SAĞLIK KURUMLARINDA TIBBİ HATALARIN AZALTILMASINDA EKİP KAYNAK YÖNETİMİ YAKLAŞIMI: ANKARA İLİNDE FAALİYETTE BULUNAN BİR EĞİTİM-ARAŞTIRMA HASTANESİ AMELİYATHANE ÜNİTESİ ÖRNEĞİ

Ekip kaynak yönetimi, teknik becerileri tamamlayan sosyal ve ilişkisel becerilerdir. Bu becerilerin etkin kullanımı hastanelerde insan kaynaklı tıbbi hatalardan kaçınma olanağı sağlamaktadır. İnsan ilişkilerinin verimli ve etkili kullanımı hataların azaltılmasına etki ederek kurumsal performansa katkı sağlamaktadır. Buradan hareketle araştırma, cerrah ve ameliyathane hemşirelerinin operasyonlar esnasında ameliyathane yönetimine ilişkin tutumlarını diğer bir ifadeyle ekip kaynak yönetimi becerilerini kullanma düzeylerini belirlemek amacıyla tasarlanmıştır. Araştırma, Ankara’da bir eğitim-araştırma hastanesi genel ameliyathanesi cerrah ve ameliyathane hemşirelerine uygulanmıştır. Araştırmada örneklem seçilmemiş olup 248 kişilik evreninin tamamına ulaşılmaya çalışılmıştır. Araştırma sonuçları 57 cerrah ve 53 hemşire olmak üzere toplam 110 gönüllü katılımcı ile değerlendirilmiştir. Cerrah ve hemşirelerinin ameliyathane yönetimine ilişkin tutumlarının belirlenmesinde Helmreich ve diğerleri (1997) tarafından geliştirilen, Türkiye’de de geçerlik-güvenirlik analizi Yalçınkaya (2010) tarafından yapılan Ameliyathane Yönetimi Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Ölçeğin Cronbach Alpha katsayısı 0,82 olarak bulunmuştur. Verilerin değerlendirilmesinde ortalama, ortanca ile Mann-Whitney U ve Kruskal Wallis test istatistikleri kullanılmıştır. Araştırma için gerekli idari ve etik kurul izinleri gerekli resmi kurumlardan elde edilmiştir. Araştırmada cerrahların ameliyathane yönetimine ilişkin tutumları daha yüksek ve pozitif bulunmuştur. Meslekte çalışma süresine paralel olarak ekip kaynak yönetimine ilişkin yapıcı tutumlar sergilenmiştir. Diğer taraftan kadın çalışanların ameliyathane yönetimine ilişkin puan ortancaları daha düşük bulunurken evli olan katılımcılarda tam tersi bir durum gözlemlenmiştir. Üst öğrenim düzeyine sahip olan katılımcıların teknik olmayan becerileri kullanma düzeyleri daha yüksek saptanmıştır. Sonuç olarak, cerrahi durumlarda ve hastanedeki diğer işlemlerin gerçekleştirilmesinde etkin iletişim ve ekip çalışmasına dayalı işbirliği, tıbbi hata oranlarını düşürerek kurumsal performansa ve hasta memnuniyetine katkı sağlamaktadır. Cerrahi personelin mesleki konumlarına bakılmaksızın amaçlara yönelik birlikte eğitilmeleri, hemşirelerin ve meslekte yeni olan personelin güçlendirilmesi ve hiyerarşiden arındırılmış bir liderlik anlayışı, araştırma bulgularına dayanarak yapılan önerilerdir. 

