___

• Akçalı – İçin, S. (2006). Gündelik Hayat ve Medya Tüketim Perspektifinden Okumalar.Ankara: Babil Yayıncılık. Armağan, İ. (2004). Gençlik Gözüyle Gençlik 21.Yüzyıl Eşiğinde Türkiye Gençliği. İ stanbul: K ırkısraklılar V akfı Yayınları. Alwin, D. F.(2012). Generations X, Y and Z: Are They Changing America?. American Sociological Association Journal: Contexts, 42 (1), 42 – 51. Atatürk, M. K. (2016). Nutuk. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. Aytaç, Ö. (2006). Tüketicilik ve Metalaşma Kıskacında Boş Zaman. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(1), 27-53 Baudrillard, J. (2010). Nesneler Sistemi. Adanır, A. (Çev). İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları. Bayhan, V. (1997). Üniversite Gençliğinde Anomi ve Yabancılaşma. Ankara: T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları. Bayhan, V. (2016). Türkiye’de Gençlik: Sorunlar, Değerler ve Değişimler. Memet Zencirkıran (Ed.). Dünden Bugüne Türkiye’nin Toplumsal Yapısı. (367-404) Bursa: Dora Yayıncılık. Birleşmiş Milletler. (2017). Rationale for Youth – Related Work. BM Resmi İnternet Sitesi. http://www.un.org/esa/socdev/unyin/agenda.htm, Erişim Tarihi: 11.06.2017 Debord, G.(1996). Gösteri Toplumu. Ekmekçi, A. ve Taşkent, O. (Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları Erçevik, B ve Önal, F. (2011). Üniversite Kampüs Sistemlerinde Sosyal Mekan Kullanımları. Yıldız Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi E- Dergisi , 6 (3), 151 - 161 Jordan, T.H. (2010). The Diversity Opportunities of Today – It’s Generational. Profiles in Diversity Journal. 12 (1), 1 – 15 Keyder, Ç. (2011). Yirmi Birinci Yüzyıla Girerken İstanbul. Deniz Göktürk vd. (Ed.), İstanbul Nereye?Küresel Kent, Kültür, Avrupa.içinde (49-62). İstanbul: Metis Yayınları. Kyles D. (2005). Managing Your Multigenerational Workforce. Strategic Finance. 87 (6), 53 – 55. Lamm, E., Meeks, M.D. (2009). Workplace Fun: The Moderating Effects of Generational Differences. Employee Relations, 87 (6), 53 – 56. Lüküslü, D. (2015). Türkiye’de “Gençlik Miti”: 1980 Sonrası Türkiye Gençliği. İstanbul: İletişim Yayınları. Marcuse, P. (2005). Enclaves Yes, Ghettos No: Segregationand The State. David P. Varady (Ed.). Desegregatingthe City: Ghettos, Enclaves, and Inequality içinde (15-31). New York: State University of New York Milli Eğitim Bakanlığı. (2011). M.E.B. Aile ve Tüketici Hizmetleri Alanı MEGEP Modül Kitabı, Ankara: MEB Yayınları. Montana, P.J., Petit, F.(2008). Motivating Generation X and Y on The Joband Preparing Z. Global Journal of Business Research, 2 (2), 139 – 148. Ritzer, G. (2016). Toplumun McDonaldlaştırılması, Pilgir, A.E. (Çev.).İstanbul: Ayrıntı Yayınları. Salahuddin, M.M. (2011).Generational DifferencesImpact on Leadership Style and OrganizationalSuccess. Journal of Diversity Management, 5 (2), 1 – 46. Şentürk, Ü. (2016). Modern Kent: Mekânın Yapay Metamorfozu. Özgür Sarı ve Ali Esgin (Ed.), Kent Fragmanları içinden (77-108). Ankara: Phoenix Yayınları. Talimciler, A. (2006). Yeni Futbol: Medyanın Yarattığı Yeni Olanaklarla Küreselleşen Müşteri / Taraftar Kitlesine Dayanan ve Tüketim Odaklı Bir Oyun / İş. Selda Akçalı – İçin (Ed). Gündelik Hayat ve Medya Tüketim Kültürü Perspektifinden Okumalar içinde (173-213). Ankara: Babil Yayıncılık Tezcan, M. (2015). Gençlik, Kültür ve Toplum. Ankara: Anı Yayıncılık. Tsui,B., Hughes,L.Q. (2001). Generation Next. Advertising Age. 72 (3), 17 – 24. TUİK. (2016). İstatistiklerle Türkiye 2014 Raporu. TUİK Resmi İnternet Sitesi,http://www.tuik.gov.tr/Kitap.do?metod=KitapDetay&KT_ID =0&KITAP_ID=5, Erişim Tarihi: 29.11.2016. Twenge, J.M. (2009). Ben Nesli. Öztürk, E. (Çev.). İstanbul: Kaktüs Yayınları. Urry, J. (2015). Mekanları Tüketmek. Öğdül, R.G. (Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları. Wasburn, E.T.R. (2000). The Five Generations. Physician Executive. 26 (1), 50 – 59. Yavuz, N., Zavalsız, Y.S. (2015). Postmodern Dönemde Kimliğin Belirleyicisi Olarak Tüketim (Tüketilmiş Kimlikler). Tarih Kültür ve Sanat Araştırmaları Dergisi. 4 (4), 126 – 152.