Dijitalleşen Dünyada İnsan Kaynakları Yönetiminin Değişen Fonksiyonu

Değişen dünya koşulları kurum ve kuruluşların yapılanmalarına, yönetim anlayışlarına ve süreçlerinin işleyişine etki etmektedir. Söz konusu değişimin yönetiminde klasik yönetim anlayışında dikkate alınmayan insan sermayesi, neo-klasik yönetim anlayışında motive edilmesi gerekli ilk etken olarak görülmüştür. Bu sayede personel yönetimi yerini modern yönetim süreçlerinde stratejik insan kaynakları yönetimine bırakmıştır. Rekabet edebilirlikte çağın teknoloji ve web tabanlı uygulamaları organizasyonlarda diğer tüm fonksiyonlar gibi insan kaynakları yönetimlerini de etkilemiştir. Bu araştırmanın temel amacı, günümüzün dijital dönüşüm sürecinde işletmeler için oldukça değerli bir rekabet aracı olan insan sermayesinin dijitalleşme ile değişen fonksiyonunu ele almaktır. Bunun için dijitalleşen insan kaynakları fonksiyonu dönüşüm hazırlığında olan bir kuruluşun kullandığı otomasyon incelenerek değerlendirilmesi hedeflenmiştir. Ayrıca birim sorumlularının görüşleri doğrultusunda çıkarımlar yapılmıştır. Çalışmadan elde edilen bulgular şu şekilde özetlenmiştir: Dijitalleşmede teknolojik araçlara, süreçlere veya bilgi sistemlerine yapılan yatırımlar yeterli değildir. Bu nedenle insan sermayesine yapılan yatırımların önemi, karar alma süreçlerindeki dönüşüm, bilgi işlem fonksiyonlarında alınacak aksiyonlar ve arttırılması gereken insan kaynakları fonksiyonunun işlevselliği başarılı bir dijital dönüşüm için önem arz etmektedir.

The Changing Function of Human Resources Management in the Digitalizing World

Changing world conditions affect the structuring of institutions and organizations, their understanding of management, and the functioning of their processes. In the management of the said change, human capital, which was not taken into account in the classical management approach, was seen as the first factor to be motivated in the neo-classical management approach. In this way, personnel management has left its place to strategic human resources management in modern management processes. Technology and web-based applications of the age in competitiveness have affected human resources management as well as all other functions in organizations. The main purpose of this research is to address the changing function of human capital, which is a very valuable competitive tool for businesses in today's digital transformation process, with digitalization. For this, it is aimed to examine and evaluate the automation used by an organization whose digitalized human resources function is preparing for transformation. In addition, inferences were made in line with the opinions of the unit responsible. The findings obtained from the study are summarized as follows: Investments in technological tools, processes, or information systems are not sufficient in digitalization. For this reason, the importance of investments in human capital, the transformation in decision-making processes, the actions to be taken in information processing functions and the functionality of the human resources function that needs to be increased are important for a successful digital transformation.

