Alan Gezilerinin Ortaokul Öğrencilerinin Çevre Konusundaki Bilgi ve Tutumları Üzerine Etkisi

Bu çalışmanın amacı, alan gezilerinin, ortaokul 7. sınıf öğrencilerinin çevreyle ilgili bilgi düzeyleri ve tutumları üzerine olan etkisini incelemektir. Çalışma 31 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Ölçme araçları olarak çevre tutum ölçeği ve çevre konu alan bilgisi testi kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen verilerin analizinde bağımlı örneklemler t-testi kullanılmıştır. Öğrencilerin çevre konusundaki tutum ve bilgi düzeylerine ait ön test ve son test puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark tespit edilememiştir. Ancak her iki ölçeğin bazı alt boyutlarına ait son test puanlarının ön test puanlarına göre istatistiki bir farklılık oluşturacak şekilde arttığı tespit edilmiştir. Tutum ölçeğinin “insanların çevreye olan dikkatsizlikleri”, bilgi ölçeğinin “enerji kaynakları ve enerji tasarrufu” alt boyutları istatistiki olarak anlamlı farklılığın tespit edildiği boyutlardır. Alan gezilerinin öğrencilerin çevreye karşı daha dikkatli, enerji kaynaklarının kullanımı ve tasarrufu konusunda daha bilinçli bireyler olarak yetiştirilmesi amacıyla kullanılabileceği sonucuna varılmıştır. Öğrencilerin doğa ile iç içe olmalarına ve yaparak yaşayarak öğrenmelerine fırsat veren öğrenme ortamlarının çevre eğitimine katkı sağlayacağı öngörülmektedir

Anahtar Kelimeler:

Alan Gezileri, Çevre Konu Alan Bilgisi, Çevreye Yönelik Tutum, Ortaokul Öğrencileri

The Effect of Field Trips on Middle School Students’ Content Knowledge and Attitudes towards Environment

The purpose of this study is to investigate the effect of field trips on 7th grade students’ content knowledge and attitudes towards environment. The participants of the study were 31 seventh-grade students. The data collection instruments were the environmental attitude scale and content knowledge test. A dependent sample t-test was used to analyze data. It was determined that there were no statistically significant differences between preand post-test mean scores of students in terms of their content knowledge and attitudes towards environment. However, it was found that there were statistically significant differences between pre- and post-test scores of students in terms of some dimensions of both scales. These dimensions were “carelessness of people towards environment”, which is a subdimension of the environmental attitude scale and “energy sources and saving”, which is a sub-dimension of the environment knowledge test. It was concluded that field trips might be used to train individuals, who will be more cautious about environment, and use energy sources more carefully. Learning environments that provide opportunities for students, who interact with nature and learn by doing, might contribute to environmental education

Keywords:

Field Trips, Content Knowledge about Environment, Attitude towards Environment, Middle School Students,

