YEŞİL BÜYÜME BAĞLAMINDA ENERJİ VERİMLİLİĞİ VE İSTİHDAM: TÜRKİYE EKONOMİSİNE YÖNELİK EKONOMETRİK BİR ANALİZ

Yeşil ekonomi insanlığın, maddi, beşeri, sosyal ve fiziksel anlamda gelişmesine ve refah düzeyinin artırılmasına odaklı bir ekonomik yapıdır. Sürdürülebilir büyüme ve kalkınma hedeflerine ulaşırken çevresel maliyetlerin azaltılması, amaçlanan bu yapı sayesinde yeni iş fırsatlarının ortaya çıkması ve istimdamda artış olması da beklenilmektedir. Bu bağlamda Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü (OECD) yeşil ekonomiye geçiş için gerekli olan yeşil büyüme indikatörlerini belirlemiştir. Çevre ve kaynak verimliliği bu indikatörlerden biri olup, enerji verimliliği başlığı altında yenilenebilir enerji ve elektrik üretimi ile enerji kaynakları açısından dışa bağımlılığı azaltan çevre dostu bir yaklaşım öngörmektedir. Her ne kadar yeşil ekonomi insana yakışır işler yaratılmasını, sosyal eşitlik ve refahın sağlanmasını öngörse de yeşil büyüme bağlamında oluşturulan politikaların işgücü piyasası üzerindeki etkileri merak konusudur. Nitekim bu çalışma, yeşil büyüme bağlamında Türkiye’deki enerji verimliliği ile istihdam ilişkisini araştırmak amacıyla hazırlanmıştır. Çalışmada 1990-2020 yılları arasındaki süreçte yenilenebilir enerji arzı, yenilenebilir elektrik üretimi ve istihdam oranlarına ait yıllık veriler kullanılmış olup değişkenler arasındaki nedensellik ilişkisi Toda-Yamamoto nedensellik testi ile ekonometrik olarak analiz edilmiştir. Yapılan analiz neticesinde, istihdam ile yenilenebilir elektrik üretimi arasında çift yönlü nedensellik ilişkisi tespit edilmiştir. Ayrıca analiz sonuçlarına göre; yenilenebilir enerji arzı ile yenilenebilir elektrik üretimi arasında nedensellik ilişkisi bulunmasa da, istihdam ile yenilenebilir enerji üretimi arasında istihdamdan yenilenebilir enerji üretimine yönelik olmak üzere ise tek yönlü nedensellik ilişki mevcuttur. Bu çalışma, elde edilen ekonometrik sonuçlarla Türkiye’ye yönelik çalışmaların zenginleştirilmesi bakımından literatüre katkı sağlamasının yanı sıra yenilenebilir enerji arzı ve yenilenebilir kaynaklardan üretilen elektrik miktarı şeklinde enerji verimliliğine dair iki değişkenin istihdam üzerindeki etkilerinin araştırılması bakımından özgünlüğe sahiptir.

Anahtar Kelimeler:

Yeşil büyüme, Yenilenebilir enerji, İstihdam

ENERGY EFFICIENCY AND EMPLOYMENT IN THE CONTEXT OF GREEN GROWTH: AN ECONOMETRIC ANALYSIS FOR THE TURKISH ECONOMY

The green economy is an economic structure focused on the material, human, social and physical development of humanity and increasing the level of welfare. Thanks to this structure, which aims to reduce environmental costs while achieving sustainable growth and development goals, it is expected that new job opportunities will emerge and there will be an increase in employment. In this context The Organization for Economic Cooperation and Development (OECD) has determined the green growth indicators necessary for the transition to a green economy. Environment and resource efficiency is one of these indicators, and under the title of energy efficiency, it envisages an environmentally friendly approach that reduces foreign dependency in terms of renewable energy and electricity production and energy resources. Although the green economy foresees the creation of decent jobs, social equality and welfare, the effects of policies created in the context of green growth on the labor market are a matter of curiosity. As a matter of fact, this study has been prepared to investigate the relationship between energy efficiency and employment in Turkey in the context of green growth. In the study, annual data on renewable energy supply, renewable electricity production and employment rates were used in the period between 1990 and 2020, and the causality relationship between the variables was analyzed econometrically with the Toda Yamamoto causality test. As a result of the analysis, a bidirectional causality relationship was determined between employment and renewable electricity generation. In addition, according to the analysis results; Although there is no causality relationship between renewable energy supply and renewable electricity production, there is a one-way causality relationship between employment and renewable energy production, from employment to renewable energy production. In addition to contributing to the literature in terms of enriching the studies on Turkey with the econometric results obtained, this study has originality in terms of investigating the effects of two variables on energy efficiency, namely renewable energy supply and the amount of electricity produced from renewable resources, on employment.

Keywords:

Green growth, Renewable energy, Employment.,

PDF

___

Afşar, M. ve Özarslan Doğan, B. (2021). Yenilenebilir Enerji Yatırımları ve İstihdam İlişkisi: E-7 Ülkeleri Üzerine Bir Analiz. Sosyoekonomi. 29 (50), 547-564. https://doi.org/10.17233/sosyoekonomi.2021.04.25
Ağpak, F. ve Özçiçek, Ö. (2018). Bir İstihdam Politikası Aracı Olarak Yenilenebilir Enerji. Ömer Halisdemir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 11(2), 112-128. https://doi.org/10.25287/ohuiibf.334307
Apergis, N. ve Salim R. (2015). Renewable Energy Consumption And Unemployment: Evidence From A Sample Of 80 Countries And Nonlinear Estimates. Applied Economics. 47(52), 5614-5633. https://doi.org/10.1080/00036846.2015.1054071
Atkinson, A. B. (1970). On The Measurement of Inequality. Journal of economic theory. 2(3), 244-263.
Bulavskaya, T. ve Reynès, F. (2017). Job Creation And Economic İmpact Of Renewable Energy İn The Netherlands. Renewable Energy. 119, 528-538. https://doi.org/10.1016/j.renene.2017.09.039
Çelik, O. (2021). Assessment Of The Relationship Between Renewable Energy And Employment Of The United States Of America: Empirical Evidence From Spectral Granger Causality. Environmental Science and Pollution Research. 28(11). 13047–13054. https://doi.org/10.1007/s11356-021-12414-x
Dickey, D. A. ve Fuller, W. A. (1981). Likelihood Ratio Statistics for Autoregressivetime Series with a Unit Root. Econometric. 49(4), 1057-1072. https://doi.org/10.2307/1912517
Elfani, M. (2011). The İmpact Of Renewable Energy On Employment İn Indonesia. International Journal of Technology. 2(1), 47-55. https://doi.org/10.14716/ijtech.v2i1.45
El Moummy, C., Salmi, Y. ve Baddih, H. (2021). The Role Of Renewable Energy Sector İn Reducing Unemployment: The Moroccan Case. E3S Web Conference 234. The International Conference on Innovation, Modern Applied Science & Environmental Studies. https://doi.org/10.1051/e3sconf/202123400101
Jacobs, M. (1991). The Green Economy: Environment, Sustainable Development and the Politics of the Future. London: Pluto Press.
Kahia, M., Aïssa, M.S.B. ve Charfeddine, L. (2016). Impact Of Renewable And Non-Renewable Energy Consumption On Economic Growth: New Eveidence From The MENA Net Oil Exporting Countries (NOECs). Energy. 116, 102-115. https://doi.org/10.1016/j.energy.2016.07.126
Karaca, C. ve M. Eşgünoğlu (2017). Yenilenebilir Enerji Yatırımlarının İstihdam Artırıcı Etkisi: Türkiye Örneği. III. Internatioanal Multidisciplinary Congress Of Eurasia (IMCOFE2017), 27-30 Ocak 2017, Barselona. 579-588.
Khobai, H., Kolisi, N., Moyo, C., Anyikwa, I., & Dingela, S. (2020). Renewable Energy Consumption and Unemployment in South Africa. International Journal of Energy Economics and Policy, 10(2), 170–178. https://doi.org/10.32479/ijeep.6374
Khodeir, A.N. (2016). The Relationship Between The Generation Of Electricity From Renewable Resources And Unemployment: An Empirical Study On The Egyptian Economy. Arab Economic and Business Journal, 11(1), 16-30. https://doi.org/10.1016/j.aebj.2015.10.003
Lehr, U., Nitsch, J., Kratzat, M., Lutz, C. ve Edler, D. (2008). Renewable Energy And Employment İn Germany. Energy Policy. 36, 108-117
Musa, K. S. ve Maijama’a, R. (2020). Causal Relationship Between Renewable Energy Consumption And Unemployment İn Nigeria: Evidence From Toda And Yamamoto Causality Technique. Energy Economics Letters. 7(1) 46-60, https://doi.org /10.18488/journal.82.2020.71.46.60
Nakıpoğlu Özsoy, F. ve Özpolat, A. (2020). Yenilenebilir Enerji Ve İstihdam İlişkisi: Boostrap Granger Nedensellik Analizi. Uluslararası Ekonomi İşletme ve Politika Dergisi, 4(2), 263-280. https://doi.org/10.29216/ueip.751244, https://doi.org/10.29216/ueip.751244
Narayan, P.K., Smyth, R. (2005), Electricity Consumption, Employment And Real İncome İn Australia Evidence From Multivariate Granger Causality Tests. Energy Policy. 33, 1109-1116.
Özsoy, E. Ö. (2016). Yeşil İşler ve İstihdam Olanakları Üzerine Bir Tartışma. Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi . 8(1), 51-59
Öztürk, M. (2021).Türkiye'de Enerji Tüketimi ile İşsizlik Oranları İlişkili mi? A. Ceylan, İ. Durmuş ve S. Çeçen (Ed.), Current Debates on Social Sciences 4 Multidisciplary Studies içinde, (s.219-230). Ankara: Bilgin Kültür Sanat Yayınları.
Payne, J.E. (2009). On the Dynamics of Energy Consumption and Employment in Illinois. The Journal of Regional Analysis and Polic. 39(2), 126-130.
Pesaran, M.H., Shin, Y. & Smith, R.J. (2001). Bounds Testing Approaches To The Analysis Of Level Relationships. Journal of Applied Econometrics. 16, 289-326. https://doi.org/10.1002/jae.616
Phillips, P. C. B. ve Perron, P. (1988). Testing for a Unit Root in Time Series Regression. Biometrika. 75(2), 335-346. https://doi.org/10.2307/2336182
Rafig, S., Salim, R. ve Sgro, P.M. (2018). Energy, Unemployment and Trade. Applied Economics. 50(47), 5122-5134. https://doi.org/10.1080/00036846.2018.1472741.
Toda, H. Y. ve Yamamoto, T. (1995). Statistical Inferences in Vector Autoregressions With Possibly Integrated Processes. Journal of Econometrics. 66, 225‐250. https://doi.org/10.1016/0304-4076(94)01616-8
OECD (2014). Green Growth Indicators 2014. OECD Green Growth Studies, OECD Publishing. Erişim: 13 Mayıs 2022, http://dx.doi.org/10.1787/9789264202030-en
OECD (2017a), Employment Implications Of Green Growth: Linking Jobs, Growth, And Green Policies. OECD Report For The G7 Envıronment Mınısters, Erişim: 27 Mart 2022, https://www.oecd.org/environment/Employment-Implications-of-Green-Growth-OECD-Report-G7-Environment-Ministers.pdf
OECD (2017b). Green Growth Indicators 2017. Paris: OECD Publishing. Erişim: 08 Mayıs 2022, https://www.oecd.org/environment/green-growth-indicators-2017-9789264268586-en.htm
OECD (2019). OECD Çevresel Performans İncelemeleri̇ TÜRKİYE 2019. Erişim: 08 Mayıs 2022, https://www.oecd.org/