Bireysel ve Takım Sporu Yapan Bireylerin Saldırganlık Düzeylerinin İncelenmesi

Bu çalışma Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi okul takımlarında yer alan bireylerin sporda saldırganlık düzeylerinin nasıl şekillendiğini belirlemektir. Bu çalışmada tarama yöntemi kullanılmıştır. Çalışma betimsel ve çıkarımsal bir niteliğe sahiptir. Bu araştırmanın çalışma grubunu 2021-2022 eğitim öğretim yılında Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi okul takımlarında yer alan bireysel ve takım sporu yapan 174 erkek ve 79 kadından oluşan toplam 253 katılımcı oluşturmaktadır. Çalışma gönüllü katılım kriteri esasına göre şekillendirilmiştir. Bu çalışmada verilerin toplanması için araştırmacı tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu ve Sporda Saldırganlık Ölçeği kullanılmıştır. Kişisel bilgi formu; cinsiyet, yaş, spor yılı, anne- baba eğitim düzeyi, gelir düzeyi ve spor türü sorularından oluşmaktadır. Ayrıca katılımcıların saldırganlık-öfke düzeylerinin ölçülmesi için de Maxwell ve Moores (2007) tarafından geliştirilen, Gürbüz ve ark., (2019) tarafından Türkçeye uyarlanan Sporda Saldırganlık ve Öfke Ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen veriler bilgisayar ortamına aktarılarak SPSS 25.0 istatistik programı ile değerlendirilmiştir. Verilerde parametrik testler kullanılarak ikili grup karşılaştırmalarında t testi, ikiden fazla grupların karşılaştırılmasında ANOVA testi uygulanmış ve gruplar arası farklılığın tespiti için Post Hoc Tukey çoklu karşılaştırma testi uygulanmıştır. Tüm analiz sonuçlarında p<0.05 değer temel alınmıştır. Katılımcıların sporda saldırganlık düzeylerinde; cinsiyet değişkenine göre erkekler lehine, spor yılı değişkenine göre spor yılı yüksek olanlar lehine, spor türü değişkenine göre bireysel sporlar lehine olduğu; yaş, anne-baba eğitim ve gelir düzeyi değişkenlerine göre fark olmadığı sonuçlarına ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Spor, Saldırganlık, Takım sporu, Bireysel spor.

Examınatıon of Aggressıon Levels of Indıvıduals and Team Sports

This study is to determine how the aggression levels of individuals in Kyrgyzstan Turkey Manas University school teams are shaped in sports. In this study, scanning method was used. This study has a descriptive and inferential nature. The study group of this research consists of 253 participants, 174 men and 79 women, who play individual and team sports in Kyrgyzstan Turkey Manas University school teams in the 2021-2022 academic year. The study was shaped on the basis of voluntary participation criteria. In this study, personal information form prepared by the researcher and Aggression Scale in Sport were used to collect data. Personal information form; gender, age, year of sport, education level of parents, income level and type of sport. In addition, Aggression and Anger in Sports Scale, developed by Maxwell and Moores (2007) and adapted into Turkish by Gürbüz et al., (2019), was used to measure the Aggression-Anger levels of the participants. The obtained data were transferred to the computer environment and evaluated with the SPSS 25.0 statistical program. By using parametric tests in the data, t-test was used for pairwise group comparisons, ANOVA test was applied for comparing more than two groups, and Post Hoc Tukey multiple comparison test was applied to determine the difference between groups. All analysis results are based on a p<0.05 value. At the level of aggression of the participants in sports; According to the gender variable in favor of men, according to the sports year variable in favor of those with higher sports years, according to the type of sports variable in favor of individual sports, there is no difference according to age, parent education and income level variables.

Keywords:

Sport, Aggression, Team sport, Individual sport.,

PDF

___

Acet M. (2006). Sporda Saldırganlık ve Şiddet. Morpa Kültür Yayınları. İstanbul.
Aksu, M. (2013). Lise öğrencilerinin saldırganlık düzeyinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Hasan Kalyoncu Üniversitesi SBE, Gaziantep.
Armağan İ, 1981. Sporun toplum bilimsel temelleri. İzmir, Ege üniversitesi beden eğitimi ve spor yüksekokulu yayınları, 4. Baskı.
Arslan L. (2018). 12-14 Yaş Aralığında Spor Yapan ve Spor Yapmayan Öğrencilerin Saldırganlık Düzeylerinin Karşılaştırılması. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Düzce.
Ateş, N. (2005). Hayvan besleyen ve beslemeyen çocukların saldırganlık eğilimlerinin incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Başaran, C. (2008). Çeşitli tür liselerde öğrenim gören öğrencilerden saldırganlık düzeylerinin incelenmesi (Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
Beşkat M.(2016). Futbol Seyircilerinin Empatik Eğilimleri İle Sporda Saldırganlık Ve Şiddet Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. (Şanlıurfa İli Örneği). Dumlupınar Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Kütahya.
Bompa TO, 1998. Antrenman kuramı ve yönetimi. (Çeviren Keskin İ, Tuner AB) Ankara, Bağırgan yayınevi.
Bozkurt B. (2017). Genç Kategorisindeki Bireysel ve Takım Sporcularının Öfke Kontrollerinin Değerlendirilmesi. Haliç Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Çakır H İ. (2014). Liseler Arası Müsabakalara Katılan Sporcu Öğrencilerin Saldırganlık Durumlarının Araştırılması. Dumlupınar Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Kütahya.
Çiloğlu, E. (2019). İzmir İlindeki Profesyonel Liglerde Mücadele Eden Futbol, Basketbol, Voleybol ve Hentbol Branşlarındaki Erkek Sporcuların Saldırganlık Düzeylerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Uşak Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Uşak.
Çoknaz H, 1998. Takım ve bireysel spor antrenörlerinin iş doyumu düzeylerinin karşılaştırılması. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
Doğan B. (2007).Spor Sosyolojisi ve Uygulamalı Spor Sosyolojisine Giriş.1.Baskı Ankara, Nobel Yayın Dağıtım, 78- 102.
Erden N. Kutay. (2007).Abant İzzet Baysal Üniversitesi Öğretmenlik Bölümleri Birinci Öğretim Son Sınıf Öğrencilerinin Saldırganlık Türleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Beden Eğitimi Öğretmenliği Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Bolu.
Eroğlu, S. E. (2009). Saldırganlık davranışının boyutları ve ilişkili olduğu faktörler lise ve üniversite öğrencileri üzerine karşılaştırmalı bir çalışma (Yayınlanmış Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Ersan, E. ve Doğan, O. (2002). Beden Eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinde atılganlık ve saldırganlık düzeylerinin sosyodemografik özelliklerle ilişkisi. Spor Bilimler Kongresi, (s. 27-29). Antalya.
Ersoy A. Tazegül Ü. (2012). Sancaklı H. Güreşçilerin Saldırganlık Düzeylerinin Sosyo demografik Açıdan İncelenmesi (Ankara Örneği). Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi; (9):1; 386-397.
Esentürk O. (2014). Lise Düzeyinde Öğrenim Gören ve Okullararası Spor Müsabakalarına Katılan Sporcu Öğrencilerin Güdülenme Ve Saldırganlık Düzeylerinin İncelenmesi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi Ve Spor Öğretmenliği Ana Bilim Dalı Yüksel Lisans Tezi, Ankara, 2014.
Göldağ, B. (2015). Öğrencilerin şiddet eğilimi düzeyleri ve değer algıları. Türk Bilim Araştırma Vakfı Dergisi, 8(4), 1-15.
Gürbüz, B., Kural, S., & Özbek, O. (2019). Sporda saldırganlık ve öfke ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Sportif Bakış: Spor ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(2), 206-217.
Kabamba C, Bailey, 2011. J. Personality differences among team and ındividual sport athletes. Randolph college sport preferences. 1, 2-17.
Kalkavan A. Çakır, H. İ. Acet M. ve Abdurrahman, K. (2015). Rize’de Liselerarası Spor Müsabakalarına Katılan Öğrencilerin Saldırganlık Durumlarının Araştırılması. International Journal Of Sports Research, 5, 25-41.
Karakuzulu Ç. E. (2018). Savunma ve Dövüş Sporları Yapan Sporcular İle Diğer Bireysel Sporları Yapan Sporcuların Saldırganlık Düzeylerinin İncelenmesi. Gaziantep Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Gaziantep.
Karasar, N. (2009). Araştırmalarda Rapor Hazırlama Ankara: Nobel Yayınevi.
Maxwell, J. P., & Moores, E. (2007). The development of a short scale measuring aggressiveness and anger in competitive athletes. Psychology of Sport and Exercise, 8(2), 179-193
Mazılı N. (2018). Türkiye’deki Taekwondo ve Karate Sporcularının Narsist Kişilik Özellikleri, Mizaç Tipleri ve Saldırganlık Düzeylerinin Araştırılması. Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Sporda Psiko-Sosyal Alanlar Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
Okyaz B. (2017). 18-24 Yaş Arası Teakwondo Ve Yüzme Sporu İle Uğraşan Gençlerin Saldırganlık Düzeylerinin İncelenmesi. Beden Eğitimi Ve Spor Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Kahramanmaraş.
Özdemir N. ve Abakay U. (2017). Kadın Voleybol ve Futbolcularda İletişim Becerileri ve Saldırganlık Düzeylerinin İncelenmesi, Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi; 2(1):41-52.
Pehlivan Z. (2004). Fair Play Kavramının Geliştirilmesinde Okul Sporunun Önemi. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi; 2, 49-53.
Sağlam M. (2018). Müsabık Taekwondocularda Saldırganlık ve Dürtüsel Davranış Tepkilerin İncelenmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Kahramanmaraş.
Salar B, Hekim M, Tokgöz M, 2012. 15-18 yaş grubu takım ve ferdi spor yapan bireylerin duygusal durumlarının karşılaştırılması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (6), 123-135.
Shokoufeh S. (2018). Türkiye'de Elit Erkek Ve Bayan Güreşçiler ile Spor Yapmayan Bireylerin Zihinsel Yetenek, Liderlik Ve Saldırganlık Düzeylerinin İncelenmesi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Doktora Tezi, Samsun.
Sunay H, 2010. Sporda organizasyon. Birinci baskı, Ankara, Gazi kitabevi.
Şahin H. M. (2003).Sporda Şiddet ve Saldırganlık. Gaziantep Spor Kulübü Spor Eğitim Yayınları Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
Şahin, H. (2011). Lise öğrencilerinde mükemmeliyetçilik ve saldırganlık ilişkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Tabachnick BG. & Fidell LS. (2007). Using multivariate statistics, Allyn & Bacon, Pearson Education.
Taşdemir D. (2020). Spor Yapan Ortaokul Öğrencilerinin Saldırganlık Düzeylerinin İncelenmesi Yüksek Lisans Tezi. Hitit Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi Ve Spor Anabilim Dalı, Çorum.
Tiryaki Ş. (2000).Spor Psikolojisi: Kavramlar, Kuramlar ve Uygulama. Ankara Eylül Kitap ve Yayınevi.
Yıldız S. (2009). Spor Yapan ve Spor Yapmayan Ortaöğretim Öğrencilerinin Saldırganlık Düzeylerinin İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Konya.
Yıldız, M., Fişekçioğlu, İ.B. Çağlayan, H.S. Tekin, M. Şirin, E.F. ve Akyüz, M. (2007). Futbol seyircisinin sosyo- ekonomik yapısının şiddete etkisi. (Karaman Spor Örneği). Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2): 145-158.
Yıldız, S. (2009). Spor yapan ve spor yapmayan ortaöğretim öğrencilerinin saldırganlık düzeylerinin incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Konya.
Yurttaş, H. (2016). Spor yapan ve yapmayan üniversite öğrencilerinin saldırganlık düzeylerinin incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Bilim Dalı, Erzurum.