Bu makale, iki Mundaka Bask çeşidinde (Mundaka Bask I ve Mundaka Bask II) dolaylı nesne veya ek boşluklu ilgi cümlelerin yapısının bir analizini sunmaktadır. Mundaka Bask 1‟de, dolaylı nesne ve eklerin sıfatlaştırılması, ilgi cümleciği özne ya da nesne konumunda olduğunda, dilbilgisi kurallarına uygundur. Ancak Mundaka Bask 2‟ de bu sözdizimsel yapı dilbilgisi kurallarına uygun değildir. Bu değişim, P'nin durumundaki bir farklılık ile açıklanmaktadır. Mundaka Bask 1‟de, P'nin değerlenmemiş j- özellikleri bulanmasına karşın, Mundaka Bask 2‟ de, P hiç değerlenmemiş ϕ - özelliklere sahip değildir. Bunun kanıtı, [-Q] gömülü cümlelerden PP çıkarımı ile elde edilir: Mundaka Bask 1‟de, Mundaka Bask 2‟ nin aksine, ara v, ϕ özelliklerini, çıkarılan cümlenin P'siyle değerlendirir. Buna ek olarak, bu çalışma Durum Eşleştirme Etkisinin bir sözdizimsel kısıtlama değil, morfolojik bir kısıt olduğunu göstermektedir.

This paper presents an analysis of the structure of relative clauses with an indirect object or adjunct gap in two Mundaka Basque varieties (Mundaka Basque I and Mundaka Basque II). In Mundaka Basque I, relativization of indirect objects and adjuncts is grammatical when the relative clause is in subject or direct object position, while in Mundaka Basque II this same syntactic configuration is ungrammatical. This variation is explained by a difference in the status of P. In Mundaka Basque I the P has unvalued phi-features, whereas in Mundaka Basque II the P has no unvalued phi-features. Evidence for this comes from PP extraction out of [-Q] embedded clauses: the intermediate v gets its phi-features valued by the P of the extracted phrase in Mundaka Basque I, while it does not in Mundaka Basque II. Additionally, this study shows that the Case matching effect is not a syntactic constraint but rather a morphological constraint.