Jıgsaw-ıv tekniğinin yabancı öğrencilerin Türkçedeki temel zamanları öğrenmeleri üzerindeki etkisi

Bu çalışma, işbirlikli öğrenme tekniklerinden olan Jigsaw-IV tekniğinin yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin Türkçedeki temel zamanları öğrenme becerileri üzerindeki etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Deneysel desenlerden son-test kontrol gruplu modelin kullanıldığı bu çalışmaya, İstanbul Üniversitesi Dil Merkezinde yabancı dil olarak Türkçe öğrenen 16sı deney ve 16sı kontrol grubu olmak üzere toplam 32 öğrenci katılmıştır. Deney grubunda temel zamanların öğretildiği dil bilgisi etkinliklerinde Jigsaw-IV tekniği kullanılırken; kontrol grubunda geleneksel öğretim modeli uygulanmıştır. Temel zamanların öğretimi A1 düzeyinden başlayıp (şimdiki zaman) A2 düzeyinde de devam ettiği için (belirli geçmiş zaman, gelecek zaman, belirsiz geçmiş zaman, geniş zaman) bu çalışma 16 hafta boyunca temel zamanların öğretildiği dil bilgisi etkinliklerinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın verileri, araştırmacı tarafından geliştirilen Şimdiki Zamanın Kullanımı Başarı Testi, Belirli Geçmiş Zamanın Kullanımı Başarı Testi, Gelecek Zamanın Kullanımı Başarı Testi, Belirsiz Geçmiş Zamanın Kullanımı Başarı Testi ve Geniş Zamanın Kullanımı Başarı Testi ile toplanmıştır. Araştırma sonucunda, temel zamanların sınandığı tüm testlerde Jigsaw-IV tekniğinin uygulandığı deney grubunun ortalamalarının kontrol grubunun ortalamalarından daha yüksek olduğu görülmüştür

The effects of Jigsaw-iv technique on the foreign students learning the basic tenses in Turkish

This study has been conducted with the aim of identifying the effects of Jigsaw-IV technique, which is one of the cooperative learning techniques, on the students learning Turkish as a foreign language skill of learning basic tenses. To this study in which as an experimental pattern post-test control group pattern is used, 32 students consisting of 16 experimental and 16 control group students who learn Turkish as a foreign language at Istanbul University Language Center attended. While Jigsaw-IV technique is used in grammar activities of teaching basic tenses in the experimental group, in the control group traditional teaching methods are used. As teaching of basic tenses start from A1 level (present continuous tense) and continue until the end of A2 level (simple past tense, future tense, reported past tense and simple present tense), this study lasted for 16 weeks in the grammar activities of basic tenses. The data of the study has been collected with The Use of Present Continuous Tense Achievement Test, The Use of Simple Past Tense Achievement Test, The Use of Future Tense Achievement Test, The Use of Reported Past Tense Achievement Test, and The Use of Simple Present Tense Achievement Test developed by the researcher. As a result of the study, it has been observed that in all tests in which basic tense knowledge of students is tested, the average achievement of the experimentagroup in which Jigsaw-IV technique is used is higher than the achievement othe control group.

