ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN ÖĞRENME STİLLERİ VE YAZMA EĞİLİMLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ

Bu çalışmanın amacı ortaokul öğrencilerinin öğrenme stilleri ve yazma eğilimleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırma kapsamında veriler Trabzon il merkezinde öğrenim gören 109 ortaokul öğrencisinden toplanmıştır. İlişkisel tarama modelinden yararlanılan bu araştırmada veriler Kolb (1984) tarafından geliştirilen; Aşkar ve Akkoyunlu (1993) tarafından Türkçeye uyarlanan “Kolb Öğrenme Stilleri Envanteri” ve Piazza ve Siebert (2008) tarafından geliştirilen; İşeri ve Ünal (2010) tarafından Türkçeye uyarlanan “Yazma Eğilim Ölçeği” ile elde edilmiştir. Öğrenme stillerine ilişkin frekans ve yüzde değerleri hesaplanmış, öğrenme stillerinin cinsiyet ve sınıf düzeyine göre farklılaşma durumunu belirlemek için ki-kare testi yapılmıştır. Öğrencilerin cinsiyetlerine göre yazma eğilimlerinin belirlenmesinde bağımsız gruplar t testinden, sınıf seviyeleri ve öğrenme stillerine göre yazma eğilimlerinin belirlenmesinde ise tek yönlü varyans analizinden (ANOVA) yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda öğrencilerin sırasıyla değiştiren, yerleştiren, ayrıştıran ve özümseyen öğrenme stiline sahip oldukları; ayrıştıran öğrenme stiline sahip öğrencilerin yazma eğilimlerinin diğer öğrenme stillerine göre daha olumlu olduğu görülmüştür.Anahtar Sözcükler: Öğrenme stilleri, yazma eğilimi, ortaokul öğrencileri.

Anahtar Kelimeler:

Öğrenme stilleri, yazma eğilimi, ortaokul öğrencileri

-

The aim of this study is to analyze the relationship between learning styles and writing dispoditions of secondary school students. Within the scope of the research, data was collected from 109 secondary school students studying in the city center of Trabzon. Based on a relational scanning model, the study used “The Kolb Learning Style Inventory” developed by Kolb (1984) and adapted to Turkish by Aşkar and Akkoyunlu (1993), and “The Writing Disposition Scale” developed by Piazza and Siebert (2008) and adapted to Turkish by İşeri and Ünal (2010) for the purpose of data collection. Frequency and percentage values concerning learning styles were calculated, and chi-square test was used to determine the differentiation of learning styles according to gender and grade level. The independent t-test was used to determine students’ writing disposition according to gender, and the One-Way ANOVA was used to determine students’ writing disposition according to grade level and learning styles. The study indicated that students had converging, accommodating, diverging and assimilating learning styles, respectively, and that students with diverging learning styles had more positive perceptions of writing disposition compared to those with other learning styles

Keywords:

