AVRUPA VE TÜRKİYE’DEKİ SÜRDÜRÜLEBİLİR MİMARLIK ANLAYIŞINA ELEŞTİREL BİR BAKIŞ

Geçmişte çevreci herhangi bir özelliğe sahip her yapı, içinde yer aldığı doğaya ve çevresine duyarlı olarak düşünülmekteydi. Günümüzde ise, yerel, bölgesel ve küresel çevreye etkileri gibi mikro ölçekten makro ölçeğe kadar uzanan birçok kritere göre tasarlanan ve sonuçta ortaya çıkan performansına göre, yapıya sürdürülebilir bina tanımlaması yapılmaktadır. Bu makalede, yapay çevrenin doğal çevre üzerinde etkileri incelenmiş, sürdürülebilir binalar ve temel özellikleri ele alınmıştır. Ayrıca, dünya bina sektöründe en büyük harcama oranına sahip olan Avrupa’daki kimi ülkelerde sürdürülebilir bina uygulamaları araştırılmış ve Türkiye’deki sürdürülebilir bina anlayışı değerlendirilmiştir

Anahtar Kelimeler:

sürdürülebilirlik, mimarlık, ekoloji

AVRUPA VE TÜRKİYE’DEKİ SÜRDÜRÜLEBİLİR MİMARLIK ANLAYIŞINA ELEŞTİREL BİR BAKIŞ

Keywords:

-,

PDF

___

Antalya Kent Konseyi, İmar ve Planlama Çalışma Grubu. (2000), Antalya Gündem 21 Kent Konseyi, İmar ve Planlama Çalışma Grubu Raporu, 21 Nisan 2004, http://www.antalyakentkonseyi.org.tr/ raporlar_imarveplanlama_grubu.htm.
Ashford, P. (1998), Assessment Of Potential For The Saving Of Carbon Dioxide Emissions İn European Building Stock. Bristol: Caleb Management Services.
Ashford, P. (1999), The Cost Implications of Energy Efficiency Measures in the Reduction of Carbon Dioxide Emissions From European Building Stock. Bristol: Caleb Management Services.
Bourdeau, L. (1999), National Report: Sustainable Development and Future of Construction in France. France: Centre Scıentıfıque Et Technıque Du Bâtıment.
Cebeci, N. (2005), Enerji Tasarrufu ve Mimar. Ege Üniversitesi Güneş Enerjisi Enstitüsü 4. Yenilenebilir Enerjiler Sempozyumu ve Sanayi Sergisi Bildirisi. İzmir.
CIB. (1999), Agenda 21 on Sustainable Construction. Rotterdam: CIB Report Publication 237.
Çevre Bakanlığı. (2002), Ulusal Rapor. 17 Nisan 2004, http://www.cevko.org.tr/surdur/#.
Devlet Planlama Teşkilatı [DPT]. (2001), “Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı Konut Özel İhtisas Komisyonu Raporu. Ankara: DPT Yayınları.
Ehrlich, P.R. ve Holdren, J.P. (1971), Impact of Population Growth, Science, 171 (3977),1212-1217.
Ehrlich, P.R. ve Holdren, J.P. (1972), Impact of Population Growth: Population, Resources and the Environment. Washington, DC: U.S. Government Printing Office.
Erbaş, E. A. (2001), Enerji Kaynak Çeşitliliğine Dayalı Konut Alanları Planlaması İçin Temel İlkeler ve Ölçütlerin Belirlenmesi Üzerine Bir Çalışma. İstanbul: Mimar Sinan Üniversitesi.
Erengezgin, Ç. (2005), Enerji Mimarlığı. Ege Üniversitesi Güneş Enerjisi Enstitüsü 4. Yenilenebilir Enerjiler Sempozyumu ve Sanayi Sergisi Bildiri Özetleri, 47-48.
European Insulation Manufacturers Association [EURIMA]. (2005), Taking The Next Step Towards Energy Efficient Buildings Leaflet on EURIMA's Recommendations for İmproving The Energy Performance of Buildings Directive (2002/91/EEC). 4 Nisan 2005, http://www.eurima.org.
Femenias, P. (2004), Demonstration Projects For Sustainable Building: Towards A Strategy For Sustainable Development in the Building Sector Based on Swedish and Dutch Experience. Göteborg: Chalmers University of Technology. Flanagan, R. (bt), The Finnish Construction Industry And Global Competition.
Fudge, C. ve Rowe, J. (2000), Implementing Sustainable Futures İn Sweden. Stockholm: The Swedish Council for Building Research.
Hal, A., Ger, V. ve Joost, B.(2000), Opting For Change: Sustainable Building in the Netherlands. Aeneas: Best.
Hanberger, A., Eckerberg, K., Brannlund, R., Baker, S., Nordström, A. ve Nordsenstam, A. (2002), Lokala İnvesteringsprogram: En Förstundie För Utvardering. Umea: Umea Center for Evaluation Research.
Institut Wohnen und Umwelt. (1994), Empirische Überprüfung Der Möglichkeiten Und Kosten, im Gebäudebestand und Bei Neubauten Energie Einzusparen und Die Energieeffizienz zu Steigern, Darmstadt: IWU.
International Union of Architects [UIA] ve United Nations Educational, Scientific and Cultural Organisation [UNESCO]. (1996), Mimarlık Eğitim Şartı. (A. Ülkütekin, Çev.), Berlin: UIA.
Keleş, R. ve Yılmaz, M. (Temmuz 2004), Sürdürülebilir Konut Tasarımı Ve Doğal Çevre.http://www.tarihikentlerbirligi.org/icerik/yerelkimlikdetay.asp?sayi=13& makale=76.
Miljövardsberedningen. (2000), Tank Nytt, Tank Hallbart - Att Bygaa Och Föralta För Framtiden. Stockholm: Ministry of Environment.
T.C. Başbakanlık GAP Bölge Kalkınma
İdaresi Başkanlığı. (2005),
http://www.gap.gov.tr/gap.php?sayfa=Flash/Tr/gaphrt/ghr1.html.
T.C. Başbakanlık Tolu Konut İdaresi Başkanlığı [TOKİ]. (1999), Habitat Ulusal Rapor ve Eylem Planı - Habitat Gündemi ve İstanbul Deklarasyonu, Hedefler Ve İlkeler, Taahhütler ve Küresel Eylem Planı, Ankara: TOKİ.
TÜBİTAK. (2003), Çevre ve Sürdürüleblir Kalkınma Paneli Vizyon ve Öngörü Raporu. Ankara: TÜBİTAK.
WGSC, 2004 Working Group for Sustainable Construction [WGSC]. (2004), Working Group Sustainable Construction Methods And Techniques Final Report. WGSC
Working Group for Sustainable Construction [WGSC]. (2004), Working Group Sustainable Construction Methods And Techniques Final Report. WGSC.
Yeang, K. (1999), The Green Skyscraper: The Basis For Designing Sustainable Intensive Buildings , Munich: Prestel Verlag.
Yüksek Öğretim Kurumu [YÖK]. (2005), Yüksek Öğretim Kurumu Tez Merkezi. 17 Nisan 2005, http://www.yok.gov.tr/tez/tez_tarama.htm.