Avrupa’nın sınırlarını yasal olmayan yollardan geçen ya da Ege’de hayatını kaybeden insan sayısında, AB-Türkiye Anlaşması’nın imzalanması sonrasında ciddi oranda bir azalma olmuştur. Türkiye, Ortadoğu’da ve Akdeniz bölgesinde mülteci krizinin ele alınmasında çok önemli ve belirleyici bir rol oynamaktadır. Bu arada, Yunanistan’dan da o döneme kadar üstlendiğinin çok üstünde sorumluluk getiren idari, yasal ve uygulamaya yönelik boyutları içeren birplan yürütmesi istenmiştir. Yunan otoriteleri, eş zamanlı olarak bir dizi acil ihtiyaç (barınma, beslenme, sığınma süreçleri, sağlık) ya da sosyal entegrasyon süreçleri (eğitim, mesleki eğitim, işgücüne erişim) ile de ilgilenmek zorunda kalmışlardır. Bu makale, hem Yunan İltica Sistemi çerçevesinde yasal ve siyasal bağlama hem de AB-Türkiye Anlaşmasına bağlamında tarafların beyanın uygulamasının Yunan-Türk-AB ilişkileri üzerindeki etkisine odaklanmaktadır. Yazar, bu tartışmanın hem Avrupa’nın kurumsal ve siyasal çerçevesinin hem de Avrupa ve Yunanistan’ı etkileyen en büyük ekonomik-mali krizin dikkate alınmadan gerçekleştirilemeyeceğini iddia etmektedir.

Since the signing of the EU-Turkey Statement, there has been a significant reduction in the number of people unlawfully crossing European borders or losing their lives in the Aegean. Turkey plays a crucial and decisive role in addressing the refugee crisis in the Middle East and the Mediterranean region. At the same time, Greece is invited to carry out an unprecedented administrative, legislative and operational project that has not been undertaken so far. Furthermore, Greek authorities have to deal with a series of urgent needs (accommodation, nutrition, asylum procedures, health) or social integration processes (education, training, access to labour). This article focuses on the legal and political aspects in terms of Greek Asylum System as well as special attention is given to the EU-Turkey statement and how its implementation impacts on Greek-Turkish-EU relations. The author notes that this discussion cannot be taken place without taking into account the European institutional and political framework as well as the greatest economic-fiscal crisis faced both by EU and Greece.