19326

Türk Akademisinde Lisansüstü Süreçlerde Yaşanan Sorunlara Bir Çözüm Önerisi Olarak Akademik Koçluk

Koçluk, insanların hem eğitim hem mesleki hayatlarında faydalanabilecekleri bir farkındalık, öğrenme ve dönüşüm metodolojisidir. Bu etkileri ile koçluk İngiltere başta olmak üzere bazı gelişmiş ülkelerin dikkatini çekmiş, eğitimde koçluğun yaygınlaştırılması bu ülkelerin eğitim politikası haline gelmiştir. Diğer yandan ülkemizde eğitimde koçluğun etkisine yönelik bilimsel anlamda yeterli sayıda sistematik araştırmadan bahsetmek maalesef mümkün görünmemektedir. Uluslararası literatürde yapılan mevcut çalışmalar koçluğun öğrencinin başarısında, öğrenmeye karşı tutumlarında, öğrencinin eğitim süreçlerine katılımında pozitif etkisi olduğunu göstermektedir. Bu noktada eğitim süreçlerinde etkili olan koçluğun özellikle lisansüstü eğitimi gibi yetişkin kitleyi hedefleyen bir arenada nasıl bir etki yaratacağı merak konusudur. Bu bağlamda bu çalışmada Türkiye’deki lisansüstü eğitim süreçlerinde yaşanan problemlere çözüm önerisi olarak akademik koçluk, alternatif bir iletişim ve destek metodolojisi olarak ele alınacaktır. Öncelikli olarak mevcut çalışmalar doğrultusunda Türkiye’de mevcut lisansüstü eğitim süreçlerinde karşılaşılan problemlere değinilecektir. Daha sonra mevcut uluslararası uygulamalı çalışmalardan hareketle sözü edilen bu problemlere akademik koçluğun bir çözüm mekanizması olarak olası katkıları üzerinde durulacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Koçluk, akademik koçluk, lisansüstü süreç koçluğu, lisansüstü eğitim problemleri, koçluk temelli akademik danışmanlık

Academic Coaching as a Solution Tool to the Problems of the Graduate Processes in Turkish Academy

Coaching is an awareness, learning, and transformation methodology which people can utilize from in both education and professional life. These benefits have attracted the attention of some developed countries, especially the UK, and the implementation of coaching in education has become the education policy of these countries. On the other hand, it does not seem possible to mention a sufficient number of scientific and systematic studies on the effect of coaching in education in Turkey. Current studies in the international literature show that coaching has a positive effect on student success, attitudes towards learning, and student participation in educational processes. At this point, it is a matter of curiosity how coaching, which is effective in educational processes, will have an impact in an arena targeting an adult learners, especially graduate education. In this context, the aim of this study is to consider academic coaching as an alternative solution proposal in order to offer a solution to the problems experienced in postgraduate education processes in Turkey. First of all, the problems encountered in the current postgraduate education processes in Turkey’s academy will be mentioned with reference to the current studies. Later, the possible contributions of academic coaching as a help mechanism to these problems will be emphasized, based on the current international applied coaching studies.

Keywords:

Coaching, academic coaching postgraduate education problems, coaching based academic counseling., coaching based academic counseling., coaching based academic counseling, post graduate coaching,

