Demirci/Manisa Ekolojisinde Organik Badem Yetiştiriciliğinin Uygulanabilirliği

Badem, ülkemizde yetiştiriciliği yapılan en eski meyve türlerinden birisidir. Geç çiçeklenen çeşitlerin geliştirilmesi nedeniyle son dönemlerde bu çeşitlerle tesis edilen bahçe sayısı artış göstermektedir. Diğer yandan, organik yetiştiricilik açısından da dikkat çeken bir türdür. Meyvecilikte çeşitlerin değişik ekolojilere adaptasyonunun tespiti ve yaygınlaştırılması önem taşımaktadır. Bu bağlamda, Manisa ili Demirci ilçesinde yürütülen çalışmada, organik olarak yetiştiriciliği yapılan Ferragnes ve Ferraduel badem çeşitlerin bazı meyve özellikleri ve verim durumlarının tespiti amaçlanmıştır. Buna göre, kabuklu meyve boyutları, ağırlığı ve kabuk kalınlığı çeşitler ve yıllara göre değişim göstermiştir. Çeşitler ikinci yılda nispeten daha yüksek verime sahip olmuştur. Ortalama kabuk kalınlığı Ferragnes 3.472 mm ve Ferraduel 3.838 mm olarak belirlenmiştir. Bu bulgular doğrultusunda çeşitlerin yöreye uyum sağladığı ve organik olarak yetiştirilebileceği sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Amygdalus communis, organik yetiştiricilik, adaptasyon, meyve, verim

