Zygmunt Bauman, yirmibirinci yüzyılının öğrenenlerini akıllı füzelere benzetmektedir ve eğitimin öğrenenleri yaşama hazırlama misyonundan yola çıkarak, eğitim-öğretim içeriğinin akıllı füzelere uygun olması gerektiğini vurgular (Bauman, 2020). Onu bu benzetmeye götüren unsur, yeni teknoloji ve onun ortaya çıkardığı değişim dönüşümün gerektirdikleridir. Söz konusu gerekliliklerin, iletişim odaklarında gerçekleşen yenilikler üzerinden görünür olduğu ileri sürülebilir. İletişimin yeni medya olarak tanımlanan unsurları (whatsapp, instagram, twitter, facebook, flicker, bloglar, akıllı cep telefonları, vb), internet teknolojisini bilginin yalnızca arandığı ve tüketildiği bir ortam olmaktan farklılaştırmıştır ve onu, aynı zamanda bilginin üretildiği bir ortama dönüştürmüştür. Tüm yaş gruplarında her bir bireyin en az bir yeni medya unsurunu kullandığı varsayıldığında, bilgi üretim sürecine herkesin aktör statüsünde ve rolüyle katıldığı belirtilebilir. Bu durum yaşam boyu öğrenmeyi yeni medyaya taşımıştır ve eğitim-öğretimin yeni medya destekli sürdürülmesini, yeni