Sivas Bölgesi Yöresel Üzüm Çeşitlerinin Değerlendirilme Şekilleri

Bugün, dünya üzerinde 30°-40° kuzey ve güney enlem dereceleri arasında en ideal yetişme alanını bulan asma; diğer meyve türleri karşılaştırıldığında en fazla çeşide sahip olan türlerden biri olup dünyada10 000, ülkemizde ise 1400’den fazla üzüm çeşidi/tipi bulunmaktadır. Sağlıklı ve dengeli beslenmede önemli bir yeri olan üzüm; çok yönlü olarak değerlendirilebilmektedir. Geleneksel bağcılığın yapıldığı ilde üzüm yetiştiriciliği; daha ziyade Divriği, Gemerek, Gürün, Suşehri ve Koyulhisar’da yapılmakta ve elde edilen ürünün çok büyük bir kısmı sofralık olarak değerlendirilmektedir. Ancak Divriği ve Gemerek taze tüketim yanında pekmez, üzüm şerbeti, tarhana gibi yöresel ürünlerde yapılmakta, çok az miktarlarda da yöresel pazarlarda satışa arz edilerek aile bütçesine katıda bulunulmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Sivas, Bağ, Üzüm, Yöresel ürünler

PDF

___

Ağaoğlu, Y.S. (1999). Bilimsel ve Uygulamalı Bağcılık (Asma Biyolojisi). Cilt 1. Kavaklıdere Eğitim Yayınları, No 1. Ankara.
Anonim, (2013). Kuru Üzüm Sektör Raporu. T.C. Ekonomi Bakanlığı. İhracat Genel Müdürlüğü. Ankara.
Anonim, (2018a). Bitkisel Üretim İstatistikleri. http://tuikapp. tuik.gov.tr/ bitkiselapp/ bitkisel. zul. [Erişim:10.6.2018].
Anonim, (2018b). http://www.urfakulturu.com/urfa-halil-ibrahim-sofrasi/kirmakesme.html [Erişim: 09.10.2018].
Anonim, (2021a). https://tr.wikipedia.org/wiki/Sivas_(il) 31.3.2021
Anonim, (2021b). https://sivas.tarimorman.gov.tr/ 31.3.2021
Cabaroğlu, T. (2015). Üzümün işlenmesi ve gıda sanayinde değerlendirilmesi. Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, Türkiye 8. Bağcılık ve Teknolojileri Sempozyumu. Özel Sayısı s:707-718. Konya.
Çelik, H., Ağaoğlu, Y. S., Fidan, Y., Marasalı, B., Söylemezoğlu, G. (1998). Genel Bağcılık. Sun Fidan A.Ş. Mesleki Kitaplar Serisi: 1, Ankara.
Didin, M., Kaya C., Kola, O. (2001). Üzümün gıda sanayinde değerlendirilme olanakları. GAP II. Tarım Kongresi Bildiri Kitabı 1.Cilt, Şanlıurfa, 427-436.
Oraman, M.N. (1972). Bağcılık Tekniği II. Ankara Üni. Zir. Fak. Yayınları: No: 470, Ankara.
Şimşek, A., Artık, N. (2002). Değişik meyvelerden üretilen pekmezlerin bileşim unsurları üzerine bir araştırma. Gıda, 27(6), 459-467.
TÜİK, (2020). Türkiye İstatistik Kurumu Resmi Websitesi. Bitkisel Ürün Denge Tabloları. https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=104&locale=tr (Erişim tarihi: 10.01.2020).
Uysal, T., Boz, Y., Yaşasın, A.S. (2016). Türkiye Asma Genetik Kaynakları. TÜRKTOB Dergisi, 18. Nisan-Haziran 2016, Sayfa: 37-39, Ankara.
Ünal, M.S. (2019). Sivas ili bağcılığı, karşılaşılan problemler ve çözüm önerileri. I. Uluslar arası GAP Gıda, Tarım ve Veteriner BilimleriKongresi, 29 Kasım-1 Aralık, Şanlıurfa.
Ünal, M.S., Sağlam, H., Kırkaya, H. (2019). Şırnak İli İdil İlçesinde yetiştirilen mahalli üzüm çeşitlerinin değerlendirilme şekilleri. Bahri Dağdaş Bitkisel Araştırma Dergisi, 8(1): 158-162.
Ünal, M.S., Uçaş, C., Sezgin, H., 2020. Midyat/Mardin İlçesinde yöresel üzüm çeşitlerini değerlendirilme şekilleri.Bahri Dağdaş Bitkisel Araştırma Dergisi, 9(2). 268-279.