Karadeniz Bölgesindeki Bazı Bal Arısı (Apis mellifera L.) Genotiplerinin Bölge Koşullarındaki Performansları

Bu araştırmada, Batı Karadeniz (Yığılca), Orta Karadeniz (Korgan) ve Doğu Karadeniz (Camili)’de bulunan özgün bal arısı genotiplerinin Orta Karadeniz koşulları altında performanslarını karşılaştırmak amaçlanmıştır. Her genotipten 20 ana arı sağlanmış ve Ordu Arıcılık Araştırma Enstitüsü’nde tesis edilen arılıktaki 60 koloniye kabul ettirilmiştir. Kış çıkışı, kolonilerin Orta Karadeniz koşulları altında yıl boyu performansları izlenmiş ve koloni gelişimleri (ergin arı ve yavru), bal verimleri ve mizaçları ölçülmüştür. Yığılca, Korgan ve Camili genotiplerinin ergin arı gelişimleri (p

Anahtar Kelimeler:

Apis mellifera, Koloni Performansı, Ekotip, Karadeniz Bölgesi, Yığılca, Camili, Korgan, Kafkas

PDF

___

Arechavaleta-Velasco, M. E., Hunt, G., J.,2003. Genotypic variation in the expression of guarding behavior and the role of guards in the defensiveresponse of honey bee colonies. Apidologie, 34 (2003) 439–447. Anonim, 2004. SPSS INC. USA
Dodoloğlu, A., 2000. Kafkas Ve Anadolu balarısı (Api smellifera L.) ırkları ile karşılıklı melezlerinin morfolojik, fizyolojik ve davranış özellikleri. (doktora tezi, basılmamış). AÜ, Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Erkan, C., 2006. Van Gölü Havzası bal arısı (Apis mellifera L.) genotiplerinin morfolojik özelliklerinin belirlenmesi ve Van Ekolojik Kosullarında Kafkas arısı (Apis mellifera Caucasica G.) ile performanslarının karşılaştırılması (doktora tezi - basılmamış). YYÜ, Fen Bilimleri Enstitüsü, Van.
Fıratlı, Ç. ve Karacaoğlu, M., 1995. Anadolu arısının seleksiyonla ıslahı olanakları. TÜBİTAK VHAG-939 nolu Proje Kesin Raporu.
Genç, F., Dülger, A., Kutluca, S.,C., Dodologlu, 1999a. Kafkas, Orta Anadolu ve Erzurum bal arısı (Apismellifera L.) genotiplerinin Erzurum koşullarındaki davranış özelliklerinin karşılaştırılması. Türk Veteriner ve Hayancılık Dergisi, 23 (ek sayı 4):651- 656.
Genç, F., Dülger, C., Dodoloğlu, A., Kutluca, S., 1999b. Kafkas, Orta Anadolu ve Erzurum bal arısı (Apis mellifera L.) genotiplerinin Erzurum koşullarındaki fizyolojik özelliklerinin karşılaştırılması. Türk Veteriner ve Hayancılık Dergisi, 23 (ek sayı 4): 645650.
Gençer, H. V., 1996. Orta Anadolu bal arısı (Apis mellifera anatoliaca) ekotiplerinin ve bunların çeşitli melezlerinin yapısal ve davranış özellikleri üzerinde bir araştırma. (doktora tezi, basılmamış). AÜ, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Gençer, H. V., Karacaoğlu, M., 2003. Kafkas ırkı (Apis mellifera caucasica) ile Anadolu arısı, Ege ekotipi (Apis mellifera anatoliaca)’nin karşılıklı melezlerinin Ege Bölgesi koşullarında yavru yetiştirme etkinlikleri ve bal verimleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Bilimleri Dergisi, 13 (1): 61-65.
Gösterit, A., Çıkılı, Y., Kekeçoglu, M., 2012a. Yığılca yerel bal arısının bazı performans özellikleri bakımından Kafkas ve Anadolu bal arısı ırkı melezleri ile karşılaştırılması. Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 7(1): 107-114.
Gösterit, A.,Çıkılı,Y., Kekeçoglu, M., 2012b. Yığılca yerel bal arısının oğul verme eğilimi ve savunma davranışı bakımından Türkiye’de yaygın olarak kullanılan diğer genotipler ile karşılaştırılması. Kafkas Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi 18 (4): 595-598.
Güler, A., 1995. Türkiye’deki önemli bal arısı (Apis mellifera L.) ırk ve ekotiplerinin morfolojik özellikleri ve performanslarının belirlenmesi üzerine araştırmalar. (doktora tezi- basılmamış). ÇÜ, Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.
Güven, H., 2003. Kuzeydoğu Anadolu ve Karadeniz Bölgesindeki bazı bal arısı genotiplerinin morfolojik özellikleri ve performanslarının belirlenmesi (yüksek lisans tezi- basılmamış). OMÜ, Fen Bilimleri Enstitüsü. Samsun.
Kaftanoğlu, O.,Kumova, U., Bek, Y., 1993. GAP Bölgesinde çeşitli bal arısı (Apis mellifera) ırklarının performanslarının saptanması ve bölgedeki mevcut arı ırklarının ıslahı olanakları. Güneydoğu Anadolu Bölgesi I. Hayvancılık Kongresi. 12-14 Mayıs 1993, Şanlıurfa. 340-352.
Koç, A., 2008. Kafkas (Apis mellifera caucasica) İtalyan (Apis mellifera ligustica) ırkları ve Anadolu arısı Ege ekotipi (Apis mellifera anatoliaca) ile bazı melezlerinin Ege Bölgesi koşullarında koloni gelişimleri. (doktora tezi basılmamış). AÜ, Fen Bilimleri Enstitüsü, Aydın
Fresnaye, J.,Lensky, Y (1961) Methods d’apreciation dessurvaces couvain dans lescoloniesd’abeilles. Annales de l'Abeille, 4(4): 369–376.
Ruttner. F., 1988. Biogeography and taxonomy of honeybee. Springer-Verlag. Berlin.
Stort, A.C., 1974. Genetic study of aggresiveness of two subspecies of Apis mellifera in Brazil.1. Some tests to measure agressiveness. Journal ofApicultural 13(1) 33-38.
Szabo, T.I. and Lefkovitch, L. P., 1988. Fourth generation of closed population honeybee breeding 2. Relationship between morphological and colonytraits. Apidologie, 19 (3), 259-274.
Szabo, T. I.,and Lefkovitch, L. P., 1989. Effect of brood productionand population size on honey production of honeybee colonies in Alberta. Apidologie, 20 (2): 157163.
Woyke, J., 1984. Correlations and interactions between populations, lenght of worker life and honey production by honeybees in a temprate region. Journal of Apicultural, 23 (4): 148-156.