YEREL YÖNETİM VE KENTSEL GÜVENLİK İLİŞKİSİ ÜZERİNE BİR İNCELEME: BANDIRMA ÖRNEĞİ

Kentlerde her geçen gün artan nüfus, kentlerin kontrolünü zorlaştırmakta, suç oranlarını arttırmakta ve yaşam kalitesini düşürmektedir. Kentlerde ortaya çıkan tüm bu problemler ise güvenlik açığına neden olmaktadır. Özellikle büyükşehirler sorunların daha fazla karşılaşıldığı alanlar olmakta ve genişleyen sorumluluk alanı içerisinde güvenlik alanında sunduğu hizmetlerin önemi artarak devam etmektedir. Bu çalışmada kent ve güvenlik arasındaki ilişki yerel yönetim boyutunda incelenmiş, Bandırma ölçeğinde 18 yaş ve üzeri 500 kişiden (262 Kadın, 238 Erkek) kentsel güvenlik algısı anketi yoluyla toplanan veriler ile katılımcıların kentsel güvenlik algısı tespit edilmiştir. Kent ve güvenlik konusunda var olan sorunlar ve çözümleri ile katılımcıların bu konuda kimi sorumlu gördüklerine yer verilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Kent, Güvenlik, Kentsel Güvenlik, Yerel Yönetim

AN INVESTIGATION ON THE RELATION OF LOCAL GOVERNMENT AND URBAN SECURITY: THE SAMPLE OF BANDIRMA

The increasing population in the cities makes it difficult to control the cities, increase the crime rates and decrease the quality of life. All these developments in cities cause security gaps. Especially metropolitan cities are the areas where problems are encountered more and the importance of the services they provide in the field of security continues to increase within the expanding area of responsibility. In this study, the relationship between the city and security was examined at the level of local administration, and the urban security sense of the participants was determined with the data collected through the urban sentiment questionnaire from 500 people (262 women, 238 men) aged 18 and over on the Bandırma scale. The existing problems and solutions in the field of city and security, as well as whom the participants deem responsible in this regard were mentioned.

Keywords:

City, Security, Urban Security, Local Government,

PDF

___

Aydın, A.H. (2009). Güvenlik Hizmetlerinde Yerelleşme. Ed. Veysel Bilgiç, Değişik yönleriyle yerelleşme. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Balcıoğlu, İ., Doksat, M.K. ve Tan, O. (2001). Madde bağımlılığı, göç ve suç, Yeni Symposium, 39(4), 185-191.
Begel, E. (1997). Ernest, Kentlerin Doğuşu, Çev. Özden Arıkan, Cogito Üç Aylık Düşünce Dergisi, 8, İstanbul.
“Belediye Zabıta Yönetmeliği”, Resmi Gazete, Sayı: 26490, 11 Nisan 2007, (Erişim) https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2007/04/20070411-4.htm, 28 Şubat 2020.
Bookchın, M. (1999). Kentsiz Kentlileşme. Çev. Burak Özyalçın. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Childe, G. (2001). Kendini Yaratan İnsan: İnsanın Çağlar Boyu Gelişimi. Çev. Filiz Ofluoğlu, İstanbul: Varlık Yayınları.
Council of Europe, “European Urban Charter” (2020). Conference of Local and Regional Authorities of Europe (CLRAE), 18 Mart 1992, (Erişim), https://rm.coe.int/168071923d, 10 Ocak 2020.
Davutoğlu, A. (2002). Küresel Bunalım. İstanbul: Küre Yayınları.
Ekici, E. (2006). Hobbes ve Rouasseau: Toplumsal sözleşme kuramı, Kaygı/Uludağ Üniversitesi Felsefe Dergisi, 2006(6), 78-89.
Erkul, H. & Karakılçık, Y.(2000). Belediye zabıtasının örgütsel yapısı, sorunları ve kentsel yaşam kalitesine etkilerinin irdelenmesi, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 9(2), 6-105.
Eryılmaz, M.B. (2006). Özel Güvenlik. Ed. Ümit Cizre, Almanak Türkiye 2005 Güvenlik Sektörü ve Demokratik Gözetim, İstanbul: Tesev Yayınları, 124-133.
Gözler, K. (2013). 6360 sayılı kanun hakkında eleştiriler: yirmi dokuz ilde il özel idareleri ve köylerin kaldırılması ve ilçe belediyelerinin büyükşehir ilçe belediyesi haline dönüştürülmesi anayasamıza uygun mudur? Legal Hukuk Dergisi, 11(122), 37-82.
Gül, H. & Batman, S. (2013). Dünya ve Türkiye örneklerinde metropoliten alan yönetim modelleri ve 6360 sayılı yasa, Yerel Politikalar, 0(3), 7-47.
Işık, O. (1999). Kentlerde, Kentleşmeye ve 21. Yüzyılın eşiğinde Türkiye kentlerine dair, Toplum ve Hekim Dergisi, 14(3), 163-175.
Karakartal, D. (2020). Uyuşturucu madde bağımlılığı ve suç ilişkisi, Uluslararası Beşeri Bilimler ve Eğitim Dergisi, 6(14), 614-617.
Karakurt, B. & Bal, C. (2013). Genel kolluk özel güvenlik ilişkisi, Elektronik Mesleki Gelişim ve Araştırmalar Dergisi, 1(1), 84-101.
Karakurt, E. (2006). Kentsel mekanı düzenleme önerileri: modern kent planlama anlayışı ve postmodern kent planlama anlayışı, EÜ İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 0(26), 1-25.
Karatepe, S. (2005). Belediye Zabıta Hizmetlerinde Halkla İlişkiler. Türk İdare Dergisi ,77, 447, 195-209. Mumford, L. (2007). Tarih Boyunca Kent: Kökenleri, Geçirdiği Dönüşümler Ve Geleceği, Çev. Gürol Koca, Tamer Tosun, Ayrıntı Yayınları.
Özek, Ç. (1974). Türkiye’de şehirleşmenin ana nitelikleri ve ceza adaleti yönünden yol açabileceği sorunlar, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, 39(1-4), 77-144.
Sayal, A., Aydın, A., Demirkan, K. ve Işımer, A. (2005). Alkol kullanımı ve suç oranı, Gülhane Tıp Dergisi, 47(1), 14-17.
Tekeli, İ. (2011). Kent, Kentli Hakları, Kentleşme ve Kentsel Dönüşüm. İstanbul: Tarih Vakfı Yayınları.
Toprak, Z. (2001). Yerel Yönetimler. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Yayınları.
Toprak, Z. (2016). Kent Yönetimi ve Politikası. Ankara: Siyasal Kitabevi.
T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı (2020). Balıkesir İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü, Bandırma, (Erişim), https://balikesir.ktb.gov.tr/TR-65863/bandirma.html, 21 Aralık 2020.