___

  • AKALIN, H. E., (2001), Tıbbi Hatalar: Nedir, Nasıl Önlenebilir?, ANKEM Derg., 15(3): 244-246.
  • ALPAR, R., (2014), Spor, Sağlık ve Eğitim Bilimlerinden Örneklerle Uygulamalı İstatistik ve Geçerlik-Güvenirlik, (Ankara: Detay Yayıncılık, 3. Baskı).
  • ARTHUR, J., (2011), Lean Six Sigma for Hospital, Mc. Graw Hill Inc., USA.
  • BAKER, M. C., (2010), Nurse Leaders’ Perceptions of the Impact of Crew Resource Management in Acute Care Settings, (US: University of Phoenix, Ph.D. Thesis). BARACH, P., (2007), A Team-Based Risk Modification Program to Make Health Care Safer, Theoretical Issues in Ergonomics Science, 8 (5): 481- 494.
  • BLEETMAN, A., SANUSI, S., DALE, T., BRACE, S. (2012), Human Factors and Error Prevention in Emergency Medicine, Emergency Medicine Journal, 29: 389- 393.
  • BUZALKO, R. J., (2013), A Performance Improvement Evaluation of Crew Resource Management in a Midwest Regional Hospital, (US: Capella University, Ph. D. Thesis).
  • DAUNT, M., FLACK, J., BAXENDALE, B., MCCAHON, R. A., (2014), Evaluation of Human Factors in Airway Management Course, Journal of Anesthesia & Clinical Research, 5 (7): 1-7.
  • DOWLING, W. L., (1974), Prospective reimbursement of hospital, Inquiry, 11: 163-179.
  • ELARABI, H. M., JOHARI, F., (2014), The Impact of Human Resources Management on Healthcare Quality, Asian Journal of Management Sciences & Education, 3 (1): 13-22.
  • ERDEM G., ÖKSEL, E., AKBIYIK, A., (2009), Tıbbi Hata Uygulamaları (Malpraktis) İle İlgili Retrospektif Bir İnceleme, Dirim Tıp Gazetesi, 84 (1):1-10.
  • FEDARAL AVIATION ADMINISTRATION, (2004), Crew Resource Management Training, Advisory Circular, Document Information, AC No: 120-51E. [http://www.faa.gov/documentLibrary/media/Advisory_Circular/AC120-51e.pdf], Erişim Tarihi: 25. 08. 2016.
  • FLIN, R., O’CONNOR, P., MEARNS, K., (2002), Crew Resource Management: Improving Teamwork in High Reliability Industries, Team Performance Management: An International Journal, 8 (4): 68- 78.
  • GERAGHTY, A., SARAH, R., MCLLHENNY, C., (2014), Examining Patient Safety Attitudes among Urology Trainee, BJU International, 113: 167-175.
  • HALBESLEBEN, J. R. B., COX, K. R., HALL, L., (2011), Transfer a Crew Resource Management Training a Qualitative Study of Communication and Decision Making in two Intensive Care Unit, [www.emeraldinsight.com/1751-1879.htm], Erişim Tarihi: 17.19.2016.
  • HAMMAN, W. R., (2004), The Complexity of Team Training: What We Have Learned From Aviation and Its Application to Medicine, Quality and Safety in Healthcare, 13(1): 72- 79.
  • HEALY, G. B., BARKER, J., MADONNA, G., (2006), Error Reduction through Team Leadership Applying Aviation’s CRM in the OR, Bulletin of the American College of Surgeons, 91 (2): 10-15.
  • HELMREICH, R. L., DAVIES, J. M., (1997), Human Factors in The Operating Room: Interpersonal Determinants of Safety, Efficiency and Morale, Bailer’s Clint Anesthesia, 10 (2): 277-95.
  • HELMREICH, R. L., FOUSHEE, H. C., (2010), Why, CRM? Empirical and Theoretical Bases of Human Factors Training, Crew Resource Management Ed.: Kanki, B., Helmreich, R., Anca, J., 2nd. Edition, P: 3- 57.
  • HURLBERT, S. N., GARRETT, J., (2009), Improving Operating Room Safety. Patient Safety in Surgery, 3:25,[http://www.pssjournal.com/content/3/1/25]. Erişim Tarihi: 30.08.2016.
  • INSTITUTE OF MEDICINE, (2000), To Err is Human: Building a Safer Health System, Ed.: Kohn, L.T., Corrigan J. M., Donaldson, M. S., National Academy Press. Washington, D. C., p: 1- 287.
  • KANAN, N., (2003), Perioperatif Hemşirenin Kişisel Sorumluluğu, 4. Ulusal Cerrahi ve Ameliyathane Hemşireliği Kongresi Kitabı, İzmir: s. 89-96.
  • KARAGÖZ, Y., (2010), Non-parametrik Tekniklerin Güç ve Etkinlikleri, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9 (33): 18-40.
  • KIM, S. E., KIM, C.W., LEE, S. L., OH, J. H., LEE, D.H., LIM, T. H., CJOI, H. J., CHUNG, H. S., RYU, J.Y., JANH, H. Y., CHOI, Y. H., KIM, S. J., JUNG, J. H., (2015), A Questionnaire Survey Exploring Healthcare Professionals’ Attitudes towards Teamwork and Safety in Acute Care Areas in South Korea, British Medical Journal, 5: 1-9.
  • KOSNIK, L. K., BROWN, J., MAUND, T., (2007), Patient Safety Learning from the Aviation Industry, Nursing Management January, [www.nursingmanagement.com], Erişim Tarihi: 12. 07. 2016.
  • LAUBER, J., (1984), Resource Management in the Cockpit, Air Line Pilot, 53: 20- 23.
  • LEAPE, L. L., BERWİCK, D. M., (2005), Five Years After to Err is Human: What Have We Learned?, The Journal of the American Medical Association, 293 (19): 2384- 2390.
  • LINGARD, L., REZNICK, R., DEVITO, I., ESPIN, S., (2002), Forming Professional Identities on the Healthcare Team: Discursive Constructions of the ‘Other’ in the Operating Room, Medical Education, 36: 728- 734.