PDF

___

Acarsoy Bilgin, N., Şen, F., Yağmur, B., Özaktan, H. ve Akbaba, M. 2018. The First Findings to Fruit Characteristics of Nutrient and PGPR Applications on Chandler Walnut Variety . 2nd International Conference on Agriculture, Forest, FoodSciencesand Technologies (ICAFOF) 2-5 April, 2018 Çeşme-İzmir/Turkey. 769-775.
Akçay, M.E. ve Tosun, İ. 2005. Bazı Geç Çiçek Açan Yabancı Badem Çeşitlerinin Yalova Ekolojik Koşullarındaki Gelişme ve Verim Davranışları. Atatürk Üniv. Ziraat Fak. Derg. 36 (1): 1-5.
Açıkgöz, N., Aktaş, M.E., Moghaddam, A. ve Özcan, K. 1993. Tarist PC’ler için İstatistik ve Kantitatif Genetik Paket. Uluslararası Bilgisayar Uygulamalar Semp. 133 s. 19 Ekim 1993. Konya.
Aksoy, U. 2001. Ekolojik Tarım: Genel Bir Bakış. Türkiye II. Ekolojik Tarım Sempozyumu, 14-16 Kasım, Antalya.
Aslan, R. 2015. Bazı Yabancı Kökenli Badem Çeşitlerinin Şanlıurfa Koşullarında Fenolojik ve Pomolojik Özellikleri. Ordu Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Bahçe Bitkileri Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi.
Atalay, C. 2016. Yeni Çevresel Paradigma Ölçeği İle Organik Gıda Tüketicilerinin Çevreye Yönelik Tutumlarının Değerlendirilmesi: Ankara İli Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Atlı, H.S., Çağlar, S., Kaşka, N., Rastgeldi, U., Soylu, M.K., Aydın, Y., Arpacı, S., Açar, İ., Akgün, A., Bilim, C. ve Ak, B.E. 2008. Yerli ve Yabancı Badem Çeşitlerinin GAP Bölgesi Sulu Koşullarında Gelişme, Meyveye Yatma, Verim ve Bazı Kalite Değerlerinin Belirlenmesi. Antepfıstığı Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Gaziantep. Yayın No:38.
Bayazit, S., 2012. Determınatıon Of Relatıonshıps Among Kernel Percentage And Yıeld Characterıstıcs In Some Turkısh Walnut Genotypes By Correlatıon And Path Analysıs. The Journal of Animal & Plant Sciences, 22(2): 513-517.
Mcguire, R.G. 1992. Reporting of ObjectiveColorMeasurements. Hortscience 27: 1254-1255.
Dokuzoğuz, M. ve Gülcan, R. 1973. Ege Bölgesi bademlerinin seleksiyon yoluyla ıslahı ve seçilmiş tiplerin adaptasyonu üzerine araştırmalar. TÜBİTAK, No:22.
Ersun, N. ve Arslan, K. 2011. Turizmde destinasyon seçimini etkileyen temel unsurlar ve pazarlama stratejileri. Marmara Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 31(2): 229-248.
Gök, S.A. 2008. Genişleyen Avrupa Birliği pazarında Türkiye’nin organik tarım ürünleri ticareti açısından değerlendirilmesi. Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı AB Uzmanlık Tezi, Ankara.
Gülsoy, E. ve Balta, F. 2014. Aydın ili Yenipazar, Bozdoğan ve Karacasu ilçeleri badem (Prunus amygdalus Batch) seleksiyonu: pomolojik özellikler. Akademik Ziraat Dergisi 3(2): 61-68.
Gulsoy, E., Simsek, M., Kara, M.K. ve Balta F. 2018. Assessment of relationship between fruit characteristics of almond selections from Aydın regon using canonical correlation analysis method. Fresenis Environmental Bulletin. 27 (7): 4668 – 4673.
Karaat, F.E. 2019. Organic vs Conventional Almond: Market Quality, Fatty Acid Composition and Volatile Aroma Compounds. Applied Ecology and Environmental Research 17(4): 7783-7793. http://dx.doi.org/10.15666/aeer/1704_77837793
Küden, B.A., Küden, A., Bayazit, S., Çömlekçioğlu, S., İmrak, B. ve Rehber Dikkaya, Y. 2014. Badem Yetiştiriciliği. TAGEP Proje No:5.2.3.1.
Oğuz, H.İ., Erdoğan Bayram, S. ve Eroğul, D. 2011. Gap Üst Bölgesinde kurak koşullarda yetiştirilen standart badem (Prunus amygdalus Batsch.) çeşitlerinde biyokimyasal ve yağ asitleri kompozisyonlarının belirlenmesi üzerine bir araştırma. GAP VI. Tarım Kongresi, 09–12 Mayıs.
Özyazıcı, G., Özdemir, O., Özyazıcı, M.A. ve Üstün, G.Y. 2010. Bazı organik materyallerin ve toprak düzenleyicilerin organik fındık yetiştiriciliğinde verim ve toprak özellikleri üzerine etkileri. Türkiye 4. Organik Tarım Sempozyumu. 28 Haziran-1 Temmuz. Erzurum. 368-372.
Parlakçı, H. 2007. Yabancı Kökenli Değişik Badem Çeşitlerinin Bazı Pomolojik ve Kimyasal Özellikleri ile Bitki Besin Maddesi Kapsamlarının Belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Harran Üniversitesi, Şanlıurfa.
Simsek, M. 2016. Chemical, mineral and fatty acid compositions of various types of walnut (Juglans regia L.) in Turkey. Bulgarian Chemical Communication, 48: 66-70.
Turan, A., Ruşen, M., Islam, A., Kurt, H., Ak, K., Sezer, A., Sarıoğlu, M., Kalyoncu, I.H. ve Kalkışım, Ö. 2010. Giresun koşullarında organik fındık üretim imkanlarının araştırılması. Türkiye 4. Organik Tarım Sempozyumu. 28 Haziran-1 Temmuz. Erzurum. 123-129.
Yercan, M. ve Özden, F. 2015. Manisa İli Organik Tarım ve Hayvancılık Stratejisi ve Eylem Planı. TC Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Manisa İl Müdürlüğü, teknik rapor.
Yıldız, E. ve Erol Perdahcı, Ç. 2019. Uşak Ekolojik Koşullarında Bazı Badem Çeşitlerinin Adaptasyonu. Erciyes Tarım ve Hayvan Bilimleri Dergisi, 2 (1): 11-19.