PDF

___

Ahern, K. & Manathunga, C. (2004), Clutch-Starting stalled research student, Innovative Higher Education 28(4):237-254, September.
Akbulut, H. İ., Çepni, S. & Şahin, Ç. (2013). Doktora tez sürecinde karşılan problemlerin belirlenmesi: Eğitim fakültesi örneği. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 50-69.
Andreanoff, J. (2016). Issues in conducting quantitative studies on the impact of coaching and mentoring in higher education, International Journal of Evidence Based Coaching and Mentoring, 10, 202-216.
Arastaman, G., Uslu, O., Arslan, S. S. & Gülsoy Kerimoğlu, P. N. (2020). Eğitim yönetimi alanında doktora öğrencisi olmak: Lisansüstü öğrencilerin bakış açısından fenomenolojik bir inceleme. Egitimde Nitel Araştırmalar Dergisi – Journal of Qualitative Research in Education, 8(4), 1323-1346.
Ayas, A., & Kala, N. (2007). Danışman- lisansüstü öğrenci ilişkisinde beklentiler ve karşılaşılan problemler. III. Lisansüstü Eğitim Sempozyumu. 17- 20 Ekim. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Azad, A. & Kohun. F. (2007). Dealing with social ısolation to minimize doctoral attrition – a four stage framework, International Journal of Doctoral Studies, Volume 2, 33-49.
Bair, C. & Haworth, J. (2004). Doctoral student attrition and persistence: A meta-synthesis of research higher education. In J. C. Smart (Ed.), Higher Education: Handbook of Theory and Research 19 (481-534). Dordrecht: Kluwer Academic Publishers.
Bakioğlu, A. & Gürdal, A. (2001). Lisansüstü tezlerde danışman ve öğrencilerin rol algıları: yönetim için göstergeler, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21, 9-18.
Balı, O. & Dönmez, B. (2018). Eğitim bilimleri anabilim dalı doktora öğrencilerinin karşılaştıkları problemler ve çözüm önerileri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19/3 (December) 284-309.
Balkıs, M., Durdu, E., Buluş, M. & Duru, S. (2006). Üniversite öğrencilerinde akademik erteleme eğiliminin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi, Ege Eğitim Dergisi, (7) 2, 57–73.
Barnes, B. J. & Randall, J. (2012). Doctoral student satisfaction: an examination of disciplinary, enrollment, and institutional differences. Res High Educ 53, 47-75.
Can, G. & Walker, A. (2011). “A model for doctoral students’ perceptions and attitudes toward written feedback for academic writing,” Research in Higher Education, vol. 52, no. 5, pp. 508– 536.
Carmel, R. G. & Miller, W. P. (2015). Mentoring and coaching in academia: Reflections on a mentoring/coaching relationship, Vol 13, Issue 4. 479-491.
Downey, M. (2003). Effective Coaching: Lessons from Coaches’ Coach, Texere Publishing.
Ekinci, C. E. (2011). Bazı sosyoekonomik etmenlerin Türkiye’de yükseköğretime katılım üzerindeki etkileri. Eğitim ve Bilim, 36(160), 281-297.
Ezebilo, E. E. (2012). Challenges in post graduate studies: Assessments by doctoral students in Swedish university. Higher Education Studies, 2(4), 49-57.
Fillery-Travis A. & Lane, D. (2006). Does coaching work or are we asking the wrong question? International Coaching Psychology Review Vol. 1 No. 1 April, 23-26.
Geber, H. (2010). Coaching for accelerated research productivity in Higher Education, International Journal of Evidence Based Coaching and Mentoring, Vol. 8, No. 2. 64-78.
Grant, A. M. (2001). Towards a psychology of coaching. Coaching Psychology Unit, School of Psychology, University of Sydney, New South Wales, Australia.
Grant, A. M. (2003). The impact of life coaching on goal attainment, metacognition and mental health, Social Behavior and Personality: An International Journal, 31(3), 253-263.
Grant, B. & Graham, A. (1999). Naming the game: Reconstructing graduate supervision. Teaching in Higher Education, 4 (1), 77-89.