PDF

___

AÇIKGÖZ, K. Ü. (1992). İşbirlikli Öğrenme: Kuram Araştırma Uygulama. Malatya: Uğurel Matbaası.
AÇIKGÖZ, K. Ü. (2005). Etkili Öğrenme ve Öğretme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
AÇIKGÖZ, K. Ü. ve GÜNGÖR, A. (2006). İşbirlikli Öğrenme Yönteminin Okuduğunu Anlama Stratejilerinin Kullanımı ve Okumaya Yönelik Tutum Üzerindeki Etkileri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 48, 481-502.
ARONSON, E., BLANEY, N., STEPHIN, C., SIKES, J. ve SNAPP, M. (1978). The Jigsaw Classroom. Beverly Hills, CA: SAGE Publishing Company.
ATABEY, İ. vd. (2014). Yunus Emre Enstitüsü Türkçe Öğretim Seti (Editörler: Erol Barın, vd.). Ankara: Merdiven Reklam Tanıtım.
BAŞ, G. (2012). The Effects of Cooperative Learning Method on Students Achievement and Attitudes towards English Lesson. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 8(1), 72-93.
BAYKARA, K. (2000). İşbirliğine Dayalı Öğrenme Teknikleri ve Denetim Odakları Üzerine Bir Çalışma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 201-210.
BÖLÜKBAŞ, F. vd. (2012). İstanbul Yabancılar İçin Türkçe Öğretim Seti (Editör: Ferhat Aslan). İstanbul: Kültür Basım.
BÜYÜKKARAGÖZ, S. ve ÇİVİ, C. (1999). Genel Öğretim Metotları. İstanbul: Beta Yayıncılık. CEMİLOĞLU, M. (2004). Türkçe Öğretimi. İstanbul: Aktüel Yayınevi.
ÇALIŞKAN, H. (1999). Bilgisayar Destekli Kubaşık Öğrenmede Öğrenme Bağlamı ve Geribildirim Türlerinin Akademik Başarı ve Tutumlar Üzerine Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
DOYMUŞ, K. (2007). Effects of a Cooperative Learning Strategy on Teaching and Learning Phases of Matter and One-Component Phase Diagrams. Journal of Chemical Education, 84(11), 1857-1860.
EKİNCİ, N. (2010). İşbirliğine Dayalı Öğrenme. Eğitimde Yeni Yönelimler (Editör: Özcan Demirel) (93-109). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
ERDEN, M. (1988). İşbirliğine Dayalı Öğretim Teknikleri. Eğitim ve Bilim Dergisi, 12(68), 335-338.
GÖMLEKSİZ, M. (1993). Kubaşık Öğrenme Yöntemi ile Geleneksel Yöntemin Demokratik Tutumlar ve Erişiye Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
GÖMLEKSİZ, M. N. ve ONUR, E. (2005). İngilizce Öğreniminde İşbirlikli Öğrenme Yönteminin Öğrenci Başarısı Üzerindeki Etkisi. Millî Eğitim Dergisi, 166, 183-200.
GÜNAY, V. D. vd. (2012). İzmir Yabancılar İçin Türkçe A1. İstanbul: Papatya Yayıncılık.
EVCİM, H. ve İPEK, Ö. F. (2013). Effects of Jigsaw II on Academic Achievement in English Prep Classes. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 70, 1651-1659.
HEDEEN, T. (2003). The Reverse Jigsaw: A Process of Cooperative Learning and Discussion. Teaching Sociology, 31(3), 325-332.
HOLLIDAY, D. C. (2000). The Development of Jigsaw IV in a Secondary Social Studies Classroom.ERIC Document Number: ED447045. http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED447045.pdf (Son erişim: 14.08.2014).
JOHNSON, D. W., JOHNSON, R. T. ve HOLUBEC, E. J. (1994). Cooperative Learning in the Classroom. Alexandria: Association for Supervision and Curriculum Development.
KAGAN, S. (1995). We Can Talk: Cooperative Learning in the Elementary ESL Classroom. ERIC Document Number: ED382035. http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED382035.pdf (Son erişim: 14.08.2014).
KARABABA, Z. C. (2013). Yabancılar İçin Türkçe Öğrenme Kitabı. Ankara: Anı Yayıncılık.
KARASAR, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
KURT, C. vd. (2008). Yeni Hitit Yabancılar İçin Türkçe Öğretim Seti (Editör: N. Engin Uzun). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
LIANG, T. (2002). Implementing Cooperative Learning in EFL Teaching: Process and Effects. A Thesis for the Degree of Doctor of Philosophy. Taiwan: National Taiwan Normal University. http://www.asian-efl-journal.com/Thesis_Liang_Tsailing.pdf (Son erişim: 14.08.2014).
MOTAEI, B. (2014). On the Effect of Cooperative Learning on General English Achievement of Kermanshah Islamic Azad University Students. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 98, 1249-1254
NING, H. (2011). Adapting Cooperative Learning in Tertiary ELT. ELT Journal, 65(1), 60-70.
OĞUZKAN, F. (1993). İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi ve Sorunları. Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları.
ÖZBAY, M. (2009), Özel Öğretim Yöntemleri II. Ankara: Öncü Kitap.
PAN, C. Y. ve WU, H. Y. (2013). The Cooperative Learning Effects on English Reading Comprehension and Learning Motivation of EFL Freshmen. English Language Teaching, 6(5), 13-27.
SAĞIR, M. (2002). İlköğretim Okullarında Türkçe Dil Bilgisi Öğretimi. Ankara: Nobel Yayınları.
SEVER, S. (2004). Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık.
SENEMOĞLU, N. (1998). Gelişim Öğrenme ve Öğretim: Kuramdan Uygulamaya. Ankara: Özsen Matbaası.
SHARAN, S. (1980). Cooperative Learning in Small Groups: Recent Methods and Effects on Achievement, Attitudes, and Ethnic Relations. Review of Educational Research, 50(2), 241- 271.
SHARAN, S. ve SHACHAR, H. (1988). Language and Learning in the Cooperative Classroom. New York: Springer-Verlag.
SLAVIN, R. E. (1987). Cooperative Learning: Student Teams (What research says to teachers). Washington DC: National Education Association.
SLAVIN, R. E. (1988). Cooperative Learning and Students Achievement. Educational Leadership, 46(3), 31-33.
SLAVIN, R. E. (1995). Cooperative Learning: Theory, Research and Practice. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
SOYLU, B. (2008). İngilizce Öğretiminde İşbirlikli Öğrenme Yönteminin İlköğretim 6. Sınıf Öğrencilerinin Akademik Başarısına Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Niğde: Niğde Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
STAHL, R. J. (1994). Cooperative Learning in Social Studies: A Handbook for Teachers. California, Menlo Park, CA: Addison-Wesley Publishing.
ŞAHİN, A. (2010). Effects of Jigsaw II Technique on Academic Achievement and Attitudes to Written Expression Course. Educational Research and Reviews, 5(12), 777-787.
ŞENTÜRK, L. ve ŞENTÜRK, N. (2012). Effect of Cooperative Learning to Teach Vocabulary in Turkish as a Second Language Course. Avrasya İncelemeleri Dergisi, I(2), 363-380.
ÜNALAN, Ş. (2001). Türkçe Öğretimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
WILKINSON, M. (1994). Using Student Stories to Build Vocabulary in Cooperative Learning Groups. Clearing House, 67, 221-223.
YILMAZ, H. ve SÖZER, Z. (2007). Yabancı Dilim Türkçe. İstanbul: Dilmer Yayınları.
ZHOU, H. (2012). Enhancing Non-English Majors EFL Motivation through Cooperative Learning. Procedia Environmental Sciences, 12, 1317-1323.