ULUSLARARASI ŞİRKETLERDE ÜST DÜZEY YÖNETİCİ SAĞLAMA POLİTİKALARI TÜRKİYE’DE FAALİYET GÖSTEREN 150 ŞİRKET ÜZERİNDE BİR ARAŞTIRMA

Bu çalışmanın amacı, uluslararası şirketlerde üst düzey yönetici sağlamak için uygulanan insan kaynakları politikalarından (etnosentrizm, polisentrizm, geosentrizm ve regiosentrizm)  hangilerinin Türkiye’de faaliyette bulunan uluslararası şirketlerde tercih edildiklerini belirlemeye yöneliktir. Ayrıca yabancı sermayeli şirketlerin Türkiye’deki şirketlerinde Türk yöneticiler tercih edip-etmedikleri de bu çalışmanın cevap bulmaya çalıştığı diğer bir konudur. Çalışmada veri kaynağı olarak,  2015 yılı FORTUNE 500 araştırması temel alınmıştır. Zaman kısıtı dolayısıyla Türkiye’deki 500 büyük şirket içinden ilk 150 şirket incelemeye alınmıştır. İlk 150 şirketin içinden 76 tanesi yerli özel sermayeli, 55 tanesi yabancı özel sermayeli ve 19 adeti de kamu teşebbüslerinden oluşmaktadır.  Dergi sıralamasında yer alan şirketlerin WEB sayfalarına erişilerek üst düzey yöneticilerin  (Genel Müdür-CEO ve Yönetim Kurulu Başkanı) uluslararası şirketlere insan kaynakları sağlama politikalarından hangisini tercih ettiği belirlenmiştir.   Çalışma sonucunda yerli özel sermayeli şirket ile kamu sermayeli şirketlerin genel müdür ve yönetim kurulu başkanlarının %88’inin etnosetrizm politikasına göre, yabancı şirketlerin %65’inin etnosentrizm (kendi ülkelerinden) ve %30,9’unun ise polisentrizm  (ev sahibi ülke vatandaşlarından)  politikasına göre yönetici sağladıkları tespit edilmiştir.  

TOP EXECUTIVE PROVIDING POLICIES IN INTERNATIONAL COMPANIES A RESEARCH ON 150 LARGES COMPANIES IN TURKEY

The purpose of this study, the human resources policies to ensure that senior executives in international companies (ethnocentrism, polycentrism, geosentrizm and regiocentrism) which has been operating in Turkey for international companies in order to determine their preferred. There is also another issue that the Turkish authorities-whether they prefer to work in the company of foreign capital companies in Turkey. The data were used to provide the Fortune 500 survey. Due to time constraints were included in the 500 largest companies within the top 150 companies in Turkey to examine. One of the top 150 companies through 76 local private-owned companies, 55 are foreign-owned private companies and 19 is also composed of state  enterprises.Magazine ranking of the companies in accessing WEB pages of top executives (Managing Director-CEO and Chairman of the Board) is determined to meet the criteria which provide human resources to international companies.  According to the study results in the domestic privately-owned companies with state-owned companies, general manager and chairman of the 88% etnosetrizm policy, foreign companies from 65% ethnocentrism, while 30% were found to apply Polycentrism policy.

___

  • Alberto, B. M., Galdon Sanchez, J., & Güell, M. (2004). Do Muldinationals Adopt Diferent Human Resource Management Policies? Evidence Form Firm Nationality, Multinationals and the International Difusion of Organizational Form and Practices.
  • Aşkın , K. (2004). Çokuluslu Şirketler ve Çokuluslu Şirketlerde İnsan Kaynakları Yönetim Yaklaşımı . Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi .
  • Erkan, F. (1995). Çokuluslu Şirketler Ve Az Gelişmiş Ülkeler Üzerine Etkileri. Yönetim ve Ekonomi , 102.
  • Helvacıoğlu , N., & Özutku , H. (2010). Kültürel Farklılıkların Yönetiminde İnsan Kaynakları Stratejilerinin Rolü: Ikea Örneği . Yönetim Bilimleri Dergisi .
  • Muritiba, P., Muritiba , S., Campanario, M., & Galvao de Albuquerque, L. (2010). 2010International HR Strategy in Brazilian Technology Multinadonals Brazilian Administration Review. Curitiba .
  • Mutlu, E. C. (2008). Uluslararası işletmecilik, Teori ve Uygulama. İstanbul: Beta.
  • Myloni, B., Harzing, A.-W., & Mirza Hafiz . (2004). Host country specifi. Host country specific factors and the transfer of Human Resource Management practices in Multinational companies: International Journal of Manpower.
  • Neha, T. (2013). Managing Human Resources in International Organizations Global Journal of Management and Business Studies.
  • Özalp, İ., Celil, K., Tonus , Z., Ersoy, N., Aydın, N., Güllüpınar , F., & Önce , S. (2014). Uluslararası İşletmecilik. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Tonus, H. Z. (2012). Uluslararası İşletmelerde İnsan Kaynakları Yönetimi. İ. Özalp içinde, Uluslararsı İşletmecilik (s. 56-76). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
  • V., P. H. (Journal of World Business ). The Tortunous Evolution of the Multinational Corporation . Columbul Journal of World Business, 9-18.
  • Wikipedia . (2015, 05 05). http://en.wikipedia.org/wiki/EPG_Model : http://en.wikipedia.org/wiki/EPG_Model adresinden alındı
  • Wikipedia. (2015, 05 05). htpp;//tr.wikipedia.org/wiki/Etnosentrizm. adresinden alındı
  • Yalçın, M. (2015). http://www.myexecutive.com.tr adresinden alındı
  • Yıldırım, M., Çolak, H., & Erdost, E. (2009). Yurtdışına Doğrudan Yatırım Yapan Türk İşletmelerinde Strateji-Yapı İlişkisi. Aksaray Üniversitesi İİBF Dergisi