Green, K. E. & Raymond, Kluever, C. (1997). The dissertation. barriers scale, The annual meeting of the American Educational Research Association, Chicago, March.
Green, K. E. (1995). Academic procrastination and perfectionism: a comparison of graduates and ABDs. Paper presented at the American Educational Research Association Symposium, April 18-22, 1995, San Francisco, CA.
Green, S., Grant, A. & Rynsaardt, J. (2007). Evidence-based life coaching for senior high school students: Building hardiness and hope. International Coaching Psychology Review, 2, 24-32.
Griffiths, K. E. (2005). Personal coaching: A model for effective learning, Journal of Learning Design 1(2), February, 55-65.
Godskesen, M. & Kobayashi, S. (2016). Coaching doctoral students – a means to enhance progress and support self-organisation in doctoral education, Studies in Continuing Education, 38:2, 145-161, DOI: 10.1080/0158037X.2015.1055464.
Günay, D. (2018). Türkiye’de lisansüstü eğitim ve lisansüstü eğitime felsefi bir bakış, Üniversite Araştırmaları Dergisi, 1 (2) , 71-88 . DOI: 10.32329/uad.450965.
Hargrove, R. (1995). Masterful coaching: extraordinary results by impacting people an the way they think and work together. San Francisco: Jossey-Bass.
Hargrove, R. (2003) Masterful coaching (revised edition). San Francisco: Jossey-Bass Pfeiffer.
HECACADEMY, 2021. https://www.heacademy.ac.uk/system/files/happiness_in_uk_post-graduate_research_in_uk_heis_2013-2015_v1.1.pdf (Erişim Tarihi: Mart, 2021).
ICF, (2021). https://www.icfturkey.org/wp-content/uploads/2020/11/2020-ICF-K%C3%BCresel-Ko%C3%A7luk-Ara%C5%9Ft%C4%B1rmas%C4%B1 %C3%96zeti_T%C3%BCrk%C3%A7e.pdf (Erişim Tarihi: Mart, 2021).
Ioanna, I., Lech, A., & Barnes, V. (2016). Coaching in higher education, Coaching in Professional Contexts, (Ed). C. Van Nieuwerburgh, London: Sage, ss. 145-158.
Ives, G. & Rowley, G. (2005). Supervisor selection or allocation and continuity of supervision: PhD students’ progress and outcomes. Studies in Higher Education, 30 (5), 535–555.
Jairam, D. & Kahl, D. H. Jr. (2012). Navigating the Doctoral Experience: The Role of Social Support in Successful Degree Completion”, International Journal of Doctoral Studies, Volume 7, 311-329.
Joseph, S. & Bryant-Jefferies, R. (2007). Person centred coaching psychology. In S. Palmer. and A. Whybrow (Ed.), Handbook of Coaching Psychology, 211–228. East Sussex: Routledge.
Kağan, M. (2009). Determining the variables which explain the behavior of academic procrastination in university students. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences (JFES), 42, 113-128.
Kandemir, M. (2014). Reasons of academic procrastination: Self-regulation, academic self-efficacy, life satisfaction and demographics variables. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 152, 188-193.
Karaman, S. & Bakırcı, F. (2010). Türkiye’de lisansüstü eğitim: Sorunlar ve çözüm önerileri. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 5(2), 94-114
Karadağ N. & Özdemir, S. (2017). Türkiye’de doktora eğitimi sürecine ilişkin öğretim üyelerinin ve doktora öğrencilerinin görüşleri, Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, Cilt 7, Sayı 2, 267-281.
Kaya, S., Sezgin, G. & Kavcar, N. (2005). Eğitim bilimleri enstitüsünde lisansüstü eğitimin öğrenci ve öğretim üyesi açısından değerlendirilmesi, Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, (17), 321-326.
Kearns, H., Gardiner, M., & K, Marshall. (2008). Innovation in PhD completion: the hardy shall succeed (and be happy!) Higher Education Research & Development, Vol. 27, No. 1, March, 77–89.
Keane, M. (2016). Coaching interventions for postgraduate supervision courses: promoting equity and understanding in the supervisor–student relationship, South African Journal of Higher Education, Volume 30, Number 6, 94‒111.
