ECE KOÇER, ÖZGÜR ULUBEY, İLKAY DOĞAN TAŞ

Eğitim Fakültesi Araştırma Görevlilerinin Öğretim Üyesi Yetiştirme Programına İlişkin Görüşlerinin Belirlenmesi

Türkiye'de üniversite sayısının artması ile öğretim elemanı gereksinimi dahada artmıştır. Bu durum, öğretim elemanı başına düşen öğrenci sayısının veders yükünün fazla olmasına ve öğretimin niteliğinin düşmesine neden olmuştur. Yükseköğretimdeki öğretim elemanı eksikliğinden kaynaklanan sorunların aşılabilmesi için üniversitelerin yetişmiş eleman gereksiniminin hızlı birşekilde karşılanması gerekmiştir. Bu nedenle, öğretim elemanı yetiştirmeyeyönelik çeşitli programlar geliştirilmiş ve uygulanmıştır. Bunlardan birisi deÖğretim Üyesi Yetiştirme Programıdır (ÖYP). Bu araştırmada, ÖYP kapsamında lisansüstü eğitim alan araştırma görevlilerinin programa ve programınusul ve esaslarındaki değişikliklere ilişkin görüşlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Nitel araştırmalarda kullanılan yaklaşımlardan görüngübilim (fenomenoloji) deseni kullanılmıştır. Çalışmanın katılımcılarını Ankara ilindeki birüniversitede ÖYP kadrosunda çalışan araştırma görevlilerinden uygun örnekleme yöntemiyle seçilen 18 öğretim elemanı oluşturmuştur. Odak grup görüşmeleri ile toplanan veriler tümdengelimsel içerik analizine göre analiz edilmiştir. Araştırmanın geçerliği ve güvenirliğinin sağlanması için araştırmanınyöntem boyutunda kullanılan veri toplama aracı ve analiz teknikleri ayrıntılıbir biçimde açıklanmış, bulgular sunulurken temalar doğrudan alıntılarla desteklenmiş, çalışmanın yöntem ve bulgular bölümü yapılandırılırken, her biröğenin ayrıntılı biçimde tanımlanmasına özen gösterilmiştir. Araştırmanın tutarlılığını arttırmak için, verilerin analizi sürecinde iki araştırmacı çalışmıştır.Araştırma sonucunda, katılımcıların, ÖYP'de başvuru sürecinin kolay ve süreçteki değerlendirmenin nesnel olması ve ÖYP'nin büyük üniversitelerde lisansüstü eğitime olanak sağlaması gibi nedenlerle ÖYP'yi tercih ettikleri belirlenmiştir. ÖYP kapsamında ataması yapılan araştırma görevlilerinin atandıkları ve görevlendirildikleri üniversitelerde kabullenilme ve aidiyet sorunları yaşadıkları görülmüştür. ÖYP usul ve esaslarında yapılan değişiklikleri katılımcıların bazıları olumlu bulurken bazıları olumsuz bulmuştur

Determining opinions of research assistants in faculty of education about the faculty development programme

In Turkey, the rapid increase in the number of universities has caused anincrease in the need for academic members. This situation has caused notonly more workload of academic members in terms of student and coursenumbers, but also a decrease in the quality of education. In order to get overthe problems caused by the lack of academic member in higher education,it was necessary to meet the need for qualified academic members rapidly.For this reason, varying programs have been developed and implementedfor developing academic members, one of which is the FacultyDevelopment Programme (FDP). In this study, it is aimed to determineopinions of research assistants continuing their post-graduate educationwithin the scope of the FDP about the program and the changes done in itis procedures and principles. The phenomenological design being one ofthe qualitative approaches was used. The participants of the study, chosenby convenience sampling, were 18 research assistants continuing their postgraduate education within the scope of the FDP and working at a university in Ankara. The data gathered via focus group interviews were analyzedby deductive content analysis. In order to conduct a reliable and valid study,the data collection tool and data analysis techniques were described indetailed under the method section. In addition, while reporting results,themes mentioned were stressed with direct quotations. In order to increasethe consistency of the study, two researcher worked during the data analysis process. Results of the study showed that participants preferred the FDPdue to its easy application process, objective evaluation process and givingopportunity for graduate education at prestigious universities. In addition,it was seen that the FDP research assistants have problems in terms ofacceptance and belongingness both at home and host universities. Finally,some of the participants considered changes in the procedures and principles of the program positive whereas some others negative

PDF

___

Creswell, J. W., and Miller, D. L. (2000). Determining validity in qualitative inquiry: Theory Into Practice, 39(3), 124–130.
Çelebi, N. ve Tat›k, R. fi. (2012). Ö¤retim üyesi yetifltirme program›ndaki (ÖYP) araflt›rma görevlilerinin ÖYP’yi de¤erlendirmeleri. Yüksekö¤retim Dergisi, 2(3), 127–136
Kahraman, A. B. (2010). Lisansüstü e¤itim yapmak amac›yla baflka bir üniversitede görevlendirilen araflt›rma görevlilerinin yaflam tarz› profilleri ve problemleri (Hacettepe Üniversitesi örne¤i). Zeitschrift für die Welt der Türken, 2(2), 243–257.
Karakütük, K., ve Özdemir, Y. (2011). Bilim ‹nsan› Yetifltirme Projesi (B‹- YEP) ve Ö¤retim Üyesi Yetifltirme Program›’n›n (ÖYP) de¤erlendirilmesi. Eğitim ve Bilim, 36(161), 26–38.
Linkoln, Y. S., and Guba, G. (1985). Naturalistic inquiry. Thousand Oaks, CA: Sage.
Meriam, S. B. (2009). Oualitative research: A guide to desing and implementation. San Francisco, CA: Jossey-Bass.
Öğretim Üyesi Yetifltirme Program› Celal Bayar Üniversitesi (ÖYPCBU) (2015). Ö¤retim üyesi yetifltirme program› kurum koordinasyon birimi. 19 Haziran 2015 tarihinde adresinden eriflildi.
Öğretim Üyesi Yetifltirme Program›na ‹liflkin Esas ve Usuller (ÖÜYPEU) (2010). YÖK. 26 Mart 2010.
Öğretim Üyesi Yetifltirme Program›na ‹liflkin Esas ve Usuller (ÖÜYPEU) (2012). YÖK. 26 Haziran 2012.
Öğretim Üyesi Yetifltirme Program›na ‹liflkin Esas ve Usuller (ÖÜYPEU) (2013). YÖK. 14 Kas›m 2013.
Öğretim Üyesi Yetifltirme Program›na ‹liflkin Esas ve Usuller (ÖÜYPEU) (2014). YÖK. 25 Eylül 2014.
Öğretim Üyesi Yetifltirme Program›na ‹liflkin Esas ve Usuller (ÖÜYPEU) (2015). YÖK. 14 May›s 2015.
Özdem, G. (2002). Bir üniversite ad›na di¤er bir üniversitede lisansüstü ö¤renim gören arafltırma görevlilerinin sorunları (Ankara ili örneği). Yayımlanmam›fl Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Patton M. Q. (1990). Qualitative evaluation and research methods. Thousand Oaks, CA: Sage.
Patton, M. Q. (2014). Nitel araflt›rma ve değerlendirme yöntemleri (S. Çelik ve F. Ö. Karatafl, Çev.). Ankara: Pegem Akademi (2002).
Tuna, Y. (2003). Kalkınma planlarında yükseköğretim. Milli Eğitim Dergisi, Güz, 160.
Yıldırım, A. ve fiimflek H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araşltırma yöntemleri (9. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yüksek Ö¤retim Kurulu (YÖK) (2007). Türkiye’nin yüksekö¤retim stratejisi. 19 Haziran 2015 tarihinde adresinden eriflildi.
Yüksek Ö¤retim Kurulu (YÖK) (2015a). Yüksek ö¤retim bilgi yönetim sistemi – Birim istatistikleri. 19 Haziran 2015 tarihinde adresinden eriflildi.
Yüksek Ö¤retim Kurulu (YÖK) (2015b). Ö¤retim üyesi yetifltirme program›na iliflkin usul ve esaslar. 19 Haziran 2015 tarihinde adresinden eriflildi.
Yüksek Ö¤retim Kurulu (YÖK) (2015c). Bas›n ve halkla iliflkiler müflavirli¤i aç›klamas›. 25 Eylül 2016 tarihinde adresinden eriflildi.