü bölüm Modifiye Dental Anksiyete Ölçeği (MDAS); beşinci bölüm ise hastanın ağrı ile baş etme yöntemlerini değerlendirmek için COPE envanteri içermektedir. Anket verileri, t-testi veya Mann-Whitney U-testi ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılarak analiz edilmiştir. Tablo analizleri için ki-kare testleri kullanılmıştır. Bulgular: Başa çıkma yöntemlerinin cinsiyet, medeni durum, kaygı ve ağrı düzeylerine göre farklılaştığı ortaya konmuştur. Çalışmamızın sonuçlarına göre sırasıyla en sık kullanılan başa çıkma yöntemleri " Yararlı sosyal destek kullanımı" (3,0739), " Pozitif yeniden yorumlama ve gelişme" (3,0706) ve "Aktif Başa Çıkma" (3,0556) yöntemleridir. Kadınlarda "Zihinsel boş verme" (t: 2,3039, p <0,05) ve "Duygusal sosyal destek kullanılması" (t: 2,3657, p <0,05), erkekler için ise "Madde kullanımı" (t: 2,2170, p<0.05) anlamlı olarak daha yüksekttir. Anksiyete düzeyleri kadınlarda (K:14,48 – E:11,43, t: 4,041, p<0,05) ve şiddetli ağrılı hastalarda daha yüksek bulunurken; anksiyete düzeyleri ile diğer değerlendirilen faktörler arasında bir korelasyon bulunamamıştır. Sonuç: Ağrı algılaması ve dişhekimleri kaygısı çok faktöre bağlı bir problemdir. Birçok iç ve dış faktör, dental anksiyete ve bireyin ağrı ile başa çıkma yöntemleri tercihini etkileyebilir. Bu çalışmanın sonuçlarına göre, ağrı ile başa çıkma yöntemleri, cinsiyet, yaş, medeni hal, kaygı düzeyi, ağrı konumu, şiddeti ve süresi gibi çeşitli faktörlerden etkilenmektedir. "> Amaç: Bu çalışmada erişkin hastaların ağrı ile başa çıkma yöntemi tercihin üzerine demografik faktörlerin, ağrı düzeyinin, dental anksiyetenin etkilerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Rastgele seçilen 150 erişkin hastadan, beş parçadan oluşan bir anketi doldurması istenmiştir. Birinci bölüm demografik özellikleri ve hasta öyküsünü kapsamaktadır; ikinci bölüm orofasiyal ağrı ile ilgili detayları kapsar; üçüncü bölüm ağrı tespiti için görsel analog skala (VAS)’da oluşmaktadır; dördüncü bölüm Modifiye Dental Anksiyete Ölçeği (MDAS); beşinci bölüm ise hastanın ağrı ile baş etme yöntemlerini değerlendirmek için COPE envanteri içermektedir. Anket verileri, t-testi veya Mann-Whitney U-testi ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılarak analiz edilmiştir. Tablo analizleri için ki-kare testleri kullanılmıştır. Bulgular: Başa çıkma yöntemlerinin cinsiyet, medeni durum, kaygı ve ağrı düzeylerine göre farklılaştığı ortaya konmuştur. Çalışmamızın sonuçlarına göre sırasıyla en sık kullanılan başa çıkma yöntemleri " Yararlı sosyal destek kullanımı" (3,0739), " Pozitif yeniden yorumlama ve gelişme" (3,0706) ve "Aktif Başa Çıkma" (3,0556) yöntemleridir. Kadınlarda "Zihinsel boş verme" (t: 2,3039, p <0,05) ve "Duygusal sosyal destek kullanılması" (t: 2,3657, p <0,05), erkekler için ise "Madde kullanımı" (t: 2,2170, p<0.05) anlamlı olarak daha yüksekttir. Anksiyete düzeyleri kadınlarda (K:14,48 – E:11,43, t: 4,041, p<0,05) ve şiddetli ağrılı hastalarda daha yüksek bulunurken; anksiyete düzeyleri ile diğer değerlendirilen faktörler arasında bir korelasyon bulunamamıştır. Sonuç: Ağrı algılaması ve dişhekimleri kaygısı çok faktöre bağlı bir problemdir. Birçok iç ve dış faktör, dental anksiyete ve bireyin ağrı ile başa çıkma yöntemleri tercihini etkileyebilir. Bu çalışmanın sonuçlarına göre, ağrı ile başa çıkma yöntemleri, cinsiyet, yaş, medeni hal, kaygı düzeyi, ağrı konumu, şiddeti ve süresi gibi çeşitli faktörlerden etkilenmektedir.