  • MAKARY, M. A., DANIEL, M., (2016), Medical Error-The Third Leading Cause of Death in the US, British Medical Journal, 253: doi: http://dx.doi.org/10.1136/bmj.i2139 (15.08.2016). MCCONAUGHEY, E., (2008), Crew Resource Management in Healthcare: The Evolution of Teamwork Training and Medteams, Journal of Perinatal & Neonatal Nursing, 22(2): 96- 104.
  • MCNUTT, R. A., ABRAMS, R., ARON, D. C., (2002), Patient Safety Efforts Should Focus on Medical Errors, Journal of the American Medical Association, 287 (15): 1997-2001.
  • NARTER, J. F., (2011), Ameliyathane Süreç Yönetimi, Sur, H., Palteki, T. (Ed.) Hastane Yönetimi, İçinde: 691-711.
  • O’CONNOR, P., FLIN, R., FLETCHER, G., (2002), Techniques Used to Evaluate Crew Resource Management Training: A Literature Review, Journal of Human Factors and Aerospace Safety, 2 (3): 1- 2.
  • PIZZI, L., GOLFARB, N., I., NASH, D. B., (2001), Crew Resource Management and Its Applications in Medicine, Making Health Care Safer: A Critical Analysis of Patient Safety Practices. Evidence Report/ Technology Assessment, AHRQ Publication, E058: p: 501- 509.
  • POWELL, S. M., HILL, R. K., (2006), My Copilot is a Nurse–Using Crew Resource Management in the OR, AORN Journal, 83 (1): 179- 206.
  • REASON, J., (2000), Human Error: Models and Management, British Medical Journal, 320: 768- 770.
  • RICCI, M. A., BRUMSTED, J. R., (2012), Crew Resource Management: Using Aviation Techniques to Improve Operating Room Safety, Aviation, Space, and Environmental Medicine, 83 (4): 441- 444.
  • ROBERTS, K. H., ROUSSEAU, D. M., (1989), Research in Nearly Failure-Free, High Reliability Organizations: Having the Bubble, IEEE Transactions on Engineering Management, 36: 132- 139.
  • SAIF, N. I., SARTAWI, K. S., (2013), Relationship between Human Resource Management Practices and Perceived Performance of Employees in Jordanian Hospitals, European Journal of Business and Management, 5 (22): 129-137.
  • SALAS, E., PRINCE, C., BOWERS, C. A., STOUT, R. L., OSER, R. L., CANNON- BOWERS, J. A., (1999), A Methodology for Enhancing Crew Resource Management Training, Human Factors, 41 (1): 161-172.
  • SALAS, E., WILSON, K. A., BURKE, C. S., WIGHTMAN, D. C., HOWSE, W. R., (2006), Crew Resource Management Training Research, Practice, and Lessons Learned, Reviews of Human Factors and Ergonomics, 2: 35- 73, [http://rev.sagepub.com/content/2/1/35]. Erişim Tarihi: 30. 11. 2014.
  • SAX, H. C., BROWNE, P., MAYEWSKI, R. J., PANZER, R. J., HITTNER, K. C., BURKE, R. L., COLETTA, S., (2009), Can Aviation-Based Team Training Elicit Sustainable Behavioral Change?, Archives of Surgery, 144 (12): 1133-1137.
  • SEXTON, J. B., MAKARY, M. A., TERSINGI, A. R., PRYOR, D., HENDRICH, A., THOMAS, E. J., HOLZMUELLER, C. G., KNIGHT, A. P., WU, Y., PRONOVOST, P. J., (2006), Teamwork in the Operating Room: Frontline Perspective Among Hospitals and Operating Room Personnel, Anesthesiology, 105 (5): 877- 884.
  • ŞAHİN, İ., (1999), Sağlık Kurumlarında Göreceli Verimlilik Ölçümü: Sağlık Bakanlığı Hastanelerinin İllere Göre Karşılaştırmalı Verimlilik Analizi, Amme İdaresi Dergisi, 32(2): 123-145.
  • THIES, D., (2007), Improving Cardiovascular Patient Safety Implementation of Crew Resource Management: Process Management/Organizational Performance Results, Criteria 3, The Nebraska Medical Center.
  • WILLIAMS, R.C., GREENFIELD, D., STONE, J., BRAITHWAITE, J., (2014), On a Wing and a Prayer: An Assessment of Modularized Crew Resource Management Training for Health Care Professionals, Journal of Continuing Education in the Health Professions, 34(1): 56- 67.
  • YALÇINKAYA, A., (2010), Ameliyathane Yönetimi Tutum Ölçeği Geçerlik ve Güvenirlik Ölçeği, Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • YOUSEFI, H., SEYEDJAVADIN, R., (2011), Crew Resource Management: The Role of Human Factors and Bridge Resource Management in Reducing Maritime Casualty, Human Resource and Crew Resource Management, Marina Navigation and Safety of Sea Transportation, Ed. Adam W., Tomasz N. Poland: 15-20.
  • YOUSEFI, H., SEYEDJAVADIN, R., (2012), Crew Resource Management: The Role of Human Factors and Bridge Resource Management in Reducing Maritime Casualties, International Journal on Marine Navigation and Safety of Sea Transportation, 6 (3): 391-396.
  • YÜKÇÜ, S., ATAĞAN, G., (2009), Etkinlik, Etkililik ve Verimlilik Kavramlarının Yarattığı Karışıklık, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 23 (4): 1-13.
  • AGENCY FOR HEALTHCARE RESEARCH AND QUALITY, http://www.ahrq.gov/, (Erişim Tarihi: 18.09.2016).
  • www.jointcommission.org. (Erişim Tarihi: 10.09.2016).
Verimlilik Dergisi-Cover
  • ISSN: 1013-1388
  • Başlangıç: 2004
  • Yayıncı: T.C. SANAYİ VE TEKNOLOJİ BAKANLIĞI STRATEJİK ARAŞTIRMALAR VE VERİMLİLİK GENEL MÜDÜRLÜĞÜ
Sayıdaki Diğer Makaleler

