Şerif KAHRAMAN, Şehmus ATAKUL, Sevda KILINÇ

Diyarbakır Ana Ürün Şartlarında Bazı Tane Mısır Çeşit Adaylarının Verim ve Verim Unsurlarının Belirlenmesi

Bu araştırma, Diyarbakır ana ürün koşullarına uygun yüksek verimli bazı tane mısır çeşit adaylarının belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Araştırmada 16 adet genotip (ANT-11101, ANT-11105, ANT-11125, ANT-11137, ANT-11141, ANT-12581, ANT-12589, EGE-1, EGE-5, EGE-6, EGE-9, EGE-10, EGE-11, DKC6589, P31A34, P31G98) kullanılmıştır. Çalışma 2013 yılında, tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak Diyarbakır’da yürütülmüştür. Denemeden elde edilen verilere göre; tepe püskülü çıkarma süresi 62.3-72.0 gün, bitki boyu 214.5-318.0 cm, ilk koçan yüksekliği 85.8-156.3 cm, tane/koçan oranı %83.9-89.9, hasat nemi %7.5-11.8, 1000 tane ağırlığı 261.1-331.7 g ve tane verimi 719.0-1079.7 kg/da arasında değişimler göstermiştir. Sonuç olarak; Diyarbakır ana ürün koşullarında tane verimi yönünden sırasıyla P 31G98, ANT-11137, EGE-6, DKC6589, ANT-11141, EGE-11 ve EGE-5 genotipleri daha yüksek verim vermiştir.

Anahtar Kelimeler:

Bitki boyu, hasat nemi, tane verimi

PDF

___

Akan, S., Kılıç, H. (2021). Bazı Hibrit Mısır (Zea mays L.) Çeşitlerinin Muş Ekolojik Şartlarında Performanslarının Belirlenmesi. MSU Fen Bil. Dergisi, 9:1 827-832.
Anonim, (2013). Diyarbakır Meteoroloji Müdürlüğü kayıtları.
Çetin, A., Soylu, S. (2021). Mısırda Verim ve Verim Unsurları Yönüyle Genotip X Çevre İnteraksiyonunun Belirlenmesi. Bahri Dağdaş Bitkisel Araştırma Dergisi, 10 (1): 40-56.
Kahraman, Ş. (2016). Diyarbakır Koşullarında Ana ve İkinci Ürün Tane Mısır Tarımında Bazı Tarımsal ve Teknolojik Özellikler Üzerine Araştırmalar. (Doktora tezi). Dicle Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Diyarbakır.
Kahraman, Ş., Atakul, Ş., Kılınç, S. (2016). Tek melez mısır genotiplerinin Diyarbakır şartlarındaki performanslarının belirlenmesi. Dicle Üniversitesi, Fen Bilimleri Dergisi, 5(2) 47-50.
Kendal, E. (2012). ICARDA Orjinli Yazlık Arpa Genotiplerinin Bazı Özellikleri Yönünden Seleksiyonu, Tarım Bilimleri Araştırma Dergisi, 5 (1) 107-111.
Kılınç, S., Atakul, Ş., Kahraman, Ş. (2014). Bazı Melez Mısır Genotiplerinin Adaptasyon ve Uyum Yeteneklerinin Belirlenmesi. Uluslararası Mezopotamya Tarım Kongresi/22-25 Eylül, S,418-423, Diyarbakır.
Kılınç, S., Karademir, Ç., Ekin, Z.Ö. (2018). Bazı Mısır (Zea mays L.) Çeşitlerinde Verim ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi, KSÜ Tar. Doğa Dergisi, vol. 21, no. 6, s. 809-816.
Acar, N., Yılmaz, M. F., Kara, R. (2017). Kahramanmaraş Koşullarına Uygun Tane Mısır (Zea mays L.) Çeşitlerinin Belirlenmesi, Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 26 (Özel Sayı), s. 80-85.
Atakul, Ş., Kılınç, S., Kahraman, Ş. (2017). Diyarbakır Ana Ürün Koşullarında Bazı Tane Mısır Genotiplerinin Verim ve Verim Unsurlarının Belirlenmesi, Bahri Dağdaş Bitkisel Araştırma Dergisi, 6 (1): 35-47.
Özcan, G., Tezel, M., Güneş, A., Işık, Ş., Aksoyak, Ş, ve Sade, B. (2013). Yeni geliştirilen bazı mısır genotiplerinin konya şartlarına uygunluğunun belirlenmesi. Türkiye 10. tarla bitkileri kongresi, 10-13 Eylül 2013, cilt 1, S:654-659, Konya.
Saruhan, M.A., ve Öktem, G. (2021). Farklı olgunlaşma grupların’dan bazı tane mısır (zea mays l.) çeşitlerinin Diyarbakır koşullarında ekim zamanı yönünden değerlendirilmesi. Hodja Akhmet Yassawi 4th ınternatıonal conference on scıentıfıc research. February 12-13, S:326-336, Ankara.
TÜİK, 2014. Bitkisel Üretim Verileri. http://www.tuik.gov.tr, (21.10.2014).
TUİK, (2021). Türkiye İstatistik Kurumu. https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=92, (12.07.2021).