Bu çalışma, ILC 482 nohut çeşidinde yabancı otlarla en uygun mücadele yöntemini belirlemek amacıyla 2001 yılında Ceylanpınar ve 2002 yılında Diyarbakır’da yürütülmüştür. Denemede trifluralin, imazethapyr (çıkış öncesi ve çıkış sonrası), linuron, terbutryn, cyanazin herbisitleri ve çapa uygulaması otlu kontrol ile karşılaştırılarak verim, verim unsurları ve nodülasyon üzerine etkileri incelenmiştir. Ceylanpınar’da Amaranthus albus, Polygonum bellardii, Lactuca serriola, Vicia cracca ve Hordeum spp.; Diyarbakır’da ise Anagallis arvensis ve Cichorium intybus’un deneme parsellerinde baskın yabancı ot türleri oldukları belirlenmiştir. Çalışma sonucunda, nohutta en etkili yabancı ot mücadele yönteminin, çapa uygulaması olduğu bulunmuştur. Ceylanpınar’da terbutryn ve linuron; Diyarbakır’da ise imazethapyr (çıkış öncesi) ve linuron uygulamalarının yabancı ot kontrolü ve verim açısından diğer herbisitlere göre daha iyi sonuç verdiği tespit edilmiştir.

This study was conducted on the chickpea cultivar ILC 482 during 2001 in Ceylanpınar and 2002 in Diyarbakır to determine the most appropriate method for controlling weeds. Trifluralin, imazethapyr (post- and pre-emergence), linuron, terbutryn, cyanazin, hand hoeing and weedy control treatments were evaluated and the effects of herbicides on yield, yield components and nodulation in chickpea were investigated. In Ceylanpınar Amaranthus albus, Polygonum bellardii, Lactuca serriola, Vicia cracca and Hordeum spp.; dominated whereas in Diyarbakır Anagallis arvensis and Cichorium intybus were the dominant weed species in the plots. Hand hoeing was found to be the most effective for control of weeds, resulting in the highest yield in chickpea throughout the investigation. Terbutryn and linuron in Ceylanpınar and imazethapyr (pre-emergence application) and linuron in Diyarbakır provided more effective weed control and higher yields than other herbicides.