YERELLEŞME VE YEREL DEMOKRASİNİN GÜÇLENDİRİLMESİ BAĞLAMINDA YEREL KATILIM

Yerelleşme, yerel demokrasi çerçevesinde katılım kavramını önemli hale getirmektedir. Yerel katılım, yerel yönetim ve yerel demokrasi kavramlarının ayrılmaz bir parçası olarak görülmelidir. Yerel demokrasi, temsil dışında katılımı da gündeme getirmiştir. Çünkü günümüz toplumları kamusal karar süreçlerinde daha fazla ve daha etkin yer almak istemektedir. Katılım, yerel hizmetlerin üretilmesinde halkın istek ve taleplerinin karşılanmasını sağlar. Bununla birlikte kamuoyu denetimini de gerçekleştirir. Dolayısıyla yerel demokrasinin güçlendirilmesinde yerel katılım önemli bir argümandır. Bu makalenin amacı, yerel halkın karar süreçlerine katılımını ve bu katılımın yerel demokrasiye olan katkısını incelemektir.

LOCAL PARTICIPATION IN THE CONTEXT OF STRENGTHENING DECENTRALIZATION AND LOCAL DEMOCRACY

Decantralization makes the concept of participation important within the frame of local democracy. Local participation, local government and local democracy should be seen as inseparable parts of this concept. Local participation has also brought forward the notion of participation besides representation. Because, today’s societies are more involved in taking part in public decision making process. Participation provides the fulfillment of demands of public during the production of local services. Besides, participation executes the public supervision. Therefore, localparticipation is an important argument. The purpose of this article to examine the participation of local public in decision-making processes and its contribution to local democracy

