Bu çalışmanın amacı, ekmeklik buğdayda uygulanan geleneksel tam sulama ve bitki gelişme dönemlerine dayalı farklı tamamlayıcı sulama stratejilerinin üretkenliğini ekonomik açıdan değerlendirmektir. Bunun için 2018-2020 döneminde Konya’da Toprak Su ve Çölleşme ile Mücadele Araştırma Enstitüsü’nde yürütülen tarla denemelerinin sonuçları kullanılmıştır. Çalışmada en yüksek ürün verimi ve net gelir, toprak faydalı su kapasitesinin %60’ı tüketilince sulamaların yenilendiği geleneksel tam sulama konusundan elde edilmiştir. Buğdayın su stresine hassas olduğu gelişme dönemlerine dayalı tamamlayıcı sulama uygulamaları arasında en iyi performansı, üç gelişme döneminde (sapa kalkma, başaklanma ve süt olum) tam sulanan (toplam 321 mm) konu ile her bir gelişme döneminde sabit 90 (toplam 270 mm), 70 (toplam 210 mm) ve 50 (toplam 150 mm) mm sulama suyu uygulanan konular göstermiştir. Çalışmadan elde edilen sulamanın üretkenliğine ilişkin göstergeler analiz edildiğinde, Konya gibi su kaynakları kısıtlı olan bölgelerde, optimum verim ve net gelirin tam sulama yerine, kısıntılı tamamlayıcı sulanan daha geniş alandan temin edilebileceği görülmektedir. Bu yolla ürün ve net gelirde bir azalış olmadan, buğday tarımında tüketilen sulama suyu miktarında %28.3 ile %45.3 tasarruf sağlanabilecektir.