XIX. yüzyılın ikinci yarısında Osmanlı bürokratik kurumları arasına katılan Mâbeyn-i Hümâyûn’un temel vazifesi padişah ile saray dışındaki dünyanın bağlantısını sağlamaktı. II. Mahmud tarafından tesis edilmekle birlikte, önemini Tanzîmât sonrasındaki dönemde kazanan mâbeyn, zamanla devlet yönetiminin merkezinde yer alan kurumlardan birisi olmuş ve bu özelliğini imparatorluğun dağılışına kadar sürdürmüştür. Mâbeyn-i Hümâyûn bünyesinde görev yapan personel arasında aynı zamanda kurenâ sıfatıyla bilinen mâbeynciler bulunmaktaydı. Bu makalede, Sultan Abdülaziz döneminde Mâbeyn-i Hümâyûn’da icra edilen mâbeyncilik görevi mercek altına alınmıştır. Mabeyncilerin vazife, tayin, maaş ve terfi gibi durumlarıyla birlikte, dönem içinde yaşanan siyasi gelişmelerdeki rolleri incelenmiştir.