Kimsey-House, L., K. Kimsey-House, H. Sandahl & P. Whitworth. (2011). Co-active coaching. London and Boston: Brealey Pubishing.
Koçluk Mesleği, (2021). https://ailevecalisma.gov.tr/media/3232/kocluk_meslegi.pdf. (Erişim tarihi: Mart, 2021).
Korkut, M., Muştan, T. & Yalçınkaya, M. (1999). Araştırma görevlilerinin sorunları, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 5(1), 19-3, 56(3), 365–377.
Ku, H.-Y., Lahman, M. K. E., Yeh, H.-T. & Cheng, Y.-C. (2008). Into the academy: Preparing and mentoring international doctoral students. Educational Technology Research and Development, 56 (3), 365–377. https://doi.org/10.1007/s11423-007-9083-0.
Kurnaz, M. A. & Alev, N. (2009). İlköğretim ve ortaöğretim lisansüstü öğrencilerinin ders seçimi yaklaşımları ve ilgili sorunları. Türk Fen Eğitimi Dergisi,6 (3), 28-52.
Laura, G. L. & De Wilde, J. (2018). The impact of coaching doctoral students at a university in London, International Journal of Evidence Based Coaching and Mentoring, Vol. 16 (2), 55-68.
Le Roux, I. (2018). Coaching as support for postgraduate students: A case study. SA Journal of Human Resource Management/SA Tydskrif vir Menslikehulpbronbestuur, 16(0), a939.
Lee, A. (2018). How can we develop supervisors for the modern doctorate?, Studies in Higher Education, 43:5, 878-890.
Lech, A. M., van Nieuwerburgh, C., & Jalloul, S. (2017). Understanding the experience of PhD students who received coaching: an interpretative phenomenological analysis, Coaching: An International Journal of Theory, Research and Practice, 60-73.
Li, S. & Seale, C. (2007). Managing criticism in Ph.D. supervision: A qualitative case study. Studies in Higher Education, 32(4), 511–526.
Lovitts, B. E. (2001). Leaving the Ivory Tower: the causes and consequences of departure from doctoral study. Lanham: Rowman & Littlefield.
Lovitts, B. E. (2005). Being a good course‐taker is not enough: a theoretical perspective on the transition to independent research, Studies in Higher Education, 30:2, 137-154.
MacLennan, N. (1999). Coaching and Mentoring, Hampshire: Gower.
Meydan, G. (1994). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü’ne kayıtlı lisansüstü öğrencilerin sorunları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
McAlpine, L. & McKinnon, M. (2013). Supervision – the most variable of variables: student perspectives, Studies in Continuing Education, 35:3, 265-280.
McCarthy, G. (2012). The case for coaching as an approach to addressing challenges in doctoral supervision. International Journal of Organisational Behaviour, 17 (1), 15-27.
Mühlberger, M.D., & Traut-Mattausch, E. (2015). Leading to effectiveness: Comparing dyadic coaching and group coaching. Journal of Applied Behavioural Science 5(2), 198–230.
Middleton, J. (2015). Cultural intelligence: CQ: The competitive edge for leaders crossing borders. London: Bloomsbury.
Lynn, N., Cook. J. & Ross, C, (2018). Adopting coaching for doctoral supervision: opportunities and challenges for HRD, Human Resource Development International, 1-27.
Nayır, F. (2011). Eğitim bilimleri alanında lisansüstü öğrenim görmekte olan müfettiş, okul yöneticisi ve öğretmenlerin sorunları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 44(2), 199-222.
Özmen, Z. M., & Aydın Güç, F. (2013). Doktora eğitimi ile ilgili yaşanan zorluklar ve baş etme stratejileri: Durum çalışması. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 3(3), 214-219.
Passmore, J. & Brown, A. (2009). Coaching non-adult students for enhanced examination performance: a longitudinal study. Coaching: An International Journal of Theory, Practice and Research, 2, 54-64.
Platon, Diyaloglar, Çev. Teoman Aktürel, Remzi Kitabevi, 2020.
