Norduz Koyunu Urogenital Sistem Organlarının Makroanatomisinin Alkid Resin Metodu Kullanılarak İncelenmesi ve Kadavrasının Hazırlanması

Bu araştırma, Van ilinde yetiştirilen Norduz koyununun urogenital sistem organlarının Alkid resin metoduyla hazırlanarak veteriner anatomi eğitim-öğretiminde pratik olarak kullanılabilecek ürünlerin ortaya konulması, Alkid resin metoduyla hazırlanmış kadavralarla taze ve formaldehitle hazırlanmış kadavraların karşılaştırılması amaçlarıyla yapıldı. Çalışmada 20 adet ergin Norduz koyunu kullanıldı. Bu hayvanlardan 6 tanesi ile G1 grubu oluşturuldu, kalan 14 hayvanın açılan arterlerinden Spence’in solüsyonu kullanılarak hayvanlar tespit edildi. Tespit edilen kadavralardan 6 tanesi ile G2 grubu oluşturuldu. Geriye kalan 8 kadavra ise G3 grubunu oluşturdu. Bu gruptaki materyaller yıkama, yağ ve sudan arındırma, gömme, ön kurutma, emdirme ve son kurutma safhalarından geçirildi. G1, G2 ve G3 gruplarının tamamının böbrek, vesicae urinaria, ovarium, cornu uteri, corpus uteri, vagina ve vulva’larının sertlik, elastikiyet, yapışkanlık, ezilebilirlik, dirençlilik ve sakızlı olma, değerleri ile urethra ve clitoris’in de renk değerlerini yansıtan L, a, b değerleri incelenebilirken, ureter ve tuba uterina’larda textür ve renk analizleri gerçekleştirilemedi. Alkid resin metodu ile hazırlanan materyaller (G3), taze (G1) ve formaldehitle hazırlanan materyallerle (G2) karşılaştırıldığında; kimi zaman taze dokuya yakın, kimi zaman formaldehitli materyallerin özelliklerini yansıtan, kimi zamanda kendine has özellikler ortaya koyan, kokusuz, uzun süre muhafaza edilebilecek, orijinal rengine yakın, kuru ve anatomi eğitim öğretiminde kullanılabilecek materyaller elde edildi. Alkid resin metodu ile hazırlanan böbrek materyallerin normal dokudan daha sert olduğu, ovarium’larda normal dokudan daha yumuşak karakter gösterdiği fakat organda deformasyona rastlanmadığı, sarı renk değerlerinin taze ve formaldehitli materyallere göre tüm organlarda daha fazla olduğu belirlendi. Norduz koyununun urogenital sistem organlarının diğer koyun tiplerine benzediği, farklı çıkan makroanatomik ve subgross ölçülerin yaş, doğal yaşam, besleme gibi çevresel ve etkisel faktörler neticesinde değişmiş olabileceği düşünülmektedir. Tüm bu anlatımlar çerçevesinde bazı dokularda oluşan problemlerin giderilmesi ve Alkid resin metodunun sağlık riskinin araştırılması için yeni çalışmalara ihtiyaç vardır

Anahtar Kelimeler:

Anatomi, Alkid resin, Urogenital sistem, Norduz koyunu

Investigation of Macro Anatomy of The Urogenital System Organs of Norduz Sheep by Using The Method of Alkyd Resin and Preparation of Their Cadavers

This study had two aims. First was to determine whether urogenital system organs of Norduz Sheep that prepared by the method of Alkyd resin, can be used in practice of education and teaching of Veterinary Anatomy. Second was to compare the fresh and formaldehyde prepared cadavers with the Alkyd resin prepared one. Twenty adult Norduz sheep were used in the study. These animals consisted groups G1 (six animals), G2 (six animals), G3 (eight animals). Animals of G2 and G3 perfused with Spence fixative via arteria. Animals of G3 were passed from the stages of washing, removing of oil and water from the materials, purification, burial, pre-drying, impregnation and drying. Kidneys, bladders, ovaries, cornu uteries, corpus uteries, vagens, vulvas of animals in G1, G2 and G3 were investigated, for their hardness, springiness, adhesiveness, chewiness, resilience, gumminess and the color values that reflecting the urethra and clitoris as L, a, b. In comparison, Alkyd resin-prepared materials sometimes demonstrated close similarity to the fresh tissue, sometimes reflected the characteristics of formaldehyde materials, sometimes demonstrated its unique features such as odorless, long time preservation, close to the original color, dry, and can be used as materials for teaching of anatomy education. It was observed that the urogenital organs of Norduz sheep were similar to other sheep species. Norduz sheep were thought to be altered by the environmental factors such as age, habitat and nutrition. Within the framework of all of these narratives new studies are necessary to eliminate the problems which occur in some tissues and to investigate the health risk of the method

