Dünya kedi ırkları arasında özel bir yere sahip olan Van kedisi, bir gözü mavi, diğeri sarı, kar beyazı kadife benzeri yumuşak tüyleri ile bilinen sevecen mizaçlı, yüzmeyi seven bir kedi ırkıdır.Yüzüncü Yıl Üniversitesi Van Kedisi Araştırma Merkezi Van kedilerinin sayısında meydana gelen azalmaları önlemek için bu kedileri koruma altına almıştır. Halen bu merkeze kayıtlı 95 adet saf Van kedisi bulunmaktadır.Merkezimize getirilen 95 adet Van kedisinin beş tanesinde high-rise sendromu olgusu görülmüştür. Bu olguların ikisinde (°/o 40) hipotermi ve solunum güçlüğü, üçünde (°/o 60) ise sert damak yarığı, epistaxis ve diş kırıkları tespit edilmiştir. Hipotermili kedilerde mandibular-thoracal kırıklar, anormal solunum gözlenmiş olup bir tanesi şoktan dolayı ölmüştür. Diğerleri ise başarılı bir şekilde tedavi edilmiştir. Sonuç olarak, high-rise sendromunun Van kedilerinde °/o 4.5 oranında var olduğu, sendromun ortaya çıkışında cinsiyetin etkili olmadığı ancak gençlerde ve ilkbahar mevsiminde daha fazla görüldüğü gözlenmiştir. Bu oranın Amerika ve diğer büyük metropollerle karşılaştırıldığında düşük olduğu, bunun da Van’da yüksek binaların fazla sayıda olmadığından kaynaklanabileceği kanaatindeyiz.

The Turkish Van Cat is a world-famous cat among the world cat breeds, which is also known as odd-eyed cat, voith snow-white, velvet-like soft fur. It is well known with human-like behaviors being affectionate both to his/her owners and strangers. The numbers of these cats a re decreasing dramatically which, a re being protected by a research centre called Van Cat Research Centre and founded by Yüzüncü Yıl University. 95 Van Cats registered to Van Cat Research Çenter were brought to our polyclinic with complaint of high-rise syndrome. Clinical examinations performed revealed that forty percent (40 °/o) of these cats (2 cats) had hypothermia and dyspnea, sixty percent (60 °/o) of the cats (3 cats) had hart palate fracture, epistaxis and dental fractures. İn one of the cats with hypothermia, the death because of shock, mandibular and thoracal fracture and abnormal respiration patterns were observed. Dyspneic cats were treated. Expect the cat that died because of shock. The others ıvere treated successfully. As a result, in these cases, in 5 cats treated, percentage of high-rise syndrome was seen to be 4,5. This result is lower than that of America and other metropolis data if a comparison is to be made. There does not seem to be a sex or breed predisposition, but younger cats seem to be more prone to falling. A considerable seasonal trend (spring through early fail) exists in Van cats. The reason for this is that there are not so many high buildings in Van. Consequently, high-rise syndrome does not appear so much in this area.