Yemenli Öğrencilerin Türkçe Öğretiminde Anlatmaya Yönelik Dil Becerilerinde Karşılaştıkları Sorunlar

Yabancı dil öğretilirken öğrenen kitlenin anadili bu süreçte önemli bir role sahiptir. Bireyin anadili, öğrenilen dilin öğrenimi esnasında kendisine yardımcı olabildiği gibi birçok güçlük de yaratabilmektedir. Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenmeye başlayan Yemenli öğrenciler, kendi ana dilleri olan Arapça üzerine kurulmuş ve biçimlenmiş bir gramer bilgisine ve kavramlar dünyasına sahiptirler. Bu durum Yemenli öğrencilere yabancı dil olarak Türkçe öğretilmesinde birçok problem ortaya çıkarmaktadır. Bu problemler temelde Türkçe ve Arapça arasındaki farklılıklardan kaynaklanmaktadır. Bu çalışmanın amacı, Sakarya Üniversitesi Türkçe Öğretim Merkezi (TÖMER) orta seviyesinde (B1-B2) okuyan Yemenli öğrencilerin Türkçe öğretiminde anlatmaya yönelik dil becerilerinden hem yazma hem de konuşma becerilerinde karşılaştıkları sorunlar üzerine bir değerlendirme yapmaya çalışmaktır. Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde Yemenli öğrencilerin hangi aşamalarda zorlandıklarına, yazma mı yoksa konuşma becerisinin mi onlara daha zor geldiğine dair inceleme yapılacaktır. İnceleme sonucunda bu sorunlara çözüm üretilmeye çalışılacaktır. Araştırma sonucu olarak Yemenli öğrencilerin Türkçe öğretiminde anlatmaya yönelik konuşma ve yazma becerilerinin yeterince gelişmemiş olduğu, konuşma ve yazma kurallarının yeterince anlaşılmamış olduğu, Türkçe kelimeleri ve cümleleri hatasız öğrenemedikleri, gramer kurallarının yeterince öğrenilmediği ve anlatımın öğrenciler tarafından net anlaşılmadığı saptanmıştır. Bu eksiklerin sebebinin ana dil ile öğrenilen dil arasındaki fonetik, anlam ve dil bilgisi farklarından, öğrenci ve öğreticinin eğitim sürecinde gerekli tüm çabayı sarfetmediklerinden kaynaklandığı tespit edilmiştir. Araştırmada var olan sınırlılıklar şu şekildedir: Araştırma Yemenli öğrencilerin Türkçe öğretiminde anlatmaya yönelik dil becerilerinde (yazma- konuşma) karşılaştıkları sorunlar üzerine bir değerlendirme yapmaktadır. Yemenli öğrencilere yabancı dil olarak Türkçe öğretimi yazma ve konuşma becerileri öğretilirken ne, nasıl anlatılmalı sorularına cevap aramaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Yemenli öğrenciler, Türkçe öğretimi, Konuşma ve yazma becerileri, Yabancı dil öğretimi, Kavramlar, Sorunlar, Dil öğrenimi, Gramer kuralları

Problems Encountered by Yemeni Students in their Language Skills for Expression in Teaching Turkish

While teaching a foreign language, the native language of the learners has an important role in this process. An individual's mother tongue can not only help him or her while learning the learned language, but also create many difficulties. Yemeni students, who have started to learn Turkish as a foreign language, have a grammatical knowledge and a world of concepts based on their mother tongue, Arabic. This situation creates many problems in teaching Turkish as a foreign language to Yemeni students. These problems are mainly due to the differences between Turkish and Arabic. The aim of this study is to try to make an evaluation on the problems that Yemeni students studying at the intermediate level (B1-B2) at Sakarya University Turkish Teaching Center (TÖMER) encounter in both writing and speaking skills, which are language skills for teaching Turkish. An examination will be made on which stages Yemeni students have difficulty in teaching Turkish as a foreign language, and whether writing or speaking skills are more difficult for them. As a result of the review, it will be tried to find solutions to these problems. As a result of the research, it was determined that the speaking and writing skills of Yemeni students in Turkish teaching were not sufficiently developed, the rules of speaking and writing were not understood enough, they could not learn Turkish words and sentences without mistakes, the grammar rules were not learned enough and the expression was not clearly understood by the students. It has been determined that the reason for these deficiencies is the phonetic, semantic and grammatical differences between the mother tongue and the learned language, and the fact that the student and the teacher do not make all the necessary efforts in the education process. The limitations of the research are as follows: The research was limited to the expression (writing and speaking) skills of Yemeni students studying at the intermediate level (B1-B2) at Sakarya University Turkish Teaching Center (TÖMER) in the 2021-2022 academic year, and the demographic information forms and mistakes made by these students in their speech.

Keywords:

Yemeni students, Turkish teaching, Speaking and writing skills, Foreign language teaching, Concepts, Problems, Language learning, Grammar rules,

PDF

___

Açık, F. (2008). Türkiye'de Yabancılara Türkçe Öğretilirken Karşılaşılan Sorunlar ve Çözüm Önerileri, Uluslararası Türkçe Eğitimi ve Öğretimi Sempozyumu, 1-11. Erişim tarihi: 14.09.2014.
Akkaya, A. ve GÜN, M. (2016). Araplara Türkçe Öğretiminde Karşilaşilan Sorunlar: Ürdün Örneği. Electronic Turkish Studies, 11(19), 9-18.
Arı, Ş. (2011). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Karşılaştırmalı Yöntem. G. Üniversitesi (Dü.), X. Uluslararası Dil, Yazın ve Deyiş bilim Sempozyumu içinde (s. 123-127). Ankara: Bizim Büro Basımevi.
Candaş-Karababa, Z. C. (2009), Yabancı Dil Olarak Türkçenin Öğretimi ve Karşılaşılan Sorunlar, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 42(2), 265-277.
Elturan, B. (2019). Türkiye’de Türkçe Öğrenen Yabancı Öğrencilerin Dil Becerileri Yanlış Analizleri. (Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
Fraenkel, J.R., Wallen, N.E. ve Hyun, H.H. (2012). How to design and evaluate research in education (Eight Edition). New York: McGraw-Hill.
Göçer, A. (2015). Türkçenin Yabanci Dil Olarak Öğretiminde Konuşma Becerisinin Kazandirilmasi. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(2), 21-36.
Göktaş, B. ve Karataş, F. (2022), Sudan’da yabancı dil olarak Türkçe öğretimi. Uluslararası yabancı dil olarak Türkçe öğretimi Dergisi, 5(1), 26-54.
İnan, K. (2014). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenen İranlıların Yazılı Anlatımlarının Hata Analizi Bağlamında Değerlendirilmesi. Turkish Studies, 9(9), 619-649.
Karaağaç, G. (2013). Türkçenin söz dizimi (5 b.). İstanbul: Kesit Yayınları.
Kırmızı, B. (2013). Almanca derslerinde metne dayalı dil bilgisi öğretiminin on birinci sınıf öğrencilerinin dil bilgisi başarısına etkisi. Turkish Studies- International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(8), 805-821.
Melanlıoğlu, D. (2012). Yabancılara Türkçe öğretenlerin hâl eklerinin öğretimine ilişkin görüşleri: Nitel bir araştırma. Turkish Studies- International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 7(4), 2401-2411.
Özbay, M. ve Çetin, D. (2011). Dinleme Becerisinin Geliştirilmesinde Prozodik Farkındalığın Önemi. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 26,155-175.
Shumin, K. (2002), Factors to consider: Developing adults EFL students’ speaking abilities. In J. C. Richards ve W. A. Renandya (Ed.), Methodology in language teaching: An anthology of current practice (ss. 204-212). Cambridge: Cambridge University Press.
Ülper, H. ve Çetinkaya, G. (2016). Türkçe Öğrenen Yabancı Öğrencilerin Yazılı Taslak Metinlerine Yönelik Geribildirim Almaya İlişkin Beklentileri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(33), 1-17.
Yakıcı, A., Yücel, M., Doğan, M., ve Yelok, V. S. (2010). Üniversiteler için Türk dili ve kompozisyon bilgileri. Ankara: Gazi Kitapevi.