KAMU GÜVENLİĞİNİN SAĞLANMASINDA WEBERYEN BÜROKRASİ VE HİYERARŞİ KAVRAMI

Vatandaşların kamusal olarak kendilerini güvensiz hissettikleri bir ortamda, refah içinde yaşama olanağı mümkün gözükmemektedir. Devletin bekasına karşı faaliyet yürüten unsurların, devleti herhangi bir olumsuz duruma düşürmeden önce tespit edilebilmesi için, kamu güvenliğini sağlayan örgüt yapılarının sistemli bir şekilde işlemesi gerekmektedir. Bu nedenle kamusal güvenliğin sağlanması noktasında, devletin kendi örgütlenmesini ne şekilde sağladığı da dikkate alınması gereken bir konudur. Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de bürokratik ve hiyerarşik yapılarda teşkil edilmiş kamusal örgüt yapılarının, kamu güvenliğinin sağlanmasında ne şekilde fayda sağladığını açıklayarak, bürokrasi ve hiyerarşi kavramının dayanak noktasını teşkil eden Weber’in düşüncelerinin, ülkemizde kamusal örgütlenmelere ne şekilde yansıdığını izah etmektir.

Anahtar Kelimeler:

Kamu Güvenliği, Bürokrasi, Hiyerarşi, Max Weber, Otorite

THE WEBERIAN BUREAUCRACY AND HIERARCHY IN THE PROVISION OF PUBLIC SECURITY

It is not possible to live in prosperity in an environment where citizens feel publicly insecure. Organizational structures that provide public security need to be systematically processed so that the elements that operate against the government’s state can be detected before the state is brought down to any negative situation. For this reason, the point at which public security is ensured is how the state has provided its own organization. The purpose of this study is to elucidate how Weber’s thoughts ,which form the basis concept of bureaucracy and hierarchy, reflected in public organization in our country by explaining how bureaucratic and hieararchical structures of public organizations in Turkey benefits provision of public security

Keywords:

Public Security, Bureaucracy, Hierarch, Max Weber, Authority,

PDF

___

Akalın, K. H. (2013). Rasyonel bürokrasinin batıdaki temelleri ve etkileri. Marmara Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4, 38-56.
Akgüner, T. (2009). Kamu personel yönetimi. İstanbul: Der Yayınları.
Akyılmaz, B., Sezginer, M., & Kaya, C. (2009). Türk idare hukuku. Ankara: Seçkin Yayınları.
Başıbüyük, O., & Karakuş, Ö. (2010). Sosyal düzensizlik ve toplum destekli güvenlik politikaları. Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 13(2), 64-97.
Bozkurt, V. (1998). Cumhuriyet döneminde bürokrasi-siyasal elit halk ilişkileri: 1923-1960. Yeni Türkiye Dergisi, 23-24, 3571-3577.
Candan, H. (2012). İş dünyası ve bürokrasi ilişkileri bağlamında girişimcilerin Türk kamu bürokrasisi algısına yönelik bir araştırma. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karaman, Türkiye.
Çelik, Ö., & Aksan, G. (2011). Demokrasi ve bürokrasi arasındaki gerilim temelinde Türk hukukundaki bazı düzenlemelere genel bir bakış. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 15(2), 189-214.
Demir, F. (2011a). Bürokratik kültür. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(2), 153-178.
Demir, F. (2011b). Bürokrasi-demokrasi ilişkisi ve bürokratların seçilmişlerce kontrolü sorunu. Yönetim ve Ekonomi, 18(2), 63-84.
Doğan, H. M. (2013). Türkiye’de siyasal iktidar-bürokrasi ilişkileri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Atılım Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara, Türkiye.
Dolu, O., Uludağ, Ş., & Doğutaş, C. (2010). Suç korkusu: Nedenleri, sonuçları ve güvenlik politikaları ilişkisi. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 65(1), 57- 81.
Eryılmaz, B. (2013). Bürokrasi ve siyaset. İstanbul: Alfa Yayınları.
Eryiğit, H., & Yörükoğlu, F. (2012). Modernleşme süreçlerinde demokrasi ve bürokrasi ikilemi ve kavramlarının anlamsal boyutları üzerine bir inceleme. Akademik Bakış Dergisi, 32, 1-18.
Fırat, İ., & Erdem, E. (2014). Türkiye’de iç güvenlik hizmeti ve kolluğun sivil denetimi. Sayıştay Dergisi, 94, 115-133.
Giritli, İ., Bilgen, P., & Akgüner, T. (2001). İdare hukuku. İstanbul: Der Yayınları.
Gözler, K., & Kaplan, G. (2013). İdare hukuku dersleri. Bursa: Ekin Yayınları.
Gül, S. K. (2008). Kamu yönetiminde ve güvenlik hizmetlerinde hesap verebilirlik. Polis Bilimleri Dergisi, 10(4), 71-94.
Kalağan, G. (2009). Türkiye’de 1980 sonrası bürokratik dönüşüm: Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Genel Müdürlüğü (SYDGM) örneği. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta, Türkiye.
Kamu Düzeni ve Güvenliği Müsteşarlığı (2017). Tarihçemiz. http://www.kdgm.gov.tr/ tarihcemiz.
Mevzuat (2017a). 3201 sayılı emniyet teşkilat kanunu. http://www.mevzuat.gov.tr/ MevzuatMetin/1.3.3201.pdf.
Mevzuat (2017b). 2803 sayılı jandarma teşkilat, görev ve yetkileri kanunu. http://www. mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.2803.pdf.
Mevzuat (2017c). 2559 sayılı polis vazife ve salahiyet kanunu. http://www.mevzuat.gov.tr/ MevzuatMetin/1.3.2559.pdf.
Milli İstihbarat Teşkilatı (2017). Devlet istihbarat hizmetleri ve milli istihbarat teşkilatı kanunu. https://www.mit.gov.tr/2937.pdf.
Mises, L. V. (2000). Bürokrasi. (Çev. A. Yayla). Ankara: Siyasal Kitabevi.
Oder, B. (2012). İdare hukuku ı kolluk hakkında ders notları. Koç Üniversitesi, https://ais. ku.edu.tr/course/18870/koc_11-12_242_02_kolluk_[2012.03.05].pdf.
Özalp, A. (2009). Modern paradigmanın krizi ve devlet üzerine etkileri. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 1(1), 1-10.
Öztekin, A. (2015). Devletin asli ve sürekli görevleri (temel kamu hizmetleri) ve özellikleri. Akdeniz Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 30, 10-19.
Peker, K., Yörükoğlu, F., & Eryiğit, B. H. (2014). Türk demokrasisinin inşaasında bürokrasinin rolü. Yönetim Bilimleri Dergisi, 12(23), 165-188.
Söğütlü, İ. (2010). Cumhuriyet Türkiyesi’nde modernleşme ve bürokratik vesayet. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(1), 49-68.
Şavkılı, C., & Aydın, T. (2013). Atatürk döneminde bürokrasinin yeniden yapılandırılması. Atatürk Araştırma Merkezi Dergisi, 29(87), 67-90.
Taşkın, A. (2005). Disiplin cezası olarak devlet memurluğundan çıkarma. E-Akademi Hukuk, Ekonomi ve Siyasal Bilimler Aylık İnternet Dergisi, 41.
TBMM Başkanlığı (2017a). 1982 Anayasası. https://www.tbmm.gov.tr/anayasa/anayasa82. htm.
TBMM Başkanlığı, (2017b). 1982 Anayasası. https://www.tbmm.gov.tr/anayasa/anayasa82. htm.
Türk Dil Kurumu (2017). Kamu güvenliği tanımı. http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_ bts&view=bts&kategori1=veritbn&kelimesec=179720.
Weber, M. (1987). Sosyoloji yazıları. (Çev. T. Parla). İstanbul: Hürriyet Vakfı Yayınları.
Weber, M. (2014). Bürokrasi ve otorite (wirtschaft und gesellschaft). (Çev. H.B. Akın). Ankara: Adres Yayınları.
Yıldırım, M. (2009). Modernizm, postmodernizm ve kamu yönetimi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6(2), 380-397.
Yılmaz, A., & Kılavuz, R. (2002). Türk kamu bürokrasisinin işlemsel sorunları üzerine notlar. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 3(2), 17-31.
Yılmaz, S. (2012). Türkiye’nin iç güvenlik yapılanmasında değişim ihtiyacı. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(3), 17-40.
Zengin, R. (2006). Kamu görevlilerinin görev suçlarında soruşturma usulü. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta, Türkiye.