Learning styles, writing tendency, secondary school students,

PDF

___

ALBAYRAK, Y. (2008). Sağlık Meslek Lisesi Öğrencilerinin Öğrenme Stilleri İle Matematik Dersine Karşı Tutumları Arasındaki İlişki. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
AŞKAR, P. ve AKKOYUNLU, B. (1993). Kolb Öğrenme Stili Envanteri. Eğitim ve Bilim Dergisi, 87, 37‐47. BAŞ, G. ve ŞAHİN, C. (2012). İlköğretim 6. 7. ve 8. Sınıf Öğrencilerinin Okuma Tutumları ve Yazma Eğilimleri ile Türkçe Dersindeki Akademik Başarıları Arasındaki İlişki. Turkish Studies, 7, 3. BAŞ, G. ve ŞAHİN, C. (2013). İlköğretim Öğrencilerinin Yazma Eğilimlerinin Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1), 32-42.
BİÇER, N. ve DURUKAN, E. (2014). Ortaokul Öğrencilerinin Öğrenme Stilleri ile Okumaya Yönelik Tutumları Arasındaki İlişki. Milli Eğitim Dergisi, yıl 43 sayı 204.
BIGGS, J. (2001). “Enhacing Learning: A Matter of Style or Approach (73-102)”. In Perspectives on Thinking, Learning and Cognitive Styles. Mahwah: Lawrance Erlbaum Associates.
BÜYÜKÖZTÜRK, Ş., ÇAKMAK, E. K., AKGÜN, Ö. E., KARADENİZ, Ş. ve DEMİREL, F. (2011). Bilimsel Araştırma Yöntemler. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
ÇEÇEN, M. A. ve DENİZ, E. (2015). Ortaöğretim Öğrencilerinin Yazma Eğilimi Algıları (Diyarbakır İli Örneği). Ana Dili Eğitimi Dergisi, 3(2), 35-48. ÇELİK, F. ve ŞAHİN, H. (2011). Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Öğretmen Adaylarının Cinsiyet ve Öğrenim Gördükleri Sınıf Düzeyleri Bakımından Öğrenme Stillerinin İncelenmesi (MAKÜ Örneği). Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 23-38.
DEMİR, T. (2008). Türkçe Eğitimi Bölümü Öğrencilerinin Öğrenme Stilleri ve Bunların Çeşitli Değişkenlerle İlişkisi (Gazi Üniversitesi Örneği), Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(4), 129-148.
DUNN, R. ve DUNN, K. (1993). Teaching Secondary Science Students Through Their Individual Learning Styles: Practical Approaches for Grades 7-12. Aliyn and Bacon: USA.
DURUKAN, E. (2013). Türkçe Öğretmen Adaylarının Öğrenme Stilleri ve Öğrenme Stratejileri Arasındaki İlişki. Turkish Studies, 8(1), 1307-1319.
EKİZ, D. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
GRASHA, A. F. (1996). Teaching With Style: A Practical Guide to Enhancing Learning by Understanding Teaching and Learning Styles. San Bernardino, CA: Alliance Publishers.
GÜNEŞ, F. (2007). Ses Temelli Cümle Yöntemi ve Zihinsel Yapılandırma. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
GÜVEN, M. (2004). Öğrenme Stilleri İle Öğrenme Stratejileri Arasındaki İlişki. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
İŞERİ, K. (2010). Evaluation of Writing Dispositions of Elementary School Sixth Grade Students. The New Educational Review, 22(3-4), 295-305.
İŞERİ, K. ve ÜNAL, E. (2010). Yazma Eğilimi Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması. Eğitim ve Bilim, 155, 104-117.
JONASSEN, H. D. ve GROBOWSKİ, B. L. (1999). Handbook of Indivudual Differences, Learning and Instruction. Lawrence Erlbaum Associates, USA.
KAHYAOĞLU, M. (2011). Öğretmen Adaylarının Öğrenme Stilleri ile Çevre Eğitimi Öz-Yeterlikleri Arasındaki İlişki. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 1(2), 67-82.
KARASAR, N. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
KOLB, D. A. (1984). Experiential Learning: Experience as The Source of Learning and Development. Englewood Cliffs, N.J: Prentice-Hall.
MCCLENNY, C. S. (2010). A Disposition to Write: Relationships With Writing Performance. Unpublished PhD Dissertation, The Florida State University.
MCMİLLAn, J. H. ve SCHUMACHER, S. (2010). Research in Education: Evidence – Based Inquiry. (7 th Edition). Pearson, London.
MUTLU, M. (2008). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Öğrenme Stilleri. Atatürk Üniversitesi Kâzım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 17.
ÖZBAY, M. (2006). Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri II. Ankara: Öncü Kitap.
ÖZDEN, Y. (1998). Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Pegem Yayıncılık.
PALAS AKTAŞ, İ. (2007). İlköğretim II. Kademe Öğrencilerinin Öğrenme Stillerinin Okul Başarıları, Beden Eğitimi Dersine Yönelik Tutumları ve Demografik Özellikleriyle İlişkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
PIAZZA, C. L. ve SİEBERT, C. F. (2008). Development and Validation of A Writing Dispositions Scale for Elementary and Middle School Students. Journal of Educational Research, 101(5), 275-285.
RIDING, R. ve RAYNER S. (1998). Cognitive Styles and Learning Strategies:Understanding Style Differences in Learning and Behavior. London: David Fulton Publishers.
SHE, H. C. (2005). Enhancing Eighth Grade Students’ Learning of Buoyancy: The Interaction of Teachers’ Instructional Approach And Students’ Learning Preference Styles. International Journal of Science and Mathematics Education, 3, 609–624.
SNYDER, R. F. (2000). The Relationship Between Learning Styles/Multiple Intelligences and Academic Achievement of High School Students. The High School Journal, 83(2), 11–20.
SPOON, J. C. ve SCHELL, J. W. (1998). Aligning Student Learning Styles with Instructor Teaching Styles. Journal of Industrial Teacher Education, 35(2), 41–56.
ŞİMŞEK, A. (2006). Öğrenme Biçimi içinde Eğitimde Bireysel Farklılıklar. (Ed. Yıldız KUZGUN ve Deniz DERYAKULU). (97-139). Ankara: Nobel Yayıncılık. UÇGUN, D. (2014). Analysis of Writing Dispositions of Sixth Grade Students. Egitim ve Bilim, 39(175). UNGAN, S. (2007). Yazma Becerisinin Geliştirilmesi ve Önemi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23(2), 461-472.
ÜNAL, E. (2010). An Analysis of The Writing Dispositions of Fourth and Fifth Grade Elementary School Pupils. Education, 131(2), 319-330.