Emine AKKAŞ BAYSAL, Gürbüz OCAK, İjlal OCAK

Covid-19 salgını sürecinde okul öncesi çocuklarının eba ve diğer uzaktan eğitim faaliyetlerine ilişkin ebeveyn görüşleri

Teknoloji, ekonomi, sağlık gibi sektörlerde dünyanın karşılaştığı hızlı değişimler, eğitim-öğretim ortamında kabul gören genel yargıların da değişmesine neden olmuş, zamandan ve mekandan bağımsız, öğrencilerin okula gelme zorunluluğunu ortadan kaldıran ve bilişim teknolojileri vasıtasıyla eğitim-öğretimin yapılabilmesine olanak tanımıştır. Uzaktan eğitim olarak isimlendirilen bu sistem öğrenme ortamlarının bilgisayar ya da televizyon gibi iletişim araçları ile akılcı ve yenilikçi bir şekilde gerçekleşmesini sağlamıştır. Bu kapsamda bu çalışmada tüm dünyanın mücadele ettiği Corona Virüs (COVID-19) salgını sebebiyle, ülkemizde 23 Mart 2020 tarihi ile başlayan, EBA uygulaması ve diğer uzaktan eğitim faaliyetlerine ilişkin okul öncesi velilerin görüşlerini ortaya çıkarmak amaçlanmaktadır. Nitel araştırma yöntemleri ile yürütülen fenomenolojik bir araştırmadır. Araştırmanın çalışma grubu, amaçlı örnekleme yöntemlerinden tipik örneklemesi ile belirlenmiş ve okul öncesi eğitim kurumunda çocuğu olan 20 ebeveyn çalışmaya dahil edilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formları kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analizinde betimsel analizi yöntemi kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgular okul öncesi eğitimde EBA ve diğer uzaktan eğitim faaliyetleri ile yürütülen uzaktan eğitimin organizasyon, içerik, öğretmen, materyal türü ve zamanlama gibi konularda bir takım olumlu özelliklerinin yanı sıra işleyişte aksaklıkların yaşanmasına neden olan ve geliştirilmesi gereken olumsuz yönlerinin de olduğunu göstermektedir. Okul öncesi öğretmenleri özellikle çocuklara onları ekran başında uzun süre tutmayacak etkinlikler göndermeye dikkat etmelerine rağmen çocukların ekran başında daha uzun süre kalmak istemeleri onların ekran bağımlılığı eğilimlerini göstermektedir. Salgın sonrasında da okul öncesi eğitim düzeyinde sürdürülebilir ve nitelikli bir uzaktan eğitim sistemi temellendirmek için bu olumsuz yönlerin dikkate alınarak geliştirilmesinin sürece katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

EBA, Okul Öncesi, uzaktan eğitim

Parents’ views of preschool chıldren on eba and other distance education activities during the covid-19 outbreak

Rapid changes in the sectors such as technology, economy, health have caused the general judgments to change according to acceptance in the education-teaching environment. This system, which is called distance education, has provided learning environments to be realized in a rational and innovative way with communication tools such as computers or televisions. In this context, it is aimed to reveal the opinions of preschool parents about EBA application and other distance education activities that started with the date of 23 March 2020 in our country due to the Corona Virus (COVID-19) epidemic that the world is struggling with. The study group was determined by the typical sampling of the purposeful sampling methods and 20 parents who had students in the preschool education institution were included in the study. In the research, semi-structured interview forms developed by the researchers were used as data collection tool. Findings obtained from the research show that distance education, carried out with EBA and other distance education activities in pre-school education, has a number of positive features such as organization, content, teacher, material type and timing, as well as negative aspects that cause disruptions in the operation and should be improved. Although preschool teachers are especially careful to send students activities that will not keep them on the screen for a long time, the fact that students want to stay longer on the screen shows their tendency to screen dependency. It is thought that the development of these negative aspects by considering these negative aspects will contribute to the process of establishing a sustainable and qualified distance education system at preschool education level after the epidemic.

Keywords:

EBA, pre-school, distance education,

PDF

___

Adıgüzel, Ö. (2012). Eğitimde yaratıcı drama. (2. baskı), Ankara, Naturel Yayınevi.
Al-Arimi, A.M.A. (2014). Distance learning. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 52(2014), 82-88.
Aral, N., Gürsoy, F. ve Köksal, A. (2001). Okul öncesi eğitiminde oyun. İstanbul, Ya-pa Yayınları.
Barnett, L.A. (2013). Children’s perceptions of their play: scale development and validation. Child Development Research. doi:10.1155/2013/284741.
Bušelić, M. (2012). Distance learning. Concepts and Contributions Oeconomica Jadertina, 2(1), 23-34.
Carswell, A.D., ve Venkatesh, V. (2002). Learner outcomes in an asynchronous distance education environment. International Journal of Human-Computer Studies, 56(5), 475-494.
Çakmak Güleç, H. (2012). Okul öncesi eğitimin temel ilkeleri G. Haktanır (Edt.). Okul Öncesi Eğitime Giriş, (pp.111-140). Ankara, Anı Yayıncılık.
Çekmez, E., Yıldız, C., ve Bütüner, S. Ö. (2012). Phenomenographic research method. Balıkesir Üniversitesi Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 6(2), 77-102. http://nef.balikesir.edu.tr/~dergi/makaleler/yayinda/13/EFMED_FBE180.pdf adresinden 28/04/2020 erişilmiştir.
Deniz, Ü., ve Kesicioğlu, O. S. (2012). Okul öncesi öğretmen adaylarının kişilik özelliklerinin bazı değişkenlerle ilişkisinin incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 13(2), 1-13.
Franklin, N., Yoakam, M., ve Warren, R. (1996). Distance learning: a guidebook for system planning and implementation. IN, Indiana University.
Garg, S., ve Panda, S. (2005). Interactive multimedia on distance and online learning. Indian Journal of Open Learning, 14(1), 97-98.
George, A. (1959). Quantitative and qualitative approaches to content analysis. In Sociological methodology, pp. 135-44, (ED) A. Raftery. Oxford, Basil Blackwell.
Guba, E.G. (1981). Criteria for assessing the trustworthiness of naturalistic inquiries. Educational Technology Research and Development, 29, 75-91. http://www.jstor.org/stable/30219811?origin=JSTOR-pdf adresinden 22/04/2020 erişilmiştir.
Gujjar, A.A., ve Malik, M.A. (2007). Preparation of instructional material for distance teacher.Turkish Online Journal of Distance Education, 8(1), 55-63.
Hammersley, M. (1998). What’s wrong with ethnography? Methodological exploration. London, Routledge.
Honeyman, M., ve Miller, G. (1993). Agriculture Distance Education: A valid alternative for higher education? Proceedings of the 20th Annual National Agricultural Education research Meeting.67-73. Islamabad, National Book Foundation.
Katlav, S. (2014). Oyunun okul öncesi çocuklarda 3-5 yaş çocuklarının gelişimine etkileri. International Journal of Social Science, 28(2), 253-273.
Kiryakova, G. (2009). Review of distance education. Trakia Journal of Sciences, 7(3), 29-34. ISSN 1313-3551
Koçyiğit, S., ve Başara Baydilek, N. (2015). Okul öncesi dönem çocuklarının oyun algılarının incelenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 1-26.
Maxwell, J. A. (1992). Understanding and validity in qualitative research. Harvard Educational Review, 62(3), 279–300. https://doi.org/10.17763/haer.62.3.8323320856251826
Mayring, P. (2000). Qualitative content analysis. Forum: qualitative social research, 1(20). http://www.qualitative-research.net/index.php/fqs/article/view/1089/2385 adresinden 22/04/2020 erişilmiştir.
Merriam, S.B., ve Tisdell, E. J. (2015). Qualitative research: a guide to design and implementation (4th ed.). San Francisco, CA: Jossey-Bass.
MEB (2006). Okul öncesi eğitimi genel müdürlüğü okul öncesi eğitim programı (36-72 aylık çocuklar için) kitabı. T. Gürkan ve G. Haktanır (Edt.). Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
Patton, M., ve Cocharn, M. (2002). A guide to using qualitative research methodology. ttps://evaluation.msf.org/sites/evaluation/files/a_guide_to_using_qualitative_research_methodology.pdf adresinden 26/04/2020 erişilmiştir.
Roberts, P., ve Priest, H. (2006). Reliability and validity in research. Nursing Standard, 20, 41-45.
Sadeghi, M. (2019). A shift from classroom to distance learning: advantages and limitations. International Journal of Research in English Education, 4(1), 80-88.
Shenton, A. K. (2004). Strategies for ensuring trustworthiness in qualitative research projects. Education for Information, 22, 63-75. https://doi.org/10.3233/EFI-2004-22201.
Silverman, D. (2001). Interpreting qualitative data: methods for analysing talk, text and ınteraction. Forum: Qualitative Social Research, 2(3), 1-10. DOI: http://dx.doi.org/10.17169/fqs-2.3.923.
UNESCO. (1987). Distance learning systems and structures: training manual. Volume II. Bangkok: Unesco Regional Office for Education in Asia and the Pacific.
Webster, J., ve Hackley, P. (1997). Teaching effectiveness in technology-mediated distance learning. Academy of Management Journal, 40, 1282-1309.