___

  • AKDUMAN, Gülbeniz (2019), “Dijital İşe Alım: Dijital Dünya’nın İnsan Kaynakları İşe Alım Fonksiyonuna Etkisinin Kavramsal ve Uygulama Örnekleriyle Değerlendirilmesi”, International Journal of Arts & Social Studies, S.2(3), ss.24-44.
  • AKGEMCİ, Tahir (2008), Stratejik Yönetim, Gazi Kitabevi, Ankara, 2. Baskı.
  • AKSU, Halil (2019), Dijitopya: Dijital Dönüşüm Yolculuk Rehberi, Pusula Yayıncılık, İstanbul, 2. Baskı.
  • ALANLI, Ahmet (2022). “Kamu Sektöründe Dijitalleşmenin İnsan Kaynakları Yönetimine Etkisi; Mardin İlinde Nitel Bir Araştırma”, PESA Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, S.8(3), ss.100-117.
  • AMIT, Raphael ve ZOTT, Christoph (2001), “Value Creation in E-Business”, Strategic Management Journal, S.22(6-7), ss.493-520.
  • BAYARÇELİK, Ebru Beyza (2020), “Dijital Dönüşümün İnsan Kaynakları Yönetimi Üzerine Etkileri”, Dijital Dönüşüm ve Süreçler (Ed. Akçay Deniz, Eren Efe), İstanbul Gelişim Üniversitesi Yayınları, İstanbul, ss.59-76.
  • CALP, M. Hanefi ve DOĞAN, Ahmet (2019), “İnsan Kaynakları Yönetiminde Dijital Dönüşüm”, Karadeniz 2. Uluslararası Sosyal Bilimler Kongresi Tam Metin Bildiriler Kitabı (Ed. Gültekin Gürçay), 23-25 Ağustos 2019 – Rize, UBAK Yayınevi, Elazığ, ss.387-400.
  • ÇAĞLAR, İrfan (2015), Bireysel, Örgütsel ve Toplumsal Düzeyde Değişim ve Değişim Yönetimi, Nobel Akademik Yayıncılık, Ankara.
  • DDX (2023), DDX Dijital Dönüşüm Değerlendirme Modeli, Tübitak Kurumsal Web Sayfası, https://ddxmodel.tubitak.gov.tr/ (Erişim Tarihi: 22.10.2022).
  • ELING, Martin ve LEHMANN, Martin (2017), “The Impact of Digitalization on the Insurance Value Chain and the Insurability of Risks”, The Geneva Papers on Risk and Insurance – Issues and Practice, S.43(3), ss.359-396.
  • ERYILMAZ, Mehmet (2021), Dijital Dönüşümü İşletme Biliminin Gözlükleriyle Anlamak, Nobel Akademik Yayıncılık, Ankara.
  • GÖKTAŞ, Pınar ve BAYSAL, Havvanur. (2018). “Türkiye’de Dijital İnsan Kaynakları Yönetiminde Bulut Bilişim”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, S.23(4), ss.1409-1424.
  • KILIÇ KIRILMAZ, Selma (2020), “Digital Transformation in Human Resources Management: Investigation of Digital HRM Practices of Businesses”, Research Journal of Business and Management (RJBM), S.7(3), ss.188-200.
  • KIRMIZISAÇ, Emin (2021), “Yeni Nesil İnsan Kaynakları Yönetiminde Dijital Dönüşüm”, European Journal of Educational and Social Sciences, S.6(2), ss.156-169.
  • MATT, Christian, HESS, Thomas ve BENLIAN, Alexander (2015), “Digital Transformation Strategies Christian”, Business and Information Systems Engineering, S.57(5), ss.339-343.
  • MAXWELL, Leigh ve McCAIN, Thomas A. (1997), “Gateway or Gatekeeper: The Implications of Copyright and Digitalization on Education”, Communication Education, S.46(3), ss.141–157.
  • MENDONÇA, Claudio Marcio Campos de ve De ANDRADE, Antonio Manuel Valente (2018), “Elements of Digital Transformation in Dynamic Capabilities in a Brazilian Capital”, Journal of Information Systems Engineering & Management, S.3(3)-18, ss.1-8.
  • MEUNLUANG, Veomanee ve UGADDAN, Reginald (2015), “E-HRM to HRM Effectiveness towards Organizational Performance in the Public Sector: The Case of Lao PDR1”, International Journal of Policy Studies, S.6(2), ss.23-50.
  • MICROSOFT (2022), “Microsoft Dynamics AX”, Microsoft Corporate Web Page, https://dynamics.microsoft.com/tr-tr/ax/#sort=relevancy&f:@version=[Microsoft%20Dynamics%20AX] (Erişim Tarihi: 22.10.2022).
  • NALBANTOĞLU, Can Burak (2021), “Dijital Dönüşümün Örgüt Kültürü Üzerine Yansımaları”, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, S.23(40), ss.193-207.
  • OSMUNDSEN, Karen, IDEN, Jon ve BYGSTAD, Bendik (2018), “Hva Er Digitalisering, Digital Innovasjon Ogdigital Transformasjon?”, Paper Presented at NOKOBIT 2018, Svalbard, 18-20 September, NOKOBIT, S.26(1), Bibsys Open Journal Systems.
  • RAJALAKSHMİ, M. ve GOMATHI, S. (2016), “A Review on e-HRM: Electronic Human Resource Management”, Indian Journal of Research, S.5(8), ss.175-177.
  • RAO, T. Venkateswara (1996), Human Resources Development: Experiences, Interventions, Strategies, SAGE Publications, Thousand Oaks - California (US).
  • STROHMEIER, Stefan (2007), “Research in e-HRM: Review and Iimplications”, Human Resource Management Review, S.17(1), ss.19-37.
  • ŞENDOĞDU, A. Aslan, (2020), “Endüstri 4.0 Devriminde Robotik Kaynaklar Yönetimi Bağlamında İnsan Kaynakları Yönetiminde Yeni Açılımların Kaçınılmazlığı”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, S.34(1), ss.168-184.
  • ŞİMŞEK, M. Şerif ve ÇELİK, Adnan (2017), Genel İşletme, Eğitim Yayınevi, Konya, 14. Baskı.
  • TARI KASNAKOĞLU, Berna ve KALENDER, Yunus (2020), “Formal and Informal Components of the Service Relationship in Health Care”, Pazarlama ve Pazarlama Araştırmaları Dergisi, S.13(1), ss.101-118.
  • YILDIRIM, Ali ve ŞİMŞEK, Hasan (2011), Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Seçkin Yayıncılık, Ankara, 8. Baskı.
  • YILMAZ, Vedat ve MECEK, Mehmet (2021), “Kavram ve Kuramsal Açıdan Türkiye’de Dijital Kamu Yönetimi ve Dönüşümü”, Kamu Yönetiminde Değişim Olgusu: Global Trendler ve Yeni Paradigmalar (Ed. Berat Akıncı), Nobel Yayınları, Ankara, ss.103-138.
  • YOO, Youngjin, LYYTINEN, Kalle, BOLAND, Richard, BERENTE, Nicholas, GASKIN, James, SCHUTZ, Doug ve SRINIVASAN, Nikhil (2010), “The Next Wave of Digital Innovation: Opportunities and Challenges: A Report on the Research Workshop”, Digital Challenges in Innovation Research, 8 June 2010, https://doi.org/10.2139/ssrn.1622170.