___

  • Alkan, H. (2000). Karar alma süreçlerine katılım sistemleri açısından türkiye ekonomik ve sosyal konseyi. Amme İdaresi Dergisi. Cilt 33, Sayı:2, 57-77.
  • Atay, C. (1999). Devlet yönetimi ve denetimi. İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Balcı, Asım. (2003). E-Devlet: kamu yönetiminde yeni perspektifler, fırsatlar ve zorluklar. İçinde A. Balcı vd. (Eds.), Kamu Yönetiminde Çağdaş Yaklaşımlar. Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Coşkun, A. V. (1999). Yerel yönetimler ve demokrasi. Türk İdare Dergisi, 422.
  • Cotteret, J. M., & Emeri, C. (1991). Seçim sistemleri. (Çev. Ahmet Kotil). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Çam, E. (1994). Siyaset bilimine giriş. İstanbul: Der Yayınları.
  • Çelik, Ç., & Usta, Sefa (2012). Demokrasi teorisi çerçevesinde katılım perspektifinden Türkiye’de yerelleşme çabalarının değerlendirilmesi. İçinde Ö. Önder, F. Kırışık (ed.), Kamu Yönetimi ve Siyaset Biliminde Karar Verme. Ankara: Orion Kitabevi.
  • Çukurçayır, M. A. (2000b). Yeni yönetim modeli arayışları çerçevesinde halkın yönetim süreçlerine katılım olanakları. Yerel Yönetimler Sempozyumu Bildirileri, 1-2 Kasım 2000. TODAİE Yayını.
  • Çukurçayır, M. A., & Eroğlu, H. T. (2008). Kent yönetiminde demokratik bir açılım olarak kent konseyleri. 1. Ulusal Yerel Yönetimler Sempozyumu Bildiriler Kitabı. 23-24 Ekim 2008. Sakarya Üniversitesi.
  • DPT (2001). 8. Beş yıllık kalkınma planı, Yerel Yönetimler Özel İhtisas Komisyonu Raporu. Ankara.
  • Emrealp, S. (1998/2000). Yerel gündem 21 ve türkiye yerel gündem 21 projesinin tanıtımı. Kültürel Değerlerin Yönetimlerin Rolü ve Sorumluluğu Sempozyumu, 3 Haziran 2000. Yerel Gündem 21 Bilgilendirme Sempozyumu 27 Şubat 1998. Kastamonu Valiliği İl Özel İdaresi Yayınları.
  • Erdoğan, M. (2000). Demokrasi, laiklik, resmi ideoloji. Ankara: Liberte Yayınları.
  • Eroğul, C. (1999). Devlet yönetimine katılma hakkı, Ankara: İmge Kitabevi.
  • Göktürk, A., & Kavili, S. (2000, Kasım). Yerel gündem 21 ve katılım. Yerel Yönetimler Sempozyumu.
  • Görmez, K. (1987). Mahalli idareler ve demokrasi. GÜ İİBF Dergisi, 3(1-2).
  • Görmez, K. (1997). Yerel demokrasi ve Türkiye. Ankara: Vadi Yayınları.
  • Görmez, K. (2005). Küreselleşme ve yerelleşme. İçinde K. Görmez (ed.), Küreselleşme ve yerelleşme. Ankara: Odak Yayınevi.
  • Göymen, K. (1999). Türk yerel yönetiminde katılımcılığın evrimi: merkeziyetçi bir devlette yönetişim dinamikleri. Amme İdare Dergisi. 32(4).
  • Güran, S. (1993). Hak arama özgürlüğünün iki boyutu. Anayasa Yargısı.
  • Heywood, A. (2006). Siyaset (Çev. B. B. Özipek vd.). Ankara: Liberte Yayınları.
  • Kalaycıoğlu, E. (1983). Karşılaştırmalı siyasal katılma. İstanbul: İÜ SBF Yayınları.
  • Kapani, M. (1998). Politika bilimine giriş. Ankara: Bilgi Yayınevi.
  • Keleş, R. (1993). Kent ve siyaset üzerine yazılar. İstanbul: IULA-EMME Yayını.
  • Keleş, R. (1995). Yerel demokrasinin neresindeyiz. Yeni Türkiye, 4.
  • Koyuncu, B., & Coşkun, B. (2003). Yerel yönetimler ve yerel özerklik: modeller ve uygulamalar. İçinde A. Balcı (ed.), Kamu yönetiminde çağdaş yaklaşımlar. Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Kösecik, M., & Karkın, N. (2004). İçinde A. Yılmaz, M. Ökmen (ed.), Kamu yönetimi. Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Öner, Ş. (2001). Sivil toplum kuruluşlarının yerel demokrasi ve katılım algılamaları. ÇYYD. 10(2).
  • Özbudun, E. (1975). Türkiye’de sosyal değişme ve siyasal katılma. Ankara.
  • Özer, M. A. (2000). Yerel demokrasi, demokratik yerel yönetimler ve yerel yönetimlerin demokratikleşmesi kavramlarının tahlili üzerine. Türk İdare Dergisi, 426.
  • Özer, M. A. (2012a). Yeni kamu yönetimi. Ankara: Barış Kitap.
  • Özer, M. A. (2012b). Yönetimden yönetişime geçişte karar verme sürecinde yaşanan değişim. İçinde Ö. Önder, F. Kırışık (ed.), Kamu yönetimi ve siyaset biliminde karar verme. Ankara: Orion Kitabevi.
  • Schmidt, M. G. (2001). Demokrasi kuramlarına giriş. (Çev. M. Emin Köktaş). Ankara: Vadi Yayınları.
  • Siverekli, E. (2001). Yerelleşme ve yerel demokrasi. Belediye Dünyası, 2(2).
  • Tocqueville, A. de. (1994). Amerika’da demokrasi. (Çev: İ. Sezal, F. Dilber). Ankara: Yetkin Yayınları.
  • Toksöz, F. (1998, Şubat/2000, Haziran). Yerel gündem 21: il düzeyinde örgütlenme. İçinde Kültürel değerlerin korunmasında yerel korunmasında yerel yönetimlerin rolü ve sorumluluğu sempozyumu / yerel gündem 21 bilgilendirme sempozyumu. Kastamonu Valiliği İl Özel İdaresi Yayınları.
  • Türkbağ, A. U. (2002). Bir demokrasi klasiği: alexis de tocqueville’de demokrasi kültürünün temel kurumları olarak yerel yönetimler. Doğu Batı, 1.
  • Yalçındağ, S. (1995). Saydam ve dürüst belediyecilik. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 4(1).
  • Yaşamış, F. D. (1993). Belediye reformu. ÇYYD, 2(2).
  • Yaylı, H. (2012). Yönetimden yönetişime geçişte bir halk katılım yolu olarak halk konseyleri. İçinde Ö. Önder, F. Kırışık (ed.), Kamu yönetimi ve siyaset biliminde karar verme. Ankara: Orion Kitabevi.
  • Yıldız, M. (2002). Bir kamu politikası aracı olarak internet kafeler. Amme İdaresi Dergisi. 35(2).