Kaynakların etkin ayırımı (tahsisi) maliye politikasının en önemli amacıdır ve bu amaç yerine getirilmediğinde, gelir dağılımını iyileştirme ve kamu maliyesinin makroekonomik istikrarını sağlama amacını yerine getirme olanağı yoktur. Maliye politikasının bu ana amacı, 1960lı ve 1970'li yıllarda Avrupa'da refah (sosyal) devletlerinde ve Türkiye'de başarıyla uygulandı. Buna karşın, 1980'li yıllardan beri özelleştirme, serbestleştirme ve finansal liberalizasyon gibi parasal politikalar dünya çapında ekonomik krizlerle sonuçlandı. Bu nedenle, bu makale 1960'lı ve 1970'li yılların teorik dayanağını olan, Richar Musgrave'in geliştirdiği mali politikalara dayanmaktadır. Kaynak ayırımında etkinlik, kamu ve özel sektörde kamusal ve özel ihtiyaçların etkin bir biçimde giderilmesini gerektirir. Bu nedenle, özel ve kamusal mal ve hizmetlere uygulanacak olan denge koşullarını analiz ediyoruz. Her iki sektör için denge koşulları sosyal üretim olanakları ve sosyal kayıtsızlık eğrileri analizine göre ortaya konulmaktadır. Makalenin ilk kısmında Türkiye'de kamu ve özel sektördeki etkinsizlikler sayılmaktadır. Bu çalışmamızın ikinci kesiminde ise, etkinlikten uzaklaştıran bazı bozucu durumlar ve sonuç kısmında ise, etkinliği yerine getirecek olan önerilerimiz açıklanmaktadır

Efficiency in resource allocation is the most important goal of fiscal policy without which it would be impossible to improve the income distribution and macroeconomic stabilization goals of the modern public finance. This main goal of fiscal policy was successfully applied by the Western welfare states, known as the social states in Europe, and to a certain degree in Turkey during the 1960s and the 1970s. Whereas, neoliberal monetary policies such as privatization, deregulation and financial liberalization resulted in worldwide economic crises since the 1980s. For this reason, this study is based on the fiscal policies developed by Richard Musgrave, which became the theoretical back up in establishing social states in Europe in the 1960s and in the 1970s. Efficiency in resource allocation calls for the satisfaction of public and private needs by private and public sectors efficiently. For this reason, we analyze the efficiency conditions which would be applied to private and public goods and services. Analysis equilibrium conditions for both sectors are set based on social production possibility curve and social indifference curve. In the first part of this article examples of inefficiencies in private and public sector in Turkey are specified. In the second part of this article, some hindrances distorting efficiencies are explained, and my suggestions on how to restore efficiency are discussed