BANKACILIK SİSTEMİNDE REGÜLASYON VE KAMU YARARI ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ

Devlet, finansal piyasalara yön vermek istediğinde bankalar ve bankadışı finansal piyasaların üzerinde yoğunlaşmaktadır. Bankalar, para arzının bir ayağı olarak kaydi para oluşturmaktan sorumlu iken bankadışı finansal kurumlar elde edilen fonları işletmelere ya da kişilere yönlendirmektedir. Küresel finans dünyasında oluşan krizler, devletlerin finansal piyasalarını tehdit etmektedir. Devletler de bu tehdidi en aza indirmek için kendi finansal piyasalarına güven unsuru sağlamak üzere etkin denetim ve kontrollerini yerine getirmektedir. Bankalar, kamu yararını gözeten ve toplumun ekonomik çıkarları doğrultusunda hizmet veren finansal kuruluşlar olmalıdırlar. Çalışmanın amacı, bankacılık sektörünün düzenleme ve denetlemesine neden ihtiyaç duyulduğunun araştırılması ve kamu yararı düşüncesinde bankacılık hizmetlerini incelemektir. Teorik bir nitelikte olan çalışmada kamu yararı teorisine göre bankacılık düzenleme ve denetlemenin gerekliliğine cevap aranmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Bankacılık, Regülasyon, Kamu Yararı

THE REGULATION OF BANKING SYSTEM AND EFFECTS OF PUBLIC INTEREST

The government focuses on banks and non-banking financial markets for giving more direction in financial markets. Banks are responsible for creating bank money, non-banking financial institutions transfer them to business and individuals. The global financial crisis threatens the government of the financial markets plans. So, governments fulfill effective supervision and controls to minimize these threats and provide the element of trust in their financial markets. The aim of this study is to investigate banking services in the public interest and why needed regulation-supervision in banking system. The study consults the relevant literature and answers how regulation and supervision according to the public interest theory

Keywords:

Banking, Regulation, Public Interest,

PDF

___

Acar, Ö., & Tülay, B. (2000). Bankacılık gözetim ve denetiminde seçilmiş ülke uygulamaları. Active Bankacılık ve Finans Dergisi, 14.
Acar, M. (2005). Piyasa, müdahale ve devlet. Ankara: Orion Kitabevi.
Admati, A. R., & Hellwig, M. F. (2011). Good banking regulation needs clear focus, sensible tools, and political will. International Centre for Financial Regulation Research Paper.
Akerlof, G. (1995). The market for “lemons”: Quality uncertainty and the market mechanism. In Essential Readings in Economics. Macmillan Education UK.
Akgüç, Ö. (2012). Banka finansal tabloların analizi. Genişletilmiş 2. Baskı, İstanbul: Arayış Basım.
Altınok, T., & Eken, M. H. (2010). Küresel mali piyasalarda yeniden yapılanma ve Türkiye. İstanbul: İTO Yayınları.
Altıntaş, H. (2004). Bankacılık krizleri, nedenleri ve ekonomik maliyetleri. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22.
Barth, J. R., Caprio, G., & Levine, R. (2004). Bank regulation and supervision: What works best? Journal of Financial Intermediation, 13(2), 205-248.
Barth, J. R., Caprio, G., & Levine, R. (2006). The design and governance of bank supervision. In Riksbank Conference on the Governance of Central Banks.
Barth, J. R., Caprio Jr, G., & Levine, R. (2013). Bank regulation and supervision in 180 countries from 1999 to 2011. Journal of Financial Economic Policy, 5(2), 111-219.
Baştürk, H. (1999). Finansal piyasalarda düzenleyici otoritelerin yapılanmaları. Sermaye Piyasası Kurulu, Araştırma Raporu. Ankara.
Beck, T., Demirguc-Kunt, A., & Levine, R. (2003). Bank supervision and corporate finance. National Bureau of Economic Research, w9620.
Benston, G. J. (1994). International harmonization of banking regulations and cooperation among national regulators: An assessment. Journal of Financial Services Research, 8(3), 205-225.
Brealey, R., Leland, H. E., & Pyle, D. H. (1977). Informational asymmetries, financial structure, and financial intermediation. The Journal of Finance, 32(2), 371-387.
Chortareas, G. E., Girardone, C., & Ventouri, A. (2012). Bank supervision, regulation, and efficiency: Evidence from the European Union. Journal of Financial Stability, 8(4), 292-302.
Çolak, N. İ. (2003). Bankacılık düzenleme ve denetleme kurumu ve ABD örneği. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Delice, G., Doğan, A., & Uzun, A. M. (2004). Finansal regülasyon ve piyasa disiplini. CÜ İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 5(1), 101-130.
Duman, K. (2002). Finansal kriz ve bankacılık sektörünün yeniden yapılandırılması. Akdeniz Üniversitesi İİBF Dergisi, 4, 132-145.
Eğilmez, M., & Özkal, S. (2008). Küresel finans krizi:(piyasa sisteminin eleştirisi). İstanbul: Remzi Kitabevi.
Er, S. (2008). Düzenleyici ve denetleyici kurumların dış denetimi ve 5018 sayılı kanunda yapılan değişiklikler. Sayıştay Dergisi, (68).
Er, S. (2009). Devletin bankacılık sektöründe düzenleyici denetleyici rolü ve Türkiye uygulaması. İstanbul Ticaret Odası Yayınları.
Er, S. (2010). 5018 Sayılı kanun karşısında düzenleyici ve denetleyici kurumların konumu. Sayıştay Dergisi, 184-191.
Ganioglu, A. (2007). Prudential regulation and supervision of the banking sector and banking crises: A cross country empiricial investigation. Journal of BRSA Banking and Financial Markets, 1(2), 11-30.
Gilardi, F. (2005). The formal independence of regulators: a comparison of 17 countries and 7 sectors. Swiss Political Science Review, 11(4), 139-167.
Gorton, G., & Winton, A. (2003). Financial intermediation. Handbook of the Economics of Finance, 1, 431-552.
Guasch, J. L., & Hahn, R. W. (1999). The costs and benefits of regulation: Implications for developing countries. The World Bank Research Observer,14(1), 137-158.
Hantke-Domas, M. (2003). The public interest theory of regulation: Non-existence or misinterpretation?.European Journal of Law and Economics, 15(2), 165-194.
Kaplan, İ. (2006). Bankaların gözetimi, denetimi ve hukuki sorumluluk. Batider, 7-29.
Karacan, A. İ. (2002). Türk bankacılık sisteminin temel sorunları ve bankacılık sektörünün yeniden yapılandırılması. İktisat İşletme ve Finans,17(192), 32-40.
Karakaş, M. (2008). Devletin düzenleyici rolü ve Türkiye’de bağımsız idari otoriteler. Maliye Dergisi, 154, 99-120.
Kartal, F. (2012). Düzenleyici kurumların siyasi otorite ve piyasa karşısında bağımsızlığı. YÖNETİM: İstanbul Üniversitesi İşletme İktisadı Enstitüsü Dergisi, (71), 56-82.
Kaya, F. (2012). Bankacılık giriş ve ilkeleri. 1. Baskı, İstanbul: Beta Yayınevi.
Krivoy, R. (2000). Reforming bank supervision in developing countries. In Conference Serıes- Federal Reserve Bank Of Boston, 44, 113-133.
Kurnaz, H. (2003). Türkiye’’de üst kurulların çelişkili gerçeği ve BDDK. I. İktisat İşletme ve Finans, 18(206), 81-91.
Macey, J. R., Miller, G. P., & Carnell, R. S. (2001). Banking law and regulation. Aspen Publishers.
Masciandaro, D., Nieto, M., & Prast, H. M. (2007). Financial governance of banking supervision. Banco de España Research, WP-0725.
Mishkin, F. S. (2000). Reforming bank supervision: Discussion in building and infrastructure for financial stability. Federal Reserve Bank of Boston, 134-138.
Noia, C., & Di Giorgio, G. (1999). Should banking supervision and monetary policy tasks be given to different agencies? International Finance, 2(3), 361-378.
Oğuz, F. (2011). Devlet ve piyasa: Regülasyon ekonomisine giriş. İstanbul: Seçkin Yayıncılık.
Onur, S. (2004). Literatürde ekonomi-politika ilişkisi. Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 6(1).
Posner, R. A. (1974). Theories of economic regulation. Nber Working Paper Series, 41.
Sarısoy, S. (2010). Düzenleyici devlet ve regülasyon uygulamalarının etkinliği üzerine tartışmalar. Maliye Dergisi, (159), 278-298.
Sayhan, Ş. (2003). Bağımsız idari otoritelerin hukuki niteliği. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, (29).
Select committee on economic affairs, banking supervision and regulation, house of lords. 2nd Report of Session 2008–09, Volume I: Report.
Spong, K. (2000). Banking regulation: Its purposes, implementation, and effects, Monograph, Federal Reserve Bank of Kansas City.
Şen, S. A. (2006). Bankacılık sektörü ve devlet müdahaleleri: politik devresel dalgalanmalar çerçevesinde Türk bankacılık sektörü etkinlik analizi. Sosyoekonomi, 4(4).
Tan, T. (2002). Bağımsız idari otoriteler veya düzenleyici kurullar. Amme İdaresi Dergisi, 35(2), 11-37.
Tepe, B., & Ardıyok, Ş. (2004). Devlete yeni rol: Regülasyon. Amme İdaresi Dergisi, 37(1), 105-130.
Turan, Y. Y., Yay, G. G., & Yılmaz, E. (2004). Finansal krizler, finansal regülasyon ve Türkiye. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, (30), 101-130.
TDK. (2016). Büyük sözlük. Erişim Tarihi: 27.05.2016, http://www.tdk.gov.tr/
Uslu, K., & Gündoğdu, A. (2011). Küresel finansallaşmanın Türkiye’deki bankaların finansal faaliyetlerine ve bireyler üzerine etkileri. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 31(2), 145- 164.
Yalçın, E. (2008). Brezilya ve Türkiye ekonomilerinin benzerliği: Gerçek mi yanılsama mı? (TCMB uzmanlık tezi). Ankara.
Yıldırım, O. (2004). Türk bankacılık sektörünün temel sorunları ve sektörde yaşanan mali riskler. Dış Ticaret Dergisi, (30).
Yılmaz, O. S. (2005). Bağımsız düzenleyici kurumlar ve Türkiye uygulaması örnek kurum: Sermaye Piyasası Kurulu. (Yayımlanmamış doktora tezi). Selçuk Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Yiğitbaş, Ş. B. (2012). Bankaların kredi verme davranışı üzerine asimetrik bilginin etkisi ve reel sektör yansıması (Türkiye Analizi 2002-2010). Türkiye Bankalar Birliği.