Pyhältö, K., Toom, A., Stubb, J., & Lonka, K. (2012). Challenges of Becoming a Scholar: A Study of Doctoral Students' Problems and Well-Being, ISRN Education, October (2), 1-12.
Ryan, R., Deci, M. & L, Edward. (2000). Self-determination theory and the facilitation of intrinsic motivation, social development, and well-being. American Psychologist, Vol 55(1), Jan. 68-78.
Sarıkaya Aydın, K., & Koçak, S. (2016). Üniversite öğrencilerinin zaman yönetimi becerileri ile akademik erteleme düzeylerinin incelenmesi, Uşak Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2(3), 17- 38.
Sayan, Y. & Aksu, H. H. (2005). Akademik personel olmadan lisansüstü eğitim yapan bireylerin karşılaştıkları sorunlar üzerine nitel çalışma: Dokuz Eylül Üniversitesi – Balıkesir Üniversitesi. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, (17), 59-66.
Schulz, B. (2008). The Importance of Soft Skills: Education beyond academic knowledge, NAWA Journal of Language and Communication, June.
Sevinç, B. (2001). Türkiye’de lisansüstü eğitim uygulamaları, sorunlar ve öneriler. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 34(1-2), 125-137.
Suna, Ç., Karadağ, R. & Selanik Ay, T. (2007). Yüksek lisans programı öğrencilerinin bilimsel araştırma sürecinde karşılaşılan sorunlara ilişkin görüşleri. Eğitim Bilimleri Enstitüsü III. Lisansüstü Eğitim Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Eskişehir.
Theeboom, T., Beersma, B. & van Vianen, A. E. M. (2014). Does coaching work? - A meta-analysis on the effects of coaching on individual level outcomes in an organizational context. The Journal of Positive Psychology: Dedicated to Furthering Research and Promoting Good Practice, 9(1), 1-18. https://doi.org/10.1080/17439760.2013.837499
TUİK, 2021. www.tuik.gov.tr (Erişim Tarihi: Mart, 2021).
Ünal, Ç. & İlter, İ., (2010), Sınıf Öğretmeni Adaylarının Lisansüstü Eğitime Olan Tutumları (Fırat, Erzincan ve İnönü Üniversitesi Sınıf Öğretmenliği ABD Örneği). Atatürk Üniversitesi Sosal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14 (2), 147- 164.
Van Hout, H. (1991). A casual model for assessing problems of Dutch research assistants (PhDStudents). Paper Presented at the Annual Meeting of the Association for the Study of Higher Education, Boston.
Van Nieuwerburgh, C. (2012). Coaching in Education: An overview. C. Van Nieuwerburgh (Ed.), In Professional coaching series. Coaching in education: Getting better results for students, educators, and parents, (3-23), Karnac Books.
Wadesango, N. & Machinggambi, S. (2011). Post graduate students’ experiences with research supervisors. Journal of Sociology and Anthropology, 2(1), 31-37.
Wats, M. & Wats, R. K. (2009) Developing soft skills in students, International Journal of Learning. Vol. 15 Issue 12, 1-10. Graphs.
World Rankings, 2021. https://www.topuniversities.com/university-rankings/world-university-rankings/2021. (Erişim Tarihi: Mart, 2021).
Wright, T. (2003). Postgraduate research students: people in context?, British Journal of Guidance and Counselling, Vol. 31, no. 2, 209–227.
Wright, L. (1990). Full time teaching and the ABD phenomenon. Paper presented at the annual convention of the Speech Communication Association, Chicago, IL.
Yesil, R. & Şahan, E. (2016). Candidate teachers’ reasons for academic proscrastination. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12 (2), 219-236.
YÖK, 2021. http://www.yok.gov.tr/uak/yonetmelikler/lusinav.pdf. (Erişim Tarihi: Mart, 2021).
Zhao, C., Golde, C. M. & McCormick, A. C. (2007). More than a signature: how advisor choice and advisor behaviour affect doctoral student satisfaction”, Journal of
Further and Higher Education, 31:3, 263-281.
Zeus, P. & Skiffington, S. (2002). The coaching at work toolkit: A complete guide to techniques and practices. Sydney: McGraw Hill.