KOÇLUK HİZMETİ ALAN ÇALIŞANLARIN MUTLULUK DÜZEYLERİYLE İŞTEN AYRILMA NİYETİ VE YAŞAM DOYUMU ARASINDAKİ İLİŞKİ

Bu çalışma, koçluk hizmeti alan çalışanların mutluluk düzeyleriyle işten ayrılma niyeti ve yaşam doyumu arasındaki ilişkiyi araştırmayı amaçlamıştır. Bu araştırma, anketi dolduran 114 kişinin demografik özelliklerine ait frekans dağılımlarını, betimsel istatistikleri, faktör analizi, güvenilirlik analizleri, Kolmogorov-Smirnov normal dağılım testleri ve korelasyon analizleri sonuçlarını içermektedir. Mutluluk değişkeninin dört faktörü ile işten ayrılma niyeti değişkeni arasında anlamlı ters yönlü ilişki, mutluluk düzeyleri ile yaşam doyumu değişkeni arasında aynı yönlü ilişki, işten ayrılma niyeti ve yaşam doyumu değişkeni arasında ise ters yönlü ilişki belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Koçluk, Mutluluk, İşten Ayrılma Niyeti, Yaşam Doyumu

THE RELATIONSHIP BETWEEN THE HAPPINESS LEVELS OF COACHING SERVICE TAKERS, TURNOVER INTENTION AND LIFE SATISFACTION

This study has aimed to make a research about the relationship between the happiness levels of employees, turnover intention and life satisfaction. This research includes 114 valid questionnaires, the frequency distribution related to demographic characteristics, descriptive statistics, factor analysis, reliability test results, Kolmogorov-Smirnov normal distribution tests and the results of the correlation analyses. The negative relationship between the four factors of the happiness variable and the variable of turnover intention, the positive relationship between the variables; the happiness levels of coaching service taker employees and life satisfaction, and the negative relationship between turnover intention and life satisfaction variables were identified

Keywords:

Coaching, Happiness, Turnover Intention, Life Satisfaction,

PDF

___

Aas, M. & Flückiger, B. (2016). The role of a group coach in the professional learning of school leaders. Coaching: An International Journal of Theory, Research and Practice, 9(1), 38-52.
Akın, H. B. & Şentürk, E. (2012). Bireylerin mutluluk düzeylerinin ordinal lojistik regresyon analizi ile incelenmesi. Öneri Dergisi, 10(37), 183-193.
Anka Koçluk. (2017). Kalite politikamız. Erişim Tarihi: 07.03.2017, https://www.ankabelge.com/ kurumsal/kalite-politikamiz
Ayan, A., Ünsar, A. S. & Kahraman, G. (2015). The perceptivity of leader reward-punishment behavior and the effect of demographic characteristics of employees on turnover intention. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Elektronik Dergisi, 12, 121-143.
Aytaç, S. (2005). Çalışma yaşamında kariyer yönetimi planlaması gelişimi ve sorunları. 2. Baskı, Bursa: Ezgi Kitabevi.
Amah, O. E. (2009). Job satisfaction and turnover intention relationship: The moderating effect of job centrality and life satisfaction. Research and Practice in Human Resource Management, 17(1), 24-35.
Ayhan, Ö. (2013). Algılanan örgütsel politikanın örgütsel adalet ve işten ayrılma niyeti üzerine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gebze: Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Bakoğlu Deliorman, R., Taştan Boz, İ., Yiğit, İ. & Yıldız, S. (2009). Tükenmişliği ölçmede alternatif bir araç: Kopenhag Tükenmişlik Envanterinin Marmara Üniversitesi akademik personeli üzerine uyarlanması. İ.Ü. Yönetim Dergisi, 20(63), 77-98.
Blau, G. & Boal, K. (1989). Using job involvement organizational commitment interactively to predict turnover. Journal of Management, 15(1), 115-127.
Caner, A. (2016). Happiness and life satisfaction in Turkey in recent years. Social Indicators Research, 127, 361-399.
Chen, I-H., Brown, R., Bowers, B. J. & Chang, W-Y. (2015). Work-to-family conflict as a mediator of the relationship between job satisfaction and turnover intention. Journal of Advanced Nursing, 71(10), 2350-2362.
Cruise, S. M., Lewis, C. A. & Guckin, C. M. (2006). Internal consistency, reliability, and temporal stability of the Oxford Happiness Questionnaire Short-Form: Test-retest data over two weeks. Social Behavior and Personality, 34(2), 123-126.
Cunningham, G. B. (2009). Examining the relationship among coaching staff diversity, perceptions of diversity, value congruence and life satisfaction. Research Quarterly for Exercise and Sport, 80(2), 326-335.
Çetin, C. (2015). Toplam kalite yönetimi. 4. Baskıdan Tıpkı 5. Baskı, İstanbul: Beta Basım Yayım.
Dağlı, A. & Baysal, N. (2016). Yaşam doyumu ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15(59), 1250-1262.
DeJonge, T., Veenhoven, R., Kalmijn, W. & Arends, L. (2016). Pooling time series based on slightly different questions about the same topic forty years of survey research on happiness and life satisfaction in The Netherlands. Social Indicators Research, 126, 863-891.
De Klerk, S. & Stander, M. W. (2014). Leadership empowerment behavior, work engagement and turnover intention: The role of psychological empowerment. Journal of Positive Management, 5(3), 28-45.
Diener, E. (2006). Understanding scores on the satisfaction with life scale. Erişim Tarihi: 28.02.2017, http://internal.psychology.illinois.edu/~ediener/SWLS.html
Doğan, T. & Sapmaz, F. (2012). Examination of psychometric properties of The Turkish version form of The Oxford Happiness Questionnaire in university students. Düşünen Adam Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Dergisi, 25(4), 297-304.
Elemental-Value. (2017). Co-active koçlukTM nedir?. Erişim Tarihi: 02.03.2017, https://www.elemental-v. com/tr/
Erickson Coaching International Türkiye. (2016). Koçluk nedir?. Erişim Tarihi: 16.12.2016, http://www. ericksontr.com/kocluk/
Gamble, A. & Gӓrling, T. (2012). The relationships between life satisfaction, happiness and current mood. Journal of Happiness Studies, 13, 31-45.
Gegez, E. (2007). Pazarlama araştırmaları. Geliştirilmiş 2. Baskı, İstanbul: Beta Basım Yayım.
Geletkanycz, M. & Tepper, B. J. (2012). Publishing in AMJ - Part 6: Discussing the implications. Academy of Management Journal, 55(2), 256-260.
Godfrey, M. M., Andersson-Gare, B., Nelson, E. C., Nilsson, M. & Ahlstrom, G. (2014). Coaching interprofessional health care improvement teams: The coachee, the coach and the leader perspectives. Journal of Nursing Management, 22, 452-464.
Göral, Ş. (2013). İnternet ortamında geçirilen boş zamanın üniversite öğrencilerinin mutluluk ve yaşam doyum değerlerine etkisi. Yüksek lisans tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Grant, A. M. (2009). Positive psychology coaching: Putting the science of happiness to work for your clients, by R. Biswas-Diener and B. Dean. The Journal of Positive Psychology, 4(5), 426-429.
Grant, A. M. & Hartley, M. (2013). Developing the leader as coach: Insights, strategies and tips for embedding coaching skills in the workplace. Coaching: An International Journal of Theory, Research and Practice, 6(2), 102-115.
Green, S. B., Salkind, N. J. & Akey, T. M. (2000). Using SPSS for Windows analyzing and understanding data. 2. Baskı, NJ: Prentice Hall.