BOZULABİLİR GIDA TEDARİK ZİNCİRLERİNDE ÜRETİM RİSKLERİ GÖZETİLEREK ÜRETİM-DAĞITIM PLANLAMASI: BİR SÜT İŞLEME TESİSİNDE UYGULAMA

Gülşah SEZEN AKAR, Hüseyin ŞENKAYAS

PSİKOLOJİK GÜÇLENDİRME, İŞ TATMİNİ VE ÇALIŞAN PERFORMANSI ARASINDAKİ İLİŞKİLER: TÜRKİYE’DEKİ ÜNİVERSİTELER GENELİNDE BİR ARAŞTIRMA

Mübeyyen TEPE KÜÇÜKOĞLU

BÖLGESEL SOSYAL SERMAYE VE BÖLGESEL GELİŞMİŞLİK DÜZEYİNİN KALKINMA ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ

Aslı ÖZTOPCU

İÇ ve DIŞ FİNANSMAN KAYNAKLARININ AR-GE HARCAMALARINA ETKİSİ: BIST’E KOTE AR-GE YOĞUN ŞİRKETLER ÜZERİNE DİNAMİK PANEL VERİ ANALİZİ (2006-2015)

N.savaş DEMİRCİ

ALGILANAN KURUMSAL İTİBARIN SATIN ALMA NİYETİ ÜZERİNE ETKİSİ: MERCEDES-CHANEL ÖRNEĞİ

Gül Banu DAYANÇ KIYAT, Halil ŞİMŞEK

KONAKLAMA İŞLETMELERİNDE İŞ DEĞERLERİNİN İŞTEN AYRILMA NİYETİNE ETKİLERİ: İŞ-AİLE-İŞ ÇATIŞMASININ ARACI ROLÜ

Bekir Eşitti

BENEFITS OF TECHNOPARKS FOR INNOVATIVE & TECHNOLOGY-BASED ENTREPRENEURS

Mehmet CANSIZ, Bilgehan ÖZBAYLANLI

BENEFITS OF TECHNOPARKS FOR INNOVATIVE & TECHNOLOGY-BASED ENTREPRENEURS

Mehmet CANSIZ, Bilgehan ÖZBAYLANLI

SAĞLIK KURUMLARINDA TIBBİ HATALARIN AZALTILMASINDA EKİP KAYNAK YÖNETİMİ YAKLAŞIMI: ANKARA İLİNDE FAALİYETTE BULUNAN BİR EĞİTİM-ARAŞTIRMA HASTANESİ AMELİYATHANE ÜNİTESİ ÖRNEĞİ

İzzet AYDEMİR, Türkan YILDIRIM

TÜRK GIDA SEKTÖRÜNÜN FİNANSAL PERFORMANS ANALİZİNİN ÇOK KRİTERLİ KARAR VERME YÖNTEMLERİ İLE YAPILMASI

Rıdvan MAYA, Tamer EREN