Keywords:

Anatomy, Alkyd resin, Urogenitally systems, Norduz sheep,

PDF

___

Akçapınar H (2000). Koyun Yetiştiriciliği, 2. Baskı. İsmat Matbacılık, Ankara.
Alaçam E (2001). Evcil Hayvanlarda Doğum ve Jinekoloji. Bölüm 6, Alaçam E (Ed), 3. Baskı, Medisan Yayınevi, 71-75, Ankara.
Arı HH, Çınaroğlu S (2011). A new approach to preservation of some organs using alkyd resin. Res Vet Sci, 90, (1), 16-19.
Arı HH, Soygüder Z, Çınaroğlu S (2010). Alkid resin kullanılarak keçi ön ve arka bacağının kadavrasının hazırlanması. VI. Ulusal Veteriner Anatomi Kongresi, Bildiri Kitapçığı, 105-106, Afyonkarahisar.
Belge B, Bakır B (1999). Veteriner Anasteziyoloji ve Reanimasyon. YYÜ Vet. Fak. Yayınları, Van.
Bingöl M (1998). Norduz Koyunlarının Döl ve Süt Verimi ile BüyümeGelişme ve Dış Yapı Özellikleri. YYÜ Fen Bil. Enst, Doktora Tezi, Van.
Çınaroğlu S, Arı HH, Soygüder Z (2010). Alkid resin kullanılarak kalp kadavrasının hazırlanması. VI Ulusal Veteriner Anatomi Kongresi, Bildiri Kitapçığı, 25-26, Afyonkarahisar.
Da Silva RMGE, Ribeiro AACM (2004). Preservation of cadavers for surgical technique training. Vet Surg, 33, 606–608.
Ertaş N, Doğruer Y (2010). Besinlerde tekstür. Erciyes Ü Vet Fak Derg, 7, (1), 35-42.
Kuş İ, Zararsız İ, Ögetürk M, Yılmaz HR, Sarsılmaz M (2008). Deneysel formaldehit toksisitesinde testis SOD, GSH-Px, MDA düzeyleri ve ω-3 yağ asitlerinin koruyucu etkisi. Fırat Tıp Derg, 13, (1), 1-4.
Minitab (2010). MINITAB 16. trail version. http://www.minitab.com/enTR/products/minitab/free-trial.aspx, Erişim Tarihi: 20.05.2010.
Reinderbenrg JS, Laitman JT (2002). The new face of gross anatomy. Anat Rec, 269, 81-88.
Spss (2011). Spss 20.0 evaluation version for Windows, SPSS Inc. New York, US.
Strauss RT, Kinzie MB (1991). Hi-tech alternatives to dissection. Am Biol Teac, 53, 154-158.
Şendemir E (1991). Formaldehit kullanımı ve zararları. UÜ Tıp Fak Derg, 2, 361-365.
Ülker H, Gökdal Ö, Aygün T, Karakuş F (2004). Karakaş ve Norduz koyunlarının temel üreme özellikleri bakımından karşılaştırılması. YYÜ Ziraat Fak Tar Bil Derg, 14, (1), 59-63.
Ünal EF (2001). Evcil Hayvanlarda Doğum ve Jinekoloji. Bölüm 24, Alaçam E (Ed), 3. Baskı, Medisan Yayınevi, 311-312, Ankara.
Ünsaldı E, Çiftçi MK (2010). Formaldehit, kullanım alanları, risk grubu, zararlı etkileri ve koruyucu önlemler. YYU Vet Fak Derg, 21, (1), 71-75.
Yıldız B, İkiz İ (1993). Kadavra yapımında ve korunmasında yaygın olarak kullanılan tespit sıvıları. UÜ Vet Fak Derg, 12, (1), 129-135.
Yılmaz HR, Özen OA, Songur A, Söğüt S, Özyurt H, Sarsılmaz M (2002). Subkronik formaldehit inhalasyonunun sıçanlarda bazı böbrek enzim aktivitelerine etkisi. Van Tıp Derg, 9, (1), 1-5.
Zararsız İ, Kuş İ, Çolakoğlu N, Pekmez H, Yılmaz HR, Sarsılmaz M (2004). Formaldehit maruziyeti sonucu sıçan akciğerinde oluşan oksidatif hasara karşı melatonin hormonunun koruyucu etkisi: Işık Mikroskobik ve Biyokimyasal Çalışma. Van Tıp Derg, 11, (4), 105-112.
Zararsız İ, Kuş İ, Yılmaz HR, Pekmez H, Ögetürk M, Sarsılmaz M (2004). Sıçan prefrontal korteksinde formaldehit maruziyetiyle oluşan oksidatif hasara karşı omega-3 yağ asitlerinin koruyucu etkisi. Fırat Tıp Derg, 9, (2), 35-39.