Türkiye'nin Suriye Kaynaklı Kitlesel Göçe Yanıtı: Neoklasik Realist Bir Analiz

Göç çalışmaları alanında mülteci göçünün dış politika boyutlarıyla nadiren ilgilenilmiştir. Öte yandan, Uluslararası İlişkiler teorileri tartışmalarında da göç temasına oldukça sınırlı şekilde değinilmiştir. Bu çalışma, Türkiye’nin Suriye savaşı sırasında yaşanan kitlesel göçe verdiği tepkileri neoklasik realist teori yaklaşımı yardımıyla analiz ederek alandaki bu boşluğu gidermeyi hedeflemektedir. Bu çalışmada Uluslararası İlişkiler teorilerinin, özellikle neoklasik realizmin Türkiye’nin Suriye savaşı süresince değişen mülteci politikalarını anlamamıza ne ölçüde yardımcı olduğunu araştırılmaktadır. Özellikle Türkiye’nin göreli gücünün ve dış politika hedeflerinin Suriye kaynaklı kitlesel göçlere tepkileri şekillendirmedeki yeri sorgulamaktadır. Bu bağlamda, yalnızca güç-politika ilişkilerindeki dinamizme değil, aynı zamanda uluslararası sistem ile göç politikalarının tasarlanmasındaki iç dinamikler arasındaki etkileşime de ışık tutulmaktadır. Ulus devletlerin kitlesel mülteci göçüne tepkilerinin dış politika boyutuna odaklanmanın Uluslararası İlişkiler teorileri ile Göç Çalışmaları arasındaki diyaloğunu güçlendireceği düşünülmektedir.

Turkey’s Response to Syrian Mass Migration: A Neoclassical Realist Analysis

Migration studies have seldom dealt with the foreign policy dimensions of refugee migration. Additionally, international relations (IR) theories have barely addressed migration policy. The present study seeks to address this gap by analysing Turkey’s response to Syrian mass migration through the lens of neoclassical realist theory. Its purpose is to ascertain to what extent IR theories, particularly neoclassical realism, help us to understand Turkey’s policies and politics addressing Syrian mass migration and changes over time. It questions the pertinence of Turkey’s relative power and its foreign policy objectives in shaping responses to Syrian mass migration. The research also sheds much-needed light not only on dynamism in power-policy relations but also interaction between the international system and internal dynamics in designing migration policies. It aims to stimulate dialogue between IR theories and migration studies, with a particular focus on the foreign policy dimension of state responses to mass refugee migration.

___

  • S. Samid Suliman, “Mobility and the Kinetic Politics of Migration and Development”, Review of International Studies, Vol. 42, No 4, 2016, p. 702–23; Anne McNevin, “Irregular Migration, Neoliberal Geographies and Spatial Frontiers of the Political”, Review of International Studies, Vol. 33, No 4, 2007, p. 655-74.