KKTC DEMOKRASİSİNİN SAMUEL HUNTINGTON’IN “TWO TURNOVER TEST” MODELİ DOĞRULTUSUNDA DEĞERLENDİRİLMESİ*

KKTC Demokrasisinin Samuel Huntington’ın “Two Turnover Test” Modeli Doğrultusunda Değerlendirilmesi isimli çalışmanın amacı, KKTC’de yapılmış olan genel seçimler üzerinden, siyasal sistemin meşruluğunu ve demokrasinin pekişmesini ölçmektir. Bu ölçüm için Samuel Huntington’ın İki El Değiştirme Testi olarak Türkçeye çevrilen Two Turnover Test’i kullanılmıştır. Seçim yolu ile iktidarın adil ve barışçı yollardan iki kere değişiminin temel olduğu bu teste göre KKTC tarihinde yapılmış olan seçimler tablo haline getirilerek incelenmiştir. Testin gerekleri doğrultusunda yapılan bu inceleme neticesinde olumlu bir sonuca ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

KKTC, İki El Değiştirme Testi, Seçim, Demokrasi

EVALUATION OF TURKİSH REPUBLİC OF NORTHERN CYPRUS DEMOCRACY THROUGH SAMUEL HUNTINGTON'S "TWO TURNOVER TEST" MODEL

The purpose of this study is to measure the legitimacy of the political system and the consolidation of democracy over the general elections held in the Turkish Republic of Northern Cyprus. For this measurement, Samuel Huntington's Two Turnover Test, which was translated into Turkish as the “İki El Değiştirme Testi”, has been used. According to this test, which is the based of a change of power through fairly and peaceful ways by election twice, the elections made in the history of the TRNC has been made a table and examined. As a result of this examination made in line with the requirements of the test, a positive result has been achieved

Keywords:

TRNC, Two Turnover Test, Election, Democracy,

PDF

___

Aydoğdu, A. (2005). Tarihsel süreçte Kıbrıs Türk seçimleri ve yönetimleri, Ankara: BRC Basım.
Bratton M. (2004). The ‘alternation effect’ in Africa. Journal of Democracy 15(4), pp. 147-158.
Chang, E. C.C. (2010). Vote Shifting and Democratic Consolidation in East Asian Democracies Evidence from Taiwan and South Korea. Taiwan Journal of Democracy, 6(2), pp. 75-99.
Chu, Y. & Im, H. B. (2011). Power Rotation and Democratic Consolidation in South Korea and Taiwan. Democracy in East Asia and Taiwan in Global Perspective.
Dahl, R. A. (1971). Polyarch:. Participation and opposition. New Haven: Yale University Press.
Dahl, R. A. (2010) Demokrasi Üzerine. (Çev. B. Kadıoğlu). Ankara: Phoenix Yayınevi.
Gözler, K. (2000). Türkiye’de hükümetlere nasıl istikrar ve etkinlik kazandırılabilir? (başkanlık sistemi ve rasyonelleştirilmiş parlâmentarizm üzerine bir deneme), Türkiye Günlüğü, 62, s.25-47.
Hasgüler, M. (1995). TC'den Kıbrıs'a dış müdahaleler, Birikim Dergisi, 75.
Heywood, A. (2011). Siyaset. Ankara: Adres Yayınları.
Huntington, S. P. (1996). Üçüncü Dalga: Yirminci Yüzyıl Sonlarında Demokratlaşma. (Çev. E. Özbudun). İstanbul: Yetkin Yayınları.
Karadağ, A. (2011). Avrupa Birliği’ne üyelik sürecinde Türkiye’de demokratikleşme, sivil toplum ve sendikalar, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(3), 29-52.
Lijphart, A. (2014). Demokrasi modelleri: Otuz altı ülkede yönetim biçimleri ve performansları. İstanbul: İthaki Yayınevi.
Muno, W. (2012). Democracy and the rule of law in Mexico, Kas Internatıonal Reports, 10.
O’Donnell, G. (1992).Transitions, continuities, paradoxes. In S. Mainwaring, G. O'Donnell, & J. S. Valenzuela (Eds.), Issues in Democratic Consolidation: The New South American Democracies in Comparative Perspective (pp. 47-63). Notre Dame: University of Notre Dame Press.
O’Donnell, G. (1994). Delegatıve democracy, Journal of Democracy, 5(1).
Özalp, O. N. (2008). Türkiye demokrasilerin neresinde? Demokrasi tiplemeleri ışığında Türkiye örneğine yeni bir bakış denemesi, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, 66(2), 129-161.
Özbudun, E. (2007). Çağdaş Türk politikası demokratik pekişmenin önündeki engeller. (Çev. A. R. Usul). İstanbul: Doğan Egmont Yayınları.
Przeworski, A. (1991). Democracy and the market political and economic reforms in Eastern Europe and Latin America. Cambridge: Cambridge University Press.
Sartori, G. (1997). Karşılaştırmalı anayasa mühendisliği yapılar özendiriciler ve sonuçlar üzerine bir inceleme. (Çev. Ergun Özbudun). İstanbul: Yetkin Yayınları.
Schedler, A. (2001). Measuring democratic consolidation. Studies in Comparative International Development, 36(1), pp. 66-92.
Schmidt, M. G. (2001). Demokrasi kuramlarına giriş. (Çev. M. E. Köktaş). Ankara: Vadi Yayınları.
Stratejik Düşünce Enstitüsü (2010). KKTC siyaseti ve Kıbrıs sorunu, Ankara: SDE Analiz.
Şimşir, B. (2004). AB, AKP ve Kıbrıs. Ankara: Bilgi Yayınevi.
Yaka, Ö. (2011). ‘Ulusal dava’dan ‘ayakbağı’na: Kıbrıs siyasetinin dönüşümü, Memleket Siyaset Yönetim, 6(16).