PDF

___

Makalenin Bilimdeki Konumu/Yeri
İlköğretim Bölümü/ Fen Bilgisi Eğitimi Anabilim Dalı
Makalenin Bilimdeki Özgünlüğü
House Pvt Ltd. Akyol, B. ve Kahyaoğlu, H. (2012, Haziran). İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Çevre
Bilgi Düzeyleri Üzerine Bir Çalışma, Niğde Örneği. Sözel Bildiri, X. Ulusal Fen
Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Niğde. Aslan, O., Sağır, Ş. U. ve Cansaran, A. (2008). Çevre tutum ölçeği uyarlanması ve ilköğretim
öğrencilerinin çevre tutumlarının belirlenmesi. Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi
Dergisi, 25, 283-295. Atasoy, E. ve Ertürk, H. (2008). İlköğretim öğrencilerinin çevresel tutum ve çevre bilgisi üzerine bir alan araştırması. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), 105-122. Dove, J. (1996). Student teacher understanding of the greenhouse effect, ozone layer depletion, and acid rain. Environmental Education Research, 2(1), 89-100. Erol, G. H. ve Gezer, K. (2006). Prospective of elementary school teachers’ attitudes toward environmental problems. International Journal of Environmental and Science
Education, 1(1), 65-77. Farmer, J., Knapp, D. ve Benton, G. M. (2007). An elementary school environmental
education field trip: Long-term effects on ecological and environmental knowledge
and attitude development. The Journal of Environmental Education, 38(3), 33–42. Gündüz, Ş. ve Bilir, A. (2012). Kıbrıs'ın kuzeyindeki öğrencilerin çevre eğitimi ve su
tasarrufu konusundaki tutum düzeylerinin araştırılması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim
Fakültesi Dergisi, 1, 225-232. Kahraman, S., Yalçın, M., Özkan, E.ve Akgül, F. (2008). Sınıf öğretmenliği öğrencilerinin
küresel ısınma konusundaki farkındalıkları ve bilgi düzeyleri. Gazi Eğitim Fakültesi
Dergisi, 28(3), 249-263. Karasar, N. (2000). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayınevi. Kazak, N. (2014). Ortaöğretim öğrencilerinin çevresel konular ile ilgili bilgi düzeylerinin
ölçülmesi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(2), 571-576. Leeming, F. C., Dwyer, W. O. ve Bracken, B. A. (1995). Children's Environmental Attitude
and Knowledge Scale: Construction and validation. Journal of Environmental Education, 26(3), 22–31.
Lisowski, M.ve Disinger, J. F. (1991). The effect of field-based instruction on student
understandings of ecological concepts. Journal of Environmental Education, 23, 19–23. Makki, M. H., Abd- El- Khalick, F. ve Boujaoude, S. (2003). Lebanese secondary school students' environmental knowledge and attitudes. Environmental Education Research, 9(1), 21-23. Manzanal, R., F., Barreiro, L. M. R. ve Jiménez, M. C. (1999). Relationship between ecology field work and student attitudes toward environmental protection. Journal of Research in Science Teaching, 36(4), 431–453. McHenry, N., Alvare, B., Bowes, K. ve Childs, A. (2013). Sharing the environment:
Cultural exchange through ınquiry-based environmental education in Trinidad and
Tobago (T & T) and the United States. International Journal of Environmental &
Science Education, 8(2), 381-400. Milli Eğitim Bakanlığı (2015). Ortaokul Çevre Eğitimi Dersi Öğretim Programı.
http://kirikkale.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2015_08/27110659_evreeitimiretimprog
ram.pdf adresinden alınmıştır. Orion, N. ve Hofstein, A. (1991). The measurement of student’s attitudes towards scientific
field trips. Science Education, 75(5), 513-523. Öztürk, K. (2002). Küresel iklim değişiklikleri ve Türkiye’ye olası etkileri. Gazi Eğitim
Fakültesi Dergisi, 22(1), 47-65. Prokop, P. , Tuncer, G. ve Kvasnicak, R. (2007). Short-term effects of field programme on
students’ knowledge and attitude toward biology: A Slovak experience. Journal of
Science Education and Technology, 16(3), 247-255. Randall, J. (1997). Integrating high school chemistry with environmental studies and
research. Journal of Chemical Education, 74, 1409-1411. Sağır, Ş., Aslan O. ve Cansaran A. (2008). İlköğretim öğrencilerinin çevre bilgisi ve çevre tutumlarının farklı değişkenler açısından incelenmesi. İlköğretim Online E-Dergi,
(2), 496-511. Shakil, A. F., Faizi, W., N. ve Hafeez, S. (2011). The need and importance of field trips at
higher level in Karachi, Pakistan. International Journal of Academic Research in
Business and Social Sciences, 2(1), 1-17. Tezcan, D. (2001). Çevre yönetimi.
http://www.metalurji.org.tr/dergi/dergi127/der127_19.pdf adresinden alınmıştır. Timur, S., Yılmaz, Ş. ve Timur, B. (2013). İlköğretim öğretmen adaylarının çevreye yönelik
tutumlarının belirlenmesi ve farklı değişkenlere göre incelenmesi. Ahi Evran
Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 1(2), 191-203. Tortop, H. S. ve Özek, N. (2013). Proje tabanlı öğrenmede anlamlı alan gezisi; güneş enerjisi
ve kullanım alanları konusu. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 44, 300-307. Türkeş, M. (2001). Hava, İklim, Şiddetli Hava Olayları ve Küresel Isınma.
http://www.mgm.gov.tr/files/iklim/havaiklim.pdf adresinden alınmıştır. Uzun, N. ve Sağlam, N. (2006). Ortaöğretim öğrencileri için çevresel tutum ölçeği geliştirme
ve geçerliliği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 240-250. Zoray, F. ve Pır, A. (2008). Küresel Isınma Problemleri: Sebepleri, Sonuçları ve Çözüm
Yolları. http://cevre.club.fatih.edu.tr adresinden indirilmiştir.