İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİNDE ‘DUYGUSAL ZEKA’ ÖLÇÜM VE MODELLERİ

Duygusal zekanın bireysel ve örgütsel performansı geliştirmede önemli etkilerine ilişkin elde edilen veriler, konunun insan kaynakları yönetimi disiplini içinde değerlendiril-mesine öncülük etmiştir. Çalışmanın amacı duygusal zekanın insan sermayesinin yönetimi, gelişimi ve etkin yönetimine yönelik katkılarını sunmaktır. Çalışmada yanıtları araştırılan sorular; çalışanların duygusal zekalarını dikkate alarak onları yönetmede bir farklılık yaratmak gerekli midir? İş görüşmeleri ve eleman seçiminde duygusal zekanın rolü nedir? Duygusal zeka testleri çalışan istihdamı aday toplama ve seçim uygulamalarında kullanılabilir mi? Duygusal zeka -kariyer başarımı/gelişimi arasında bir ilişki var mıdır? Eğitimler ile duygusal zeka düzeyi geliştirilebilir mi? Bu doğrultuda öncelikle duygusal zeka kavramının gelişimi kuramsal perspektifle değerlendirmekte, geliştirilen modeller, ölçekler ile insan kaynakları fonksiyonları-duygusal zeka ilişkisi üzerinde durulmaktadır

Anahtar Kelimeler:

Duygusal zeka, sosyo-duygusal zeka, insan kaynakları yönetimi

İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİNDE ‘DUYGUSAL ZEKA’ ÖLÇÜM VE MODELLERİ

Keywords:

-,

PDF

___

BAR-ON, R. (1995), EQ-I: The Emotional Quotient Inventory Manual: A Test of Emotional Intelligence, New York: Multi-Health Systems.
BAR-ON, R. (1997), The Emotional Quotient Inventory (EQ-i), Technical Manual. Toronto Multi-Health Systems.
BAR-ON, R.-Handley, R.-Find, S. (2006), “The Impact of Emotional Intelligence on Performance”, Druskat,
Vanessa U.- Sala, Fabio –Mout, Gerald (Eds.), Linking Emotional Intelligence and Performance at Work, Lawrence Erlbaum Assoc.Pub., USA, s.12-18. BARUTÇUGİL, İ. (2002), Organizasyonlarda Duyguların Yönetimi, Kariyer Yayıncılık, İstanbul, s.213.
BOYATZİS, R.E.-GOLEMAN, D. (2006), Emotional and Social Competency Inventory, Boston: The Hay Group, s.23.
CARUSO, D.R.-WOLFE, C.J (2002), “Emotional Intelligence in the Workplace”, J. Ciarrochi, J. Forgas, J. Mayer
(Eds.) Emotional Intelligence in Everday Life: A Scientific Inquiry, ,Philadelphia: Psychology Press, s. 150-167. COOPER, R. (1997), “Applying Emotional Intelligence In The Workplace”, Training and Development, Vol:51, Issue:12., s.32.
EMMERLING, R. J.-CHERNISS, C. (2003), “Emotional Intelligence and The Career Choice Process”, Journal of
Career Assesment, Vol:11, No:2. FORBES, R.J.-JACKSON, P.R. (1980), “Non-Verbal Behaviour and the Outcome of Selection Interviews”, Journal of Occupational Psychology, 53., s66.
GARDNER, H. (1983), Frames of Mind, New York: Basic Boks
GOLEMAN, D. (1996), Emotional Intelligence: Why It Can Matter More Than IQ, London, Bloomsbury Pub.
GOLEMAN, D, (1998) İş Başında Duygusal Zeka, Varlık Yayınları, İstanbul, s.12-53.
GOLEMAN, D.-BOYATZIS, R.E.-MCKEE, A. (2002a), Leadersip and Emotinal Intelligence, Boston Harvard Business School Press, s.23-27.
GOLEMAN, D. ; BOYATZIS, R.; MCKEE, A. (2002b). Yeni Liderler, (Çev: Filiz Nayır-Osman Deniztekin), Varlık Yayınları, İstanbul.
GOLEMAN, D. (2000), İşBaşında Duygusal Zekâ, Varlık Yayınları, İstanbul., s.393-397.
GOLEMAN, D.(2007), Sosyal Zeka, Varlık Yayınları, İstanbul, s.16.
GRAVES, J. G. (1999), Emotional Intelligence and Cognitive Ability: Predicting Performance İn Job Stimulated
Activities. San Francisco: California School of Professional Psychology, s.45 HOCHSCHILD, A. (1983). The Managed Heart, Berkeley: University of California Press, s.7.
HUNTER, J.E. ve HUNTER, R.F. (1984), “Validity and Utility of Alternative Predictors of Job Performance”,
Psychological Bulletin, 76 (1), s.72-93. JORDAN, P.J.-ASHKANASY, N. M.-HARTEL, C.E.J.-HOOPER, G.S. (2002), “Workgroup Emotional Intelligence Scale
Development and Relationship to Team Process Effectiveness and Goal Focus”, Human Resources Management Review, 12(2), s.195-214. KELLEY R., Caplan, J. (2000) “How Bell Labs Creates Star Performers”, Harvard Business Review, s.128-132.
KIDD, J. (1998), “An Absent Presence in Career Theory”, Journal of Vocational Behaviour, Volume:52, London, s.278.
KONRAD, S.-HENDL, C. (2003), Duygularla Güçlenmek, (Çev: Meral Taştan), Hayat Yayınları, İstanbul., s.22
MAYER; J.D- SALOVEY, P (1997). “What is Emotional Intelligence?”, Salovey P and Sluyter, D (Ed.), Emotional
Development and Emotional Intelligence: Implications for Educators. New York: Basic Books, s.87. MAYER, J.D., CARUSO, D.R. and SALOVEY, P. (1999), “Emotional intelligence meets standards for traditional intelligence”, Intelligence, Vol. 27 No. 4, pp. 267-98.
MOUNT, G. (2006), “The Role of Emotional Intelligence in Developing International Business Capability EI
Provides Traction”, Druskat, Vanessa U.- Sala, Fabio –Mout, Gerald (Eds.), Linking Emotional Intelligence and Performance at Work, Lawrence Erlbaum Assoc.Pub., USA, s.97-122. ÖZDEMİR, G., (2006), Kariyer Yaşamında Duygusal Zeka ve İletişim Yeteneği, Hayat Yayınları, s.66.
Random House Dictionary of The English Language (1973), s. 476
RAFAELI, R.-SUTTON, R. (1987), “Expression of Emotion As A Part of The Work Role”, Academy of Management Review, Vol:12, No:1.
SALOVEY, P.-MAYER, J.D. (1990), “Emotional Intelligence”. Imagination, Cognition and Personality, 9. 185-211.
STEINER, C. (1997), Achieving Emotional Literacy, Avon Books, New York.
STERNBERG, R.J. (1985), Beyond IQ: A triarchic Theory of Human Intelligence, New York, Cambridge University Pres, s.45-129.
THORNDIKE, E.L. (1920), Intelligence and Its Uses, Harper’s Magazine, Vol: 140, s.228-235.
YOUNG, R.A.-PASELUIKHO, M.A.-VALACH, L. (1997), “The Role of Emotion in The Construction of Career In
Parent-Adolescent Conversations”, Journal of Counseling and Development, Vol:76, s.38.