Gülcan, A. (2014). Genç yetişkinlerde iyimserliğin mutluluk ve yaşam doyumu üzerindeki etkisinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, İstanbul: Fatih Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Hills, P. & Argyle, M. (2002). The Oxford Happiness Questionnaire: A compact scale for the measurement of psychological well-being. Personality and Individual Differences, 33(7), 1073-1082.
ICF Türkiye, Mesleki Yeterlilik Kurumu. (2013). Ulusal meslek standardı. Erişim Tarihi: 16.12.2016, http://www.icfturkey.org/index.php/ulusal-meslek-standard Koc_Seviye_6-1.pdf
Joo, B-K. (Brian), Hahn, H-J. & Peterson, S. L. (2015). Turnover intention: The effects of core self- evaluations, proactive personality, perceived organizational support, developmental feedback, and job complexity. Human Resource Development International, 18(2), 116-130.
Joshanloo, M., Rizwan, M., Khilji, I. A., Ferreira, M. C., Poon, W-C., Sundaram, S., Ho, L. S., Yeung, V. W-I., Han, G., Bae, J., Demir, M., Achoui, M., Pang, J. S., Jiang, D-Y., Lamers, S. M. A., Turan, Y., Lepshokova, Z. K., Panyusheva, T., Natalia, A., Asano, R., Igarashi, T. & Tsukamoto, S. (2016). Conceptions of happiness and life satisfaction: An exploratory study in 14 national groups. Personality and Individual Differences, 102, 145-148.
Kayış, A. (2008). Güvenilirlik analizi (Reliability analysis). İçinde Ş. Kalaycı (ed.), SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri (ss. 403-419). 3. Baskı, Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
Kang, H. J., Gatling, A., & Kim, J. (2015). The impact of supervisory support on organizational commitment, career satisfaction, and turnover Journal of Human Resources in Hospitality & Tourism, 14(1), 68-89.
intention for hospitality frontline employees.
Karaçivi, A. & Demirel, G. (2014). A futuristic commentary: Coach-like leadership. International Journal of Business and Social Science, 5(9), 126-133.
Kelloway, E. K., Gottlieb, B. H., & Barham, L. (1999). The source, nature, and direction of work and family conflict: A longitudinal investigation. Journal of Occupational Health Psychology, 4(4), 337-346.
Kerfoot, K. M. (2015). The pursuit of happiness, science, and effective staffing: The leader’s challenge. Pediatric Nursing, 41(2), 93-95.
Kiffer, J. F. & McKee, M. G. (2007). Executive health coaching consultation to reduce stress and enhance life satisfaction. Biofeedback, 35(3), 101-104.
Koçel, T. (2007). İşletme yöneticiliği-yönetim ve organizasyon, organizasyonlarda davranış, klasik- modern-çağdaş ve güncel yaklaşımlar. 10. Basım, İstanbul: Arıkan Basım.
Köker, S. (1991). Comparison of life satisfaction levels on normal and problematic adolescent. Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Lee, W-J., Joo, H-J., & Johnson, W. W. (2009). The effect of participatory management on internal stress, overall job satisfaction, and turnover intention among federal probation officers. Federal Probation, 73(1), 33-40.
Maertz, C., Griffeth, R., Campbell, N. & Allen, D. (2007). The effects of perceived organizational support and perceived supervisor support on employee turnover. Journal of Organizational Behavior, 28(8), 1059-1075.
Maier, C., Laumer, S., Eckhardt, A., & Weitzel, T. (2013). Analyzing the impact of HRIS implementations on HR personnel’s job satisfaction and turnover intention. Journal Systems, 22(3), 193-207.
Nlpbus. (2016). Koçluk türleri. Erişim Tarihi: 23.12.2016, http://nlpbus.com/coaching/kocluk-turleri/vikipedi. (2017). OECD. Erişim Tarihi: 02.03.2017, https://tr.wikipedia.org/wiki/OECD
Orhunbilge, N. (2000). Örnekleme yöntemleri ve hipotez testleri, Gözden geçirilmiş ve genişletilmiş 2. Baskı, İstanbul: Avcıol Basım Yayın.
Puangyoykeaw, K. & Nishide, Y. (2015). Organizational commitment and turnover intention in low-skilled immigrant workers in Thailand: An emprical assessment of need satisfaction, job satisfaction and overall life satisfaction factors. International Journal of Business and Management, 10(5), 98- 111.
Rice, D. (2007). Life coaching – Can it help create fulfilment and happiness?. Irish Veterinary Journal, 60(8), 501-503.
Robbins, M., Francis, L. J. & Edwards, B. (2010). Happiness as stable extraversion: Internal consistency reliability and construct validity of the Oxford Happiness Questionnaire among undergraduate students. Current Psychology, 29(2), 89-94.
Sparrowe, R. T. & Mayer, K. J. (2011). Publishing in AMJ - Part 4: Grounding hypotheses. Academy of Management Journal, 54(6), 1098-1102.
Stets, J. E. & Trettevik, R. (2016). Happiness and identities. Social Science Research, 58, 1-13.
Wang, Y-D. & Yang, C. (2016). How appealing are monetary rewards in the workplace? A study of ethical leadership, love of money, happiness, and turnover intention. Social Indicators Research, 129(3), 1277-1290.
Yang, C. & Srinivasan, P. (2016). Life satisfaction and the pursuit of happiness on Twitter. PLoS ONE, 11(3), 1-30.
Yıldırım, M. H. & İçerli, L. (2010). Tükenmişlik sendromu: Maslach ve Kopenhag tükenmişlik ölçeklerinin karşılaştırmalı analizi. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 2(1), 123-131.