KÜLTÜREL EKSENDE AYA YORGİ ( ST. GEORGE ) KÜLTÜ VE İNANÇ TURİZMİ AÇISINDAN NİKOMEDİA (İZMİT) İÇİN ÖNEMİ

İnsanları turizme yönelten en önemli etkenlerin başında gelen kültür turizmi içinde yer alan inanç turizmi; kutsal yerlerin çeşitli dinlere mensup turistler tarafından ziyaret edilmesinin yanı sıra dini inançları tatmin amacıyla yapılan seyahatler olarak tanımlanmaktadır. Değişen turist isteklerine bağlı olarak dünyada gelişme gösteren inanç turizmi kapsamında mevcut kültürel değerlerin korunması, turizme kazandırılması ve tanıtılması hedeflendiği günümüzde Hıristiyan inancında önem kazanmış din uğruna şehit olan ve kutsal yardımcılar olarak adlandırılan 14 yardımcı aziz sıfatına erişmiş olan azizler arasında yer alan; Ayios Pandaleimon’dan, Aya Yorgo ve Azize Varvara’ya uzanan önemli şahsiyetler Nikomedia’da şehitlik tacını giymişlerdir. Bu çalışmada Nikomedia’da yaşayıp Hristiyan inancına göre Marteryer “şehitlik” mertebesine erişmiş azizlerden Aya Yorgo (St. George) kültünü İnanç turizmi açısından ele alıp değerlendireceğiz.

Anahtar Kelimeler:

Kültür, İnanç, Turizm, Aya Yorgo

CULTURAL EXENDER AYA YORGI (ST. GEORGE) CULTURE AND FAITH IN TERMS OF TOURISM NİKOMEDIA (İZMİT)

One of the most important factors that motivate people to tour tourism is tourism, which is included in culture tourism. as well as visits to the holy places by tourists belonging to various religions, as well as travel made to satisfy religious beliefs. Among the saints who have attained the title of 14 auxiliary saints who are martyred for the sake of religion that has gained importance in Christian faith today and which are called sacred aids, in today’s religious tourism, which is developing in the world depending on changing tourist demands, protection of existing cultural values, promotion of tourism and promotion are aimed. Important figures from Ayios Pandaleimon to Aya Yorgo and Azize Varvara were dressed in martyrdom at Nikomedia. In this study we will consider and evaluate the Aya Yorgo (St. George) cult from the saints who have lived in Nikomedia and have reached the level of Marteryer “martyrdom” according to Christian belief.

Keywords:

Culture, Faith, Tourism, Aya Yorgo,

PDF

___

Referans1 Avcıkurt, C.( 2003), Turizm Sosyolojisi. Detay Yayıncılık, Ankara, s.81. Referans2 Batman, O. Çınar, S. (2005). Türkiye’de İç Turizm Açısından İnanç Turizmi. III. Uluslararası Türk Dünyası Sosyal Bilimler Kongresi.(05-09 Haziran ) Kırgızistan. Referans3 Cahen, Claude.(1979) Osmanlılardan Önce Anadolu’da Türkler, Çev. Yıldız Moran, İstanbul, s.204-205. of Islam, II, (New Edition), (ed. B.Lewis ve diğerleri), Leiden, 1965, s. 553. Referans4 Çelik, Mehmet. (1987), Süryani Tarihi I, İstanbul., s.23. Referans5 Çığ, Muazzez İlmiye, (1998) Tarih Sümer’de Başlar. Ankara: TTK Yayınları, s.147,152,161. Referans6 Çontu, M. (2006), Alternatif Turizm Çeşitleri ve Kızılcahamam Termal Turizm Örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. s.16. Referans7 Daniel Kitabı, 14:23-30, http://st-takla.org/pub_Deuterocanon/Deuterocanon-Apocrypha_El-Asfar_El-Kanoneya_El-Tanya7-Daniel.html#Chapter 14,erişim tarihi, 02.11.2017). Referans8 Deleon, Jack. (2003),Büyüada Anıtlar Rehberi, İstanbul, s. 60. Referans9 Dirimtekin, F. (1953),”Fetihten Önce Marmara Surları, İstanbul, s. 3-5. Referans10 Dragons, Janet Hoult (1987 November,). History and Symbolism, s. 6, 50. Referans11 Erdenen, Orhan.(2014) İstanbul Adaları, . Les Iles des Princes / Princes Islands” Büyükada, Heybeli, Burgaz, Kınalı, Kaşık, Tavşan, Sedef, Yassı ve Sivri Adaları. Adalı Vakfı Yayınları, s.65. Referans12 Gospel of Jesus (1979). Edizioni Istituto S. Gaetano , Vicenza Italy . p.363. Referans13 Janin, R. (1953) Constantinople et le patriarcat oecumenique. Tome III. Les eglises et les Monastères. R. Janin. Pp. xvii + 610, 4 maps. Paris: Institut français d’études byzantines, Referans14 Karasu, Mehmet.(1999) Pembe Yapraklı Utanç Şafak, Daphne (Defne),Ankara: Karşı yayınları, s.41. Referans15 Köprülü, Fuad. (1981)Türk Edebiyatında İlk Mutasavvıflar, Ankara, 1981, s. 191-192. Referans16 Lewis, R. (1973). Osmanlı Türkiye’sinde Gündelik Hayat ( Adetler ve Gelenekler); Çev. Mefkfıre Poroy, İstanbul, s.143. Referans17 Millingen, Alexander Van. (1912) Byzantine Churches in Constantinople. Macmillan And Co. London, Referans18 Murray M ve Graham, B.(1997), Exploring the Dialectics of Route-Based Tourism: The Camino de Santiago, Tourism Management, (18):513-524. Referans19 Ocak, A.Y. (1991) “XIII-XV. Yüzyıllarda Anadolu’da Türk-Hıristiyan dini etkileşimler ve Aya Yorgi (Saint Georges) kültü”, Belleten Dergisi, Cilt IV. sayı:214, s.662-663. Referans20 Ocak, A.Y. (2000) Alevi ve Bektaşi İnançlarının İslam Öncesi Temelleri. İstanbul: İletişim Yayınları, 2000. Referans21 Özyurt, M. Haluk. (1998) “Hıristiyanlıkta Hac Düşüncesi ve Gelişmesi” Rehber Dünyası, sayı:11, 10-12. Referans22 Richards, G. (2007), Cultural Tourism: Kuresel and Local Perspectives, Haword Press, s. 210. Referans23 Runciman, Steven. (1951) A History Of Crusaders , VOL I. , Ist. Book , Chapter 3. , London. Referans24 Tuğlacı, Pars.(1995) Tarih Boyunca İstanbul Adaları, I, İstanbul, s.167. Referans25 Türker, Orhan.(2004) Prinkipo’dan Büyükada’ya / Bir Prens Adasının Hikayesi – Sel Yayıncılık / Tarihe Tanıklık Dizisi, .s.58. Referans26 Tunç, A. , Saç, F. (1998), Genel Turizm Gelişimi-Geleceği, Detay Yayıncılık, Ankara, s.24