ÜSTKURMACA ROMANLARIN YARATICI YAZMAYA KATKILARI BAĞLAMINDAADALET AĞAOĞLU’NUN YAZSONU ROMANI

Yaratıcı yazarlık, son yıllarda açılan kurs/atölye ve çıkan kitaplarla giderek önemi artan bir edebiyat olayı hâlini almaktadır. Bu kurs ve kitapların kurmaca sanatıyla ilgili yazar adayına kazandırmayı hedeflediği bilgilerin pek çoğu, kendi yazılış serüvenine odaklanan üstkurmacaların da içeriğini oluşturmaktadır. Dolayısıyla yaratıcı yazma eğitiminde ele alınan konularla ile üstkurmaca metinlerin içerikleri arasında bir benzerlik vardır. Hâl böyle olunca üstkurmacalar, yazar adayları için eğitsel işlevi de bulunan yol gösterici metinlere dönüşür. Adalet Ağaoğlu’nun üstkurmaca tekniğini belirgin şekilde ilk kez kullandığı Yazsonu (1980), esas olarak romanın kademe kademe nasıl inşa edildiğini, yazma sürecinde yazarın içine düştüğü açmazları; karakter yaratma, mekân tasviri vs. gibi temel roman tekniklerinin nasıl kullanıldığını, yani sonuç itibariyle bir yaratıcı yazma serüvenini konu almaktadır. Kurmacaya dair eleştirel, teorik ve teknik değerlendirmelerle sanatsal sırları kurmaca metnin akışı içinde görmek, metne daha derinlemesine nüfuz etmek isteyen okur ve kendi özgün metnini arayan yazar adayı için önemli bir katkı sunacaktır. Bu yazıda, Yazsonu romanından hareketle üstkurmacaların yaratıcı yazmaya katkıları irdelenmeye çalışılmıştır.

METAFİCTİONAL NOVELS’ CONTRİBUTİONS TO CREATİVE WRİTİNG: YAZSONU (SUMMER’S END) BY ADALET AĞAOĞLU

Creative writing as a literary phenomenon has come to receive more attention and to be attached more importance thanks to the recently increased number of schools, workshops and books. Most of the competencies these schools, workshops, and books aim to help prospective writers acquire comprise the contents of metafictions depicting the way they have been produced. Thus, there are similarities between the subjects handled in creative writing trainings and the contents of metafictional texts. This makes metafictions guiding texts assuming an educational function intended for prospective authors. Yazsonu (1980), in which Adalet Ağaoğlu explicitly employs the metafiction technique, basically features how a novel is gradually constructed, what sort of dilemmas an author goes through, how to use such novel techniques as character creation and spatial descriptions; in other words, it depicts the adventure of creative writing. Seeing artistic secrets of metafiction along with critical, theoretical, and technical evaluations in a metafictional text will greatly contribute to readership who wishes to get immersed in the text and to prospective authors in search of their own texts. The present paper attempts to discuss the contributions of metafictions to creative writing in consideration of Yazsonu by Adalet Ağaoğlu.

PDF

___

(Erişim Tarihi: 06.02. 2018).
Ağaoğlu, Adalet (1977). “Benim Yöntemim, Neredeyse Yöntemsizlik”. Türk Dili, C. XXXV, S. 306: 217-221.
Ağaoğlu, Adalet (2007). Yazsonu. İstanbul: İş Bankası Kültür.
Ağaoğlu, Adalet (2014). Hayır…. İstanbul: Everest.
Ağaoğlu, Adalet (2016). Romantik Bir Viyana Yazı. İstanbul: Everest.
Arman, Burcu (2012). “Yazıyazanlar: Yaratıcı Yazarlık Nedir ve Ne Değildir?”. Sabitfikir. (Erişim Tarihi: 31.01. 2018).
Bachelard, Gaston (2013). Mekânın Poetikası. Alp Tümertekin (Çev.). İstanbul: İthaki.
Binyazar, Adnan ve Emin Özdemir (2006). Yazma Öğrenimi/Yazma Sanatı: Yaratıcı Yazma Dersleri. İstanbul: Papirüs.
Bolat, Salih (2012). “Romanda Anlam Yaratma Süreçleri”. Öykü Yazma Teknikleri. Salih Bolat (Haz.). İstanbul: Varlık. 51-56.
Currie, Mark (2016). “Üstkurgu Tanımlar ve Uç Örnekler”, Üstkurgu/Üstkurmaca Üzerine. Aytaç Ören (Çev), Ankara: Hece. 43-67.
Duru, Orhan (2008). Öykü Yazmanın Sırları. İstanbul: Karakutu.
Ecevit, Yıldız (2007). Türk Romanında Postmodernist Açılımlar. İstanbul: İletişim.
Eco, Umberto (2013). Anlatı Ormanlarında Altı Gezinti. Kemal Atakay (Çev.). İstanbul: Can.
Eco, Umberto (2014). Genç Bir Romancının İtirafları. İlknur Özdemir (Çev.). İstanbul: Kırmızı Kedi.
Forster, E. M. (2016). Roman Sanatı, Ünal Aytür (Çev.). İstanbul: Milenyum.
Gülsoy, Murat (2011). Büyübozumu: Yaratıcı Yazarlık, Kurmacanın Bilinen Sınırları ve İhlal Edilebilir Kuralları. İstanbul: Can.
Gümüş, Semih (2012). Yazar Olabilir miyim? Yaratıcı Yazarlık Dersleri. İstanbul: Notos Kitap.
Koçak, Gülayşe (2013). Yaratıcı Yamanın Hazzı. İstanbul: Alfa.
Moran, Berna (2006). Edebiyat Kuramları ve Eleştiri. İstanbul: İletişim.
Owen, Jean Z. (2012). “Yazınsal Yaratıcılığın Beş Yolu”. Öykü Yazma Teknikleri. Salih Bolat (Haz.). İstanbul: Varlık. s. 93-96.
Özen, Hayati ve Hacı Tonak (1996). “Adalet Ağaoğlu’yla Söyleşi”. Tömer Çeviri Dergisi. S. 8: 110- 135.
Parla, Jale (2016). “Tarihyaazımsal Üstkurgu/Histographic Metafiction”. Üstkurgu/Üstkurmaca Üzerine. Aytaç Ören (Çev.). İstanbul: Hece. s. 141-152.
Sadovska, Jekaterina (2016). “Çağdaş Edebiyatta Üstkurgu/Üstroman”. Üstkurgu/Üstkurmaca Üzerine. Aytaç Ören (Çev.). Ankara: Hece. 153-160.
Şimşek, Aydın (2009). Yaratıcı Yazarlık ve Deneysel Düşünme. Ankara: Kanguru.
Waugh, Patricia (1984). Metafiction: The Theory and Practice of Self-concious Fiction. New York: Routledge.