Bu makalenin ana argümanı, Yunan ekonomisinin 8 yıldır devam eden durgunluğundan kurtarılmasındaki yetersizliğin arkasındaki sebepleri irdelemektir. Bu amaçla, yapılacak analizlerin ‘ekonomik’ bir yaklaşımla ve kolaycı bir biçimde ‘yoğun kemer sıkma politikası’ve/veya Euro’yu sebep olarak göstermek söyleminden ziyade ülkenin kurumsal, siyasal ve kültürel özelliklerine odaklanılması gerektiği ileri sürülmektedir. Yunanistan’ın Euro’nun etkisi altındaki pozitif performansının (hükümetin uygulamalarının ekonomiyi dramatik şekilde etkilemesine kadar) değeri yeterince anlaşılmamıştır. Bu nedenle makalede, ülkenin kurumsal zayıflığı üzerinde yeterince durulması halinde ekonomin buna bağlı olarak büyüyeceği öne sürülmektedir. Eğer meseleye bu açıdan yaklaşılmaz ise ülkenin uzun dönemli ekonomik potansiyelinin hakkı verilmemiş olacaktır. 

The central argument of this essay is that, in order to understand the reasons behind the Greek economy’s inability to recover sooner from its 8-year recession, analysis must focus on the institutional, political and cultural traits of the country rather than take a primarily “economistic” approach and simply blame “excessive austerity” and/or the euro. In fact, it will be argued that Greece’s positive performance under the euro (until government actions derailed the economy) is generally underappreciated, suggesting that if the country’s institutional weaknesses are addressed, the economy will grow. If they are not, the country’s long-term economic potential will almost certainly remain unfulfilled.