Türkiye’de yerleşim alanlarının büyük bir bölümünün doğal afet riski altında olduğu bilinmektedir. Özellikle deprem, Türkiye’nin önemli bir gerçeğidir ve depreme yönelik tedbir alınmadan inşa edilen binalar durumu daha tehlikeli hale getirmektedir. Türkiye’de söz konusu afet risklerine ilişkin çeşitli dönemlerde çıkarılan düzenlemeler mevcuttur; ancak bu yasalar çoğunlukla afet sonrası rehabilitasyon sürecini hedef almaktadır. Oysa yapılması gereken, önleyici politikaların benimsenmesidir. Buna yönelik 2012 yılında yürürlüğe giren 6306 sayılı “Kentsel Dönüşüm Yasası”nın amacı, afet riski altındaki alanlarda sağlıklı ve güvenli yaşama çevreleri oluşturmak üzere gerekli usul ve esasları düzenlemektir. Kanuna yöneltilen eleştirilerin bir yönü, merkezi yönetime geniş yetkiler tanınması hakkındadır. Diğer grup eleştiriler ise mülkiyet hakkının ihlaline odaklanmaktadır. Çalışmanın amacı, Türkiye açısından önemli bir sorun olan doğal afet riski altındaki alanların dönüştürülmesine yönelik kanuna ilişkin eleştirel bir bakış açısı oluşturmaktır. Çalışmada kentsel dönüşümün tanımı, tarihçesi, Türkiye’deki hukuki dayanakları ve 6306 sayılı Kanunun uygulanmasına ilişkin sorunlar ve eleştiriler yer almaktadır.

In Turkey it’s known that most of the settlements are under the risk of natural disaster. Especially earthquake is an important fact of Turkey and buildings without taking precaution towards the earthquake make this situation more dangerous. In Turkey there are many regulations subject to these risks that are enacted several terms; but most of them target rehabilitation process after the disaster. In fact what should be done is to adopt preventive approaches. Intended for this, law no.6306 that is accepted as “Urban Transformation Law” enures in 2012. The aim of the law is to regulate procedures and principles which are necessary on the areas under the risk of disaster in order to constitute healthy and secure living environments. One part of the criticisms that raised against the law is about giving central administration broad authority. Other group criticisms focus on violation of proprietary right. The aim of the study is to constitute critical perspective related to the law on the conversion of areas under risk of disaster which is an important problem for Turkey. Definition and history of urban transformation, legal basis in Turkey and problems and criticisms related to the implementation of law no. 6306 take part in the study. In Turkey there are many of regulations subject to these risks that are enacted several terms; but most of them target the rehabilitation process after disaster. In fact what should be done is to adopt preventive approaches. Intended for this, law no.6306 that is accepted as “Urban Transformation Law” enures in 2012. The aim of the law is to regulate procedurs and principles which are necessary on the areas under the risk of disaster in order to constitute healthy and secure living environments. One part of the criticisms that raised against the law is about giving central administration broad authority. Other group criticisms focus on violation of proprietary right. The aim of the study is to constitute critical perspective related to the law on the conversion of areas under risk of disaster which is an important problem for Turkey. Definition and history of urban transformation, legislation provisions that provides direct urban transformation in Turkey, risks of disaster in Turkey, the principal articles towards to the implementation of the law no. 6306 and criticisms take part in study.