Makalede, Türk yazılı anıtların meydana çıkması, ayrıca Arap işaretleriyle yazılan Türk-Osmanlı vakâyiᶜ-nâmeleri geleneklerinin evrimi ve gelişimi ele alınmaktadır. Bu gibi yazılar Ukrayna topraklarında milli-tarihsel gelişmelerin süreçleri hakkındaki bilgileri de içermektedir. Bu meselenin araştırılmasıyla ilgili bir sıra dilsel ve tarihsel terimlerin de doğru değerlendirilmesi önem taşımaktadır. Söylenilmesi gereken hususlardan biri de geleneksel Türkçenin Kırım Yurdu’nda edebi dil olarak kullanılmasıdır. Türk-Osmanlı elyazmaları, XVI. yüzyılın ortasından XVIII. yüzyılın ikinci çeyreğine kadar Ukrayna Kazak Hatmanlığı dönemine ait özel bilgileri ihtiva etmektedir. Ayrıca vurgulanması gerekir ki, çağdaş Türkolojide Osmanlıca geleneksel Türkçenin bir türü olarak Türkî ( تُرْكىِ ) veya lisan-ı Türkî Osmanî (عُثْمَانِى تُرْكِى لِسَانِى ) adları altında da kullanılmıştır. 

The article deals with the origin and development of Turkic written monuments, particularly with the formation of traditions of the Arabographic Ottoman Turkish chronicles written in the “Turki” Language, containing data about the development of the ethic and historic processes that were taking place on the territory of Ukraine. Concerning this problem, an exact interpretation of some linguistic and historiographic terms is needed. Besides, it should be noted that then the classical Turkish language performed the function of the literary language in the Crimean area as well. The manuscript documents written in the Ottoman Turkish Language between the second part of the 16th century and the first quarter of the 18th century had their own special features. In the modern Turkic Studies the Ottoman Turkish Language means the variant of the Turkish Language − “Turki” (تُرْكىِ) that was used in the Ottoman Empire during the above said historic period, and which became known under the name “the Turkic Ottoman’ or ‘the Ottoman Turkish” Language (لِسَانِى تُرْكِى عُثْمَانِى ).