LEYLA ERBİL’İN ESKİ SEVGİLİ1 HİKÂYESİNE PSİKOMİTOLOJİK BİR YAKLAŞIM

Psikomitoloji, psikoloji ve mitolojinin bilimsel, entelektüel ve akademik alanlarda birbirlerine veri sağlamak için oluşturulmuş disiplinler arası bir çalışma alanıdır. Psikoloji bilimi hem terminolojisini oluştururken hem de insan doğasına ait bilinçdışını çözümlemede karşılaştığı sembolik olayları ve karmaşık kompleksleri açımlarken mitolojiye sıklıkla müracaat etmiş; mitsel öykülerden yararlanmıştır. Bu çalışmada Leyla Erbil‟in Eski Sevgili hikâyesindeki kahramanların eser içerisindeki davranış kalıpları mitolojik öykülerle karşılaştırılmış ve böylece kahramanların ruhsal özelliklerinin ve davranışların altında yatan sebepler analiz edilerek “psikososyokültürel” sentezlere ulaşılmıştır. Edebî eserin çok katmanlı yapısının çözümlenmesinde ve metin tahlillerinde farklı bakış açılarının oluşumuna yardım sağlayan bu psikomitolojik çıkarımlar; eserlerdeki sembolik, metaforik ve imgesel söylemlerin kültürel açıdan da takip edilmesine olanak sağlar.

A PSYCHOMITHOLOGICAL APPROACH TO LEYLA ERBIL’S OLD LOVE STORY

Psychomitology is an interdisciplinary field of study designed to provide data to each other in the scientific, intellectual and academic fields of psychology and mythology. The science of psychology has frequently applied to mythology both in forming its terminology and in explaining the symbolic events and complex complexes it encounters in analyzing the unconscious of human nature; mythical stories. In this study, the behavior patterns of the heroes in Leyla Erbil‟s Old Dear story were compared with the mythological stories and thus, the psycho-sociocultural syntheses were reached by analyzing the psychological characteristics of the heroes and the underlying causes of the behavior. These psychomithological inferences which help to form different perspectives in the analysis of the multi-layered structure of the literary work and in the analysis of texts; It also allows the cultural, cultural and metaphorical discourse of the works to be followed.

___

  • Burn, L. (2009). Yunan mitleri. (çev. Nagehan Tokdoğan). Ankara: Phoenix Yayınları.
  • Erbil, L. (2010). Eski sevgili. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Erhat, A. (1996). Mitoloji sözlüğü. İstanbul: Remzi Kitapevi.
  • Graves, R. (2010). Yunan mitleri/Tanrılar, kahramanlar, söylenceler. (çev. Uğur Akpur), İstanbul: Say Yayınları.
  • Gürel, E. ve Muter, C. (2007). Psikomitolojik terimler: psikoloji literatüründe mitolojinin kullanılması. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(1), s. 537-569.
  • Hamilton, E. (2011). Mitologya. (çev. Ülkü Tamer), İstanbul: Varlık Yayınları.
  • Kılınç, C. (2014) Mitoloji sözlüğü-II. Cilt, İzmir: İlya Yayınevi.
  • Leeming, D. A. (2010). The world of myths. New York: ABC-CLIO.
  • Obeyesekere, G. (2011). Kültürün işleyişi/psikanaliz ve antropolojide simgesel dönüşüm. (çev. Jale Ergelen), İstanbul: Doruk Yayıncılık.
  • Saydam, M. B. (2011). Deli Dumrul'un bilinci/Türk-İslam ruhu üzerine bir kültür psikolojisi denemesi. İstanbul: Metis Yayınları.
  • Saydam, M. B. (2017). Ara’f’dalık-lar/insanın halleri ve eylemleri: psikomitolojik çözümleme. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Saydam, M. B. ve Kızıltan, H. (ed.) (2018). Psikomitoloji/insanı öykülerde aramak. İstanbul: İthaki Yayınları.
  • Schwab, G. (2012). Klasik Yunan mitolojisinin en güzel efsaneleri/I. cilt. (çev. Devrim Doğan Yüzer). İzmir: İlya Yayınevi.
  • Strauss, C. L. (2013). Mit ve anlam. (çev. Gökhan Yavuz Demir). İstanbul: İthaki Yayınları.
  • Welldon, E. V. (2001). Anne: melek mi, yosma mı?/anneliğin idealleştirilmesi ve alçaltılması. (çev. Sema Kunt Akbaş & Can Kurultay). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.