ESKİ İLE YENİ’NİN ÇELİŞKİLİ BİRLİKTELİĞİ: MUHAFAZAKÂRIN MODERN EVİ

CONTRADICTIVE COMBINATION OF THE OLD AND THE NEW: THE MODERN HOUSE OF THE CONSERVANT

Başlangıçta barınma işlevinin yerine getirildiği konut, değişen üretim ilişkileri çerçevesinde bireylerin yaşam tarzları, statüleri ve toplumsal konumları ile ilgili fikir veren bir nesne halini almıştır. Özellikle 1980’li yıllar itibariyle konut, değişim değeri ile ön plana çıkarak metalaşmıştır. Konuta yüklenen meta değeri ile birlikte tüm toplumsal sınıflar açısından konut gösterişçi tüketime dahil olmuştur. Yani artık konut salt barınma işlevinden sıyrılarak, statünün göstergeler, semboller ve imgeler üzerinden oluşturulduğu günümüzde toplumsal sınıflar açısından bu göstergelerin iletildiği bir prestij nesnesi halini almıştır. Bu çalışmada Türkiye modernleşmesi açısından önemli bir dönüm noktası olarak nitelenen 1980’li yıllar itibariyle iktisadi hayatta daha görünür olmaya başlayan muhafazakâr kesimin, moderniteyle kurmuş oldukları ilişki neticesinde değişen gündelik hayat ve bu hayata dair pratikleri “konut” bağlamında ele alınmıştır. Öncelikle Türkiye’de muhafazakâr yeni orta sınıfın ortaya çıkış süreci ile bu sürece yön veren tüketimci kapitalist ilişkilere yer verilmiştir. Ardından moderniteye yönelik muhafazakâr bakış açısının irdelendiği çalışmada, modern-muhafazakâr çelişkisinin görünür olduğu muhafazakâr kesimin evinin nasıl olduğu örnekler üzerinden aktarılmıştır.

Keywords:

Konut, Muhafazakârlık Modernite,

PDF

___

Akış, T. (2019). 100. Yılında Bauhaus’tan Kalan Niyet. Mimarlık Dergisi, 56 (410), 11-15.
Alver, K. (2010). Steril Hayatlar, Ankara: Hece Yayınları, 2. Baskı.
Arslan, A. (2004). Yaşadığımız Kimlik Değil, Kişilik Krizidir. Özgün İrade, 1 (2), 60-62.
Arslan, A. (2005). Değişim/Protestanlaşma: Doya Doya Kazanmak ve Doya Doya Yaşamak. Bilge Adam, 3 (9-10), 10-15.
Arslan, A. (2009a). Değişim, Haz, ve Özgürlüğü Tüketimin Dünyasında Aramak -I-. Bilge Adamlar, 7 (23-24), 5-28.
Arslan, A. (2009b). Seküler Dünyada Müslümanlar. İktibas, (371), 45-52.
Aslanoğlu, İ. (1985). Birinci ve İkinci Mimarlık Akımı Üzerine Düşünceler. Mimaride Türk Milli Üslubu Semineri (11-12 Haziran 1984) Bildiriler, Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları, 41-51.
Balcı, M. (1996). Modernizmin Dayatmaları Üzerine. Kalem ve Onur, 4 (10), 19-20.
Bali, R. N. (2011). Tarz-ı Hayat’tan Life Style’a: Yeni Seçkinler, Yeni Mekânlar, Yeni Yaşamlar, İstanbul: İletişim Yayınları.
Batur, A. (1978). Toplu Konutun Tarihsel Gelişimi ve İki Örnek. Mimarlık Dergisi, 16 (3), 22-24.
Bauman, Z. (1996). Yasakoyucular ile Yorumcular: Modernite, Postmodernite ve Entelektüeller Üzerine, (Çev.) Kemal Atakay, İstanbul: Metis Yayınları.
Bennett, A. (2013). Kültür ve Gündelik Hayat, (Çev.) Nagehan Tokdoğan vd., Ankara: Phoenix Yayınları.
Bozkurt, N. (1995). Ev. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, 11, 502-507.
Bulaç, A. (1989). Modernizm. Kitap Dergisi, (25), 17-21.
Cengil, N. (2004). Müslüman Dünya’nın Varlık Sorunu. Özgün İrade, 1 (2), 36-38.
Corbusier, L. (2015). Bir Mimarlığa Doğru, (Çev.) Serpil Merzi, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Çavdar, A. (2015). Orta Sınıfın Evi, Ayşe Çavdar, Pelin Tan (Ed.), İstanbul: Müstesna Şehrin İstisna Hali (s. 149-164), Sel Yayıncılık, İstanbul.
Çavdar, A. (2017). Görünür Fanteziler: Büyüklük Kimde Kalsın?, Tanıl Bora (Ed.), İnşaat Ya Resulullah (s. 113-130), İletişim Yayınları, İstanbul.
Çavuşoğlu, E. (2011). İslamcı Neo-liberalizmde İnşaat Fetişi ve Mülkiyet Üzerindeki Simgesel Hale. Birikim, (270), 40-51.
Çavuşoğlu, E. (2014). Türkiye Kentleşmesinin Toplumsal Arkeolojisi, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Çıkış, Ş. ve Ek, F. İ. (2009). Konutta Lüks Kavramının İmgesel Dönüşümü: İzmir Kent Merkezinde Çok Katlı Lüks Konutlar, Erişim Tarihi Eylül 11, 2021, http://www.mimarlikdergisi.com/index.cfm?sayfa=mimarlik&DergiSayi=362&RecID=2152.
Doğan, A. E. (2006). Siyasal Yansımalarıyla İslamcı Sermayenin Gelişme Dinamikleri ve 28 Şubat Süreci. Mülkiye Dergisi, 30 (252), 47-68.
Durak, Y. (2012). Dindar-Muhafazakâr Burjuvazi ve ‘Yukarıdan’ Dindarlık. Birikim, (278-279), 46-54.
Eğilmez, V. (1996). Değişim. Kalem ve Onur, 4 (10), 29.
Eker, H. (2004). Kimlik Krizi İman Krizidir. Özgün İrade, 1 (2), 40-44.
Erder, S. (1999). Göç, Yerleşme ve Çok Kültürel Tanışma. Birikim, (123), 68-75.
Ergu, E. (17.05.2009). İslami Burjuvazinin Ev Halleri, Erişim Tarihi Mart 13, 2020, https://yenidenergenekon.com/131-islami-burjuvanin-ev-halleri/.
Giddens, A. (2014). Modernite ve Bireysel-Kimlik: Geç Modern Çağda Benlik ve Toplum, (Çev.) Ümit Tatlıcan, İstanbul: Say Yayınları.
Goffman, E. (2004). Günlük Yaşamda Benliğin Sunumu, (Çev.) Barış Cezar, İstanbul: Metis Yayıncılık.
Harvey, D. (2003). Postmodernliğin Durumu, (Çev.) Sungur Savran, İstanbul: Metis Yayınları.
Kılıç, S. (1996). Modernitenin Ağır Faturası. Kalem ve Onur, 4 (10), 3-5.
Kıray, M. (2007). Kentleşme Yazıları, İstanbul: Bağlam Yayıncılık, 3. Baskı.
Kurultay, A. B. ve Peksevgen, B. (2012). Markalı Güvenlikli Site Reklamlarında Türk Orta Sınıf Hayali. İdealkent, (6), 190-207.
Mallet, S. (2004). Understanding Home: A Critical Review of The Literature. The Sociological Review, (52), 62-89.
“Muhafazakâr Burjuvamızın Yeni Evi”. 07.11.2008. Timeturk, Erişim Tarihi Mart 13, 2020, https://www.timeturk.com/tr/2008/11/07/muhafazakâr-burjuvamizin-yeni-evi.html.
Mumyakmaz, A. (2014). Elitlerin Yeni Yüzü, İslami Burjuvazi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11 (27), 367-382.
Navaro-Yaşın, Y. (2005). Kimlik Piyasası: Metalar, İslamcılık, Laiklik, Deniz Kandiyoti, Ayşe Saktanber (Der.), Kültür Fragmanları: Türkiye’de Gündelik Hayat (s. 229-258), Metis Yayınları, İstanbul.
“New York Times’tan Âlâ dergisi yorumu”, 30.03.2012. Sabah, Erişim Tarihi Eylül 15, 2020.
Osma, N. A. (2013). Muhafazakâr Aileler İçin Uygun Konut Tipi Nasıl Olmalı, Erişim Tarihi Mart 13, 2021, http://www.yesiltopuklar.com/muhafazakâr-aileler-icin-uygun-konut-tipi-nasil-olmali.html.
Öncü, A. (1999). İdealinizdeki Ev Mitolojisi Kültürel Sınırları Aşarak İstanbul’a Ulaştı. Birikim, (123), 26-34.
Özçetin, B. (2016). Popüler Kültür, Din ve Sekülerlik: Tayfun Atay’la Söyleşi. Hacettepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Kültürel Çalışmalar Dergisi, 3 (1), 5-20.
Özet, İ. (2019). Fatih Başakşehir: Muhafazakâr Mahallede İktidar ve Dönüşen Habitus, İstanbul: İletişim Yayınları.
Şen, B. (2007). İstanbul’da Konut Sorununun Çözüm Önerileri Neden Radikal Olmalıdır?. İstanbul Kent Sempozyumu, TMMOB İstanbul İl Koordinasyon Kurulu, 285-295.
Saktanber, A. (2005). Bir Orta Sınıf Ethos’unun ve Onun Gündelik Pratiğinin Oluşumu: Kentsel Türkiye’de İslam’ın Yeniden Canlanması. Mekân, Kültür, İktidar, İstanbul: İletişim Yayınları, 193-214.
Tekeli, İ. (1995). Yetmiş Yıl İçinde Türkiye’nin Konut Sorununa Nasıl Çözüm Arandı. Konut Araştırmalar Sempozyumu, T.C. Toplu Konut İdaresi Başkanlığı.
Veblen, T. (1918). The Theory of the Leisure Class, New York: B. W. Huebsch.
Yanardağ, A. F. ve Yalçın, İ. (1989). İlerleme ya da Çürüme. Kitap Dergisi, (25) 6-11.
Yasak, Ü. (2012). Zamansal ve Mekânsal Bir Süreç Olarak Ev, Köksal Alver (Der.), Kent Sosyolojisi (s. 635-645), Hece Yayınları, Ankara.
Yaşar, K. (2007). Modernizm. Kalem, (6), 20-23.
Yücebaş, S. (2012). Türkiye’de Muhafazakârlığın Gündelik Yaşam Estetiği. İnsanbilim Dergisi, 1 (2), 62-80.