Zeytin meyvesi doğrudan tüketilemediği için farklı üretim teknolojileri kullanılarak yağa ya da sofralığa işlenmektedir. Dünyada olduğu gibi Türkiye’de de zeytini yağa işlemek için farklı teknolojiler kullanılmaktadır. Bu teknolojilerde zeytin danesinden bir yandan zeytinyağı, diğer yandan yan ürünler elde edilmektedir. Bu yan ürünlerden biri de zeytinyağı teknolojisi sonrasında açığa çıkan ve karasu ismi verilen kahverengi renkli bir sudur. Karasu, elde edildikten sonra doğrudan kullanılamadığı için toprak veya suya verilerek çevre kirliliğine sebep olmaktadır. Zeytin üreticisi dünya ülkelerinin tümü karasuyu, zeytinyağı üretiminde bir sorun olarak kabul etmekte ve çözümü için farklı alternatifler kullanmaktadırlar. Karasu, dünya zeytin üretiminde dördüncü sırada yer alan ve bu manada önemli bir üretici ülke olan Türkiye’de de bir sorundur. Bu makalede, Türkiye’de ortaya çıkan bu sorun detaylı olarak anlatılarak çözümlenmesi anlamında ülke şartlarında neler önerilebileceği tartışılmaktadır

Olive, as a fruit, cannot be consumed directly so it needs to be processed into either table or olive oil through various production technologies. As in the rest of the world, various processes are used in Turkey through which olive oil is extracted from olives. One of these processes yields, aside from the main product, a by-product which is the brown coloured Olive Mill Waste Water (OMWW). OMWW has no direct use and is generally disposed into soil or rivers. All olive producing countries acknowledge the problem of OMWW and consider various alternatives to resolve the problem. Being the fourth largest olive producing country in the world, Turkey also faces similar issues with OMWW. This paper describes these issues in detail and discusses possible ways of remedying